36. Ὁπωσδήποτε θὰ ἤκουσες νὰ ὀνομάζουν: προφορικὴ προσευχή, νοερὰ προσευχή, καρδιακὴ προσευχή. Θὰ ἔχης ἐπίσης ἀκούσει καὶ σχετικὰς δι' ἑκάστην συζητήσεις. Διατὶ νὰ ὑπάρχει τοιαύτη διαχώρισις τῆς προσευχῆς εἰς τόσα μέρη; Ὑπάρχει λόγῳ τῆς ἀνωρίμου πνευματικῆς μας καταστάσεως, διότι ἐνίοτε ἡ γλῶσσα μας προφέρει ἁγίας λέξεις, ἀλλ' ὁ νοῦς περιφέρεται ἄγνωστων ποῦ, ἡ συμβαίνει ὁ νοῦς νὰ ἐννοῆ τὰς λέξεις, ἡ δὲ καρδιὰ νὰ μὴ τὰς αἰσθάνεται, διότι δὲν λέγονται μέ τὴν ἐν αἱσθήσει αὐτῆς κατανόησιν. Εἰς τὴν πρώτην περίπτωσιν ἡ προσευχὴ εἶναι πολὺ ἀδύνατος, εἷς δέ τὴν δευτέραν ἡ προφορικὴ ἑνώνεται μέ τὴν νοερά, ἀλλὰ καὶ πάλιν ἡ προσευχὴ δὲν εἶναι πλήρης. Πλήρης καὶ ἀληθὴς εἶναι ἐκείνη κατά τὴν ὁποίαν ἑνώνεται μὲ τὰς δύο προηγουμένας καὶ ἡ τῆς καρδίας, καὶ ἔχομεν τὴν λεγομένην καρδιακὴν προσευχήν.
απόσπασμα απο το βιβλίο σελ.60
Η ΝΟΕΡΑ ΑΘΛΗΣΙΣ Η ΤΟΙ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Υπό Γέροντος Κλήμεντος μοναχού και συνοδείας αυτού
ΓΈΝΝΗΣΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
Κατουνάκια Αγίου Όρους 1978
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου