Τον αγαθό δρόμο βαδίζουν
όσοι δεν έχουν την ζωή τους στη γη,
οι τρισμακάριστοι,
που πάνω στην γη ζούνε πάνω από την σάρκα,
οι άγαμοι,
οι λυπημένοι,
οι καταφρονητές του κόσμου,
οι
συχναστές του ουρανού,
οι ακτήμονες,
οι χαμοπλάγιαστοι,
οι με ένα χιτώνα,
οι μόλις ζώντες,
οι δίχως τροφές και δίχως σκεπάσματα,
οι έχοντες μόνο μια φροντίδα, κάθε δόξα εδώ να περιφρονούν,
πλούτος να είναι η φτώχεια τους και στο Θεό μόνο να ατενίζουν,
αυτούς εγώ βλέποντας τους στην γη τους τρέμω και τους
φοβάμαι,
σαν το Θεό τον υπέρτατο βασιλιά,
όταν πλησιάζει τους
ανθρώπους,
διότι πηγαίνουν πολύ πιο ψηλά από όλους τους θνητούς.
***
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
----------------------------------------------------------
Έπη είς
ετέρους. Ποίημα Ε’ παρα Νικοβούλου προς υιόν ΕΠΕ 11,90 ΒΕΠΕΣ 62,236.PG37,1532
