ΚΥΡΙΑΚῌ Δ΄ Ματθαίου
η΄ 5-13Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία
τοῦ π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, στά πλαίσια τῆς ἑρμηνείας πού ἔγινε στό κήρυγμα τῆς Κυριακής 9 Ιουλίου του 1995 σε μορφή mp3 - εδώΒλέπουμε πριν από λίγο το μήνυμα της περικοπής, που μέσα της περικλείει μια θεραπεία του Χριστού μέσα από τις πολλές θεραπείες, και μελετώντας τους Πατέρες ερμηνευτές μπορούμε να ανακαλύψουμε πάρα πολλά βαθιά νοήματα και ένα πολύ κεντρικό νόημα, το οποίο αναφέρεται και πάλι στη θεραπεία, αλλά στην προοπτική της βαθιάς θεραπείας του ανθρώπου. Το έχουμε πει πολλές φορές πως όταν ο Χριστός θεραπεύει, θεραπεύει διττώς, το σώμα και την ψυχή, και έτσι οι ερμηνευτές Πατέρες αυτού του κειμένου βλέπουνε, μέσα στις βαθιές πτυχές αυτών των λόγων του Χριστού και τις πράξεις που κάνει, κάτι το οποίο μας αφορά όλους μας.
Βλέπουνε στον τρόπο της δικής μας θεραπευτικής. Υπάρχουν δύο κεντρικές φράσεις σε αυτό το κείμενου, οι οποίες μπορούν να μας καθοδηγήσουνε για να καταλάβουμε ακριβώς τι συμβαίνει με αυτό το κείμενο. Η μία φράση είναι εκείνο που λέει ο Χριστός, «Ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν» Εγώ θα έρθω και θα τον γιατρέψω. Και στο τέλος του κειμένου ο Χριστός είπε κάτι που φαίνεται παράξενο, με όλη αυτή την προοπτική της θεραπείας και με όλο το κλίμα της θεραπείας το οποίο ετελεσιουργείτο πριν από λίγο, ότι, λέει, θα ’λθουνε «ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν» άνθρωποι που θα μπούνε μέσα στη βασιλεία των ουρανών και άλλοι που ήταν κοντά στη βασιλεία των ουρανών δεν θα μπούνε μέσα.
Να δούμε τα δύο τα κείμενα λίγο, για να καταλάβουμε τι προοπτικές ανοίγει για την ψυχή μας βαθιά η θεραπευτική. Κοιτάξτε τη φράση την πρώτη: «Ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν». Ο Χριστός προβάλει ένα «Εγώ» «Ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν». Φυσικά εμείς αυτό το «Εγώ» το καταλαβαίνουμε, γιατί Εκείνος έχει επάνω Του τη μοναδικότητα του «Εγώ», που σημαίνει ότι είναι η πραγματική προσωπικότητα - το «εγώ» εκφράζει την προσωπικότητα του ανθρώπου, τι είμαστε, τι χαρακτηριστικά έχουμε ή τι δεδομένα έχουμε. Και πολλές φορές η χαμένη και ζαλισμένη έκφραση της ζωής μας κρύβεται στο ότι έχουμε χάσει την πραγματική μας προσωπικότητα, το πραγματικό μας «εγώ», και προβάλλουμε άλλο και λανθασμένο «εγώ». Έρχεται λοιπόν ο Χριστός, λέγοντας «Ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν», να το θεραπεύσει μέσα από τη δυνατότητα και την ιδιότητα που έχει. Έχει Εκείνος αυτό που έχει, είναι Θεός, και μπορεί να θεραπεύσει και να μας κάνει και εμάς να θεραπεύσουμε το «εγώ» μας. Πώς θεραπεύεται το «εγώ»; Βλέπετε, συναντάς τον Χριστό που λέει «Εγώ θεραπεύσω αυτόν» και εμείς για να θεραπεύσουμε το «εγώ» μας πρέπει να δούμε αυτό το πραγματικό «Εγώ» που Εκείνος έχει και έτσι μας θεραπεύει.Κοιτάξτε τις κρυμμένες πτυχές του. Ο Χριστός βρίσκει το «Εγώ» Του, θεραπεύοντας. Έρχεται στον κόσμο για να θεραπεύσει. Εκείνος είναι αυτό που είναι, αλλά έρχεται για να θεραπεύσει, δεν έχει το «Εγώ» Του και να πει ότι είμαι αυτό και αυτό και αυτό, είμαι δυνατός, είμαι μεγάλος, είμαι παντοδύναμος. Μας βρίσκει εμάς και συναντιέται και με εμάς θεραπεύοντάς μας. Αυτό σημαίνει πώς εμείς μπορούμε να θεραπεύσουμε το τραυματισμένο, το αρρωστημένο εγώ μας, που εκφράζεται ως εγωισμός, αν σταθούμε σε σχέση με τον κόσμο γύρω μας θεραπευτικά. Εκεί βρίσκουμε το πρόσωπό μας και εκεί αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε το εγώ μας. Βλέπετε πόσο αντίστροφα είναι τα πράγματα. Τις πιο πολλές φορές απεχθανόμεθα και αποφεύγουμε τους άλλους, και αυτό το λέμε εγωισμό και το λέμε προσωπικότητα, και εκείνη την ώρα καταστρέφουμε το εγώ μας.
Να η πρώτη λοιπόν πτυχή. Θεραπεύουμε την προσωπικότητά μας, αν βρούμε τον άλλο και σταθούμε πλάι του θεραπευτικά. Με την ίδια έκφραση, θεραπεύουμε την προσωπικότητά μας και βρίσκουμε το πραγματικό μας «εγώ» και σπάζουμε τον εγωισμό μας, αν ανοιχτούμε από το κλεισμένο μας «εγώ» και ανοιχτούμε προς άλλους. Αν φύγουμε από αυτά τα οποία σκεφτόμαστε και κλεινόμαστε, και ανοιχτούμε προς τους άλλους. Είναι η αιτία, η βασική αιτία, πολλών τραυματισμένων εκφράσεων της ψυχής του ανθρώπου και πολλών ψυχικών νόσων. Ο Χριστός λοιπόν τολμάει να πει «Εγώ», γιατί Εκείνος μπορεί να ανοιχτεί και μπορεί να θεραπεύσει το «εγώ».
Γι' αυτό ακριβώς η τελευταία φράση του κειμένου είναι ότι πολλοί από αυτούς που φαίνονται χαμένοι θα βρεθούν στη βασιλεία των ουρανών και άλλοι που φαινόντουσαν καταξιωμένοι δεν θα βρεθούν. Γιατί το κριτήριο θα βρεθεί σε εκείνον ο οποίος θα μπορεί να ανοιχτεί στον άλλον και να σταθεί θεραπεύοντας τον άλλον. Και βλέπετε, η πορεία της ιστορίας της Εκκλησίας μας έχει δεκάδες ανθρώπους που ήταν χωρίς προσόντα κι ήταν ταπεινοί και δεν είχαν τίποτα στη ζωή, παρά μόνο ένα πράγμα είχανε: πέθαιναν για τους άλλους, μαρτυρούσαν για τους άλλους, στεκόντανε σωστά πλάι στους άλλους, τους έδιναν χώρο και, με αυτόν τον τρόπο, θεράπευαν το τραυματισμένο «εγώ» τους. Κι έβρισκαν την προσωπικότητά τους, γιατί έβρισκαν μέσα τους τον Χριστό!
Την ώρα που κάνουμε αυτή την κίνηση, βρίσκουμε μέσα στο εγώ μας τον Χριστό, και τότε το «εγώ» μας θεραπεύεται γιατί, από τη στιγμή που φτιαχτήκαμε, μέσα στα βαθιά κύτταρα μας κρύβεται ο Χριστός. Και τον ανακαλύπτουμε με αυτόν τον τρόπο: αν κάνουμε αυτό που έκανε Εκείνος, αν σταθώ θεραπευτικά και αγιασμένα μπροστά στον άλλον. Και τότε σπάζει το οποιοδήποτε αρρωστημένο εγώ και αποκαλύπτεται ο Χριστός! Και τότε εμείς δεν έχουμε τίποτε δικό μας - αυτό που λένε οι άγιοι - «εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτε». Κι όμως εκείνη την ώρα που λέμε «δεν μπορώ να κάνω τίποτε» (γιατί αυτό είναι το αρρωστημένο «εγώ») έρχεται και προβάλλεται ο Χριστός που είναι μέσα μας και μπορεί να κάνει τα πάντα, και τότε ξεχνούμε το αρρωστημένο «εγώ» μας και βρίσκουμε το «εγώ» μας που είναι ο Χριστός «Ζω δε ουκέτι εγώ ζει δ’ εν εμοί Χριστός». Και αποκαλύπτεται Εκείνος και τότε βρίσκουμε το «εγώ» μας, την προσωπικότητά μας, βρίσκουμε τι είμαστε. Ξεπερνούμε ό,τι αρρωστημένο έχουμε πάνω μας, ξεπερνούμε οτιδήποτε λανθασμένο και αρρωστημένο ψυχικά κρύβεται μέσα μας, γιατί αποκαλύπτεται ο Χριστός! Και τότε η ψυχική αρρώστια δεν μπορεί να σταθεί πλάι μας γιατί θεραπεύσαμε το Εγώ μας και βρέθηκε από μέσα ο Χριστός.
«Ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν». Έτσι λοιπόν κι οι άγιοι πάνε και θεραπεύουν τον κόσμο. Γιατί έχουν βρει το «εγώ» τους δηλαδή έχουν βρει το Χριστό που κρύβεται μέσα τους. Αυτό είναι το κέντρο της ζωής μας. Και αν δεν το βρούμε, κάθε μέρα θα ζούμε κουβαλώντας πάνω μας δεκάδες ψυχασθένειες και δεν θα μπορούν να θεραπευτούν με κανέναν τρόπο, παρά ο μόνος τρόπος είναι αυτός που είπα: μέσα από αυτό το «εγώ» που αποκαλύπτεται, και μέσα από το Χριστό που αποκαλύπτεται πάνω μας. Και τότε τα πράγματα του κόσμου δεν μπορούμε πια να τα μετρήσουμε όπως τα μετράνε κάποιοι, ότι «αυτοί είναι οι καλοί και αυτοί είναι οι κακοί». Και τότε, επειδή είσαι τόσο ανοιχτός, δεν αξιολογείς τον κόσμο. Βλέπεις, αν βρεις τον Χριστό, δεν αξιολογείς ποιοι σώζονται και ποιοι χάνονται, ποιοι είναι από εδώ και ποιοι είναι από εκεί, δεν αξιολογείς τίποτε, γιατί, μετά από εκεί, θα είσαι όλο εκπλήξεις για το ποιοι σώζονται και ποιοι χάνονται. Όταν λοιπόν βρεις τον Χριστό μέσα σου και βρίσκεις το «εγώ» σου και χάνεις το λανθασμένο «εγώ» σου, δεν αξιολογείς τίποτε πια, δεν κριτικάρεις τίποτε, παρά μόνο στέκεσαι βρίσκοντας τον Χριστό και θεραπεύοντας μέσα από τον Χριστό τους ανθρώπους που είναι γύρω σου. Και αντί να ζητάς κάθε μέρα μερικά ψίχουλα θεραπείας και αντί να ζητάς κάθε μέρα στηριγμό από τους άλλους, γίνεσαι εσύ μια δυνατότητα για να θεραπευθούν οι άλλοι.
Αυτή την κρυμμένη πτυχή έχει μέσα αυτή η περικοπή: της εξωτερικής μεν θεραπείας εκεινού του παιδιού, αλλά και της βαθιάς εσωτερικής θεραπείας της δικής μας. Να ευχηθούμε αυτά τα απλά πράγματα - που είναι πραγματικά απλά - να τα καταλάβουμε, να τα κατανοήσουμε και να λύσουμε τα δεκάδες προβλήματα της ζωής μας, που οφείλονται στην μπλεγμένη μας προσωπικότητα και στο μπλεγμένο και κατά-αμαυρωμένο εγώ μας. Τα πράγματα λοιπόν είναι απλά, σταθείτε απλά μπροστά τους, κάντε μια προσευχούλα στον Χριστό, σκοτώστε αυτό το λανθασμένο «εγώ» που έχετε επάνω σας, τον κλεισμένο εαυτό σας, την κριτική που κάνετε στους άλλους, ανακαλύψτε τον Χριστό και τότε θα δείτε ότι όχι μόνο δεν θα έχετε απαιτήσεις να θεραπευθείτε από τους άλλους, αλλά θα στέκεστε θεραπευτικά προς τους άλλους με την Χάρη του Θεού! Αυτά, και μακάρι να τα καταλάβουμε, με την Χάρη του εν Τριάδι Θεού, και να γίνουμε πραγματικά φώτα και θεραπευτικά, για τους ανθρώπους που είναι γύρω μας.
Φιλολογική επιμέλεια κειμένου
Ελένη Κονδύλη
※
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου