«Να σας εξηγήσω
για ποιο λόγο κρατώ τον Ιωσήφ στο σπίτι μου.
θέλω να δίνη μαρτυρία σε όσους με κατηγορούν.
γιατί αυτός θα αναφέρη όλα εκείνα που άκουσε για τό
Παιδί μου.
αφού καθώς κοιμότανε είδε άγιο άγγελο
να τον ενημερώνη από πούθε έμεινα έγκυος,
αστραφτερή μορφή τον προβληματισμένο Ιωσήφ
επληροφόρησε τη νύχτα πάνω σε όσα τον εστενοχώραγαν.
γι’ αυτό κι είναι μαζί μου ο Ιωσήφ, για να δηλώνη ότι
έγινε πραγματικά
Νέο Παιδί, ο Άχρονος Θεός.
ιβ’. Ολοκάθαρα λέει όλα τα όσα άκουσε.
περίτρανα διαλαλεί όσα ο ίδιος είδε
σε ουρανό και γης.
τα σχετικά με τους τσοπάνηδες, το πως εδοξολόγησαν οι
άγγελοι με τους ανθρώπους.
για σας τους Μάγους ότι είχατε μπροστά στο δρόμο σας
άστρο που έφεγγε και σας οδηγούσε.
Γι’ αυτό αφήστε τα παραπάνω
και εξιστορήστε μας αυτά πού τώρα σας συνέβησαν.
από πού ήρθατε και πως εκαταλάβατε ότι φάνηκε
Νέο Παιδί, ο Άχρονος Θεός.»
ιγ’. Κι όταν είπεν αυτά στούς Μάγους η Ολόφωτη,
οι λύχνοι της Ανατολής σ’ Εκείνην απαντήσανε.
«Θέλεις να μάθης εδώ πως ευρεθήκαμε;
Από τή χώρα των Χαλδαίων, όπου δεν παραδέχονται ότι
ο Κύριος είναι ο “Θεός των θεών”
από τή Βαβυλώνα όπου δεν ξέρουνε
ποιος έφτιαξε εκείνα που λατρεύουν.
από εκεί ήρθε και μας παρέλαβε
το Φώς του Παιδιού Σου από την πυρολατρεία των Περσών.
αφήσαμε τη φωτιά που όλα τα εξαφανίζει κι αντικρύζουμε
Φωτιά που δροσίζει,
Νέο Παιδί, τον Άχρονο Θεό.
ιδ’. Ματαιότης ματαιοτήτων είναι όλα.
μα κανείς ανάμεσά μας δεν υπάρχει πού να το
παραδέχεται.
γιατί άλλοι μέν πλανούν κι άλλοι είναι πλανεμένοι.
Γι’ αυτό, Παρθένε, ευχαριστούμε το Γιό Σου πού μας
ελευθέρωσε
όχι μονάχα απ’ τη πλάνη αλλά και από κάθε κακό
σ’ όλες τις χώρες πού διατρέξαμε,
από έθνη βάρβαρα, από γλώσσες άγνωστες,
καθώς επερπατούσαμε στη γη και την εψάχναμε
έχοντας το άστρο για λυχνάρι και με λαχτάρα
εζητούσαμε το που γεννήθηκε
Νέο Παιδί, ο Άχρονος Θεός.
ιε’. Με οδηγό ωστόσο αυτό το άστρινο λυχνάρι,
ολόκληρη την Ιερουσαλήμ περιδιαβάσαμε
και πραγματοποιησαμε στα σίγουρα τα προφητικά λόγια.
Ακούσαμε δηλαδή ότι απείλησε ο Θεός πως θα της κάνη
έρευνα.
κι ερχόμαστε ένα γύρο με το λυχνάρι
θέλοντας για να βρούμε του Θεού την Δωρεά.
μά δεν την βρήκαμε γιατί επάρθηκε
η κιβωτός της μαζί με όλα όσα βάσταγε προτερινά καλά.
τά παλιά επεράσανε. αφού όλα τα ανακαίνισε
Νέο Παιδι, ο Άχρονος Θεός.»
ις’. «Αλήθεια», απάντησε η Μαρία στους πιστούς Μάγους,
«όλη την Ιερουσαλήμ περιδιαβάσατε,
την πόλι πού σκοτώνει τους προφήτες;
Και πώς ανενόχλητα διατρέξατε αυτήν πού όλους τους
φθονεί;
Πώς πάλι του Ηρώδη εξεφύγατε
που έχει μέσα στην καρδιά του κι’ αναπνεύει φόνους αντί
για νόμους;»
Κι εκείνοι λένε προς Αυτήν. «Κόρη,
δεν του κρυφτήκαμε αλλά τον ξεγελάσαμε.
εμιλήσαμε μ’ όλους ρωτώντας που γεννήθηκε
Νέο Παιδί, ο Άχρονος Θεος.»
ιζ’. Όταν άκουσεν αυτά η Θεοτόκος απ’ τους Μάγους,
τότε είπε σ’ αυτούς. «Τι σας ερώτησε
ο βασιλιάς Ηρώδης καθώς και οι Φαρισαίοι;»
«Ο Ηρώδης πρώτα και μετά, όπως τόπες, οι άρχοντες
του Έθνους Σου
προσπάθησαν να εξακριβώσουν από μας
το χρόνο αυτού του άστρου που τώρα φαίνεται.
κι αφού το διαπίστωσαν, χωρίς να καταλάβουνε το θαύμα,
δεν ελαχτάρησαν να δουν Αυτόν που ψάξανε να μάθουν,
γιατί σε όσους ερευνούν φανερώνεται
Νέο Παιδί, ο Άχρονος Θεός.
ιη’. Μας πέρασαν για άφρονες οι άμυαλοι,
και μας ρωτούσαν “από πού και πότε ήρθατε;
πως δρόμους άγνωστους περάσατε;”
Κι εμείς με τη σειρά μας τους ρωτήσαμε να μας
απαντήσουν με βάση αυτό που ξέρανε.
“Εσείς παλιά πως βρήκατε το δρόμο
σ την απέραντη έρημο πού περάσατε;
Εκείνος που οδήγησε τους Εβραίους απ’ την Αίγυπτο,
ο Ίδιος και τώρα έφερε κοντά Του τους Χαλδαίους,
τότε με φωτεινό στύλο και τώρα μ’ άστρο πού έδειχνε
Νέο Παιδί, τον Άχρονο Θεό.
ιθ’. Τ΄αστέρι παντού μπροστά μας πορευότανε
όπως σε σας ο Μωυσής με το ραβδί στο χέρι,
σκορπίζοντας ανάργυρα της θεογνωσίας το φως.
Εσάς παλιά το μάννα εχόρτασε και σας ξεδίψασεν η πέτρα.
εμάς η ελπίδα του άστρου εμψύχωσε.
απ’ τη χαρά του εχορταίναμε
και στην Περσία να γυρίσουμε,
μίας κι ήταν δύσκολος ο δρόμος, ούτε που βάλαμε στο
νου μας,
αφού να δούμε λαχταρούσαμε, να προσκυνήσουμε και νά
δοξάσουμε
Νέο Παιδί, τον Άχρονο Θεό”.»
κ’. Οι Μάγοι οι σοφοί αυτά ελέγανε.
κι η Κόρη η Σεμνή όλα τα επισφράγιζε
και το Βρέφος επικύρωνε και των δύο μερών τα λεγόμενα.
της μέν Παναγίας εφύλαξε απείραχτη τη μήτρα μετά
την κυοφορία,
των δέ Μάγων έκαμε, μετά τον ερχομό,
ξεκούραστο τον νου όπως τα βήματα.
γιατί κανένας τους κούραση δεν ένοιωσε
όπως δεν εκουράστηκε ο Αββακούμ πού πήγε στον Δανιήλ.
αφού Εκείνος που εφάνηκε στους προφήτες, ο Ίδιος
φανερώθη και στους Μάγους,
Νέο Παιδί, ο Άχρονος Θεός.
κα’. Ύστερα απ’ αυτές όλες τις διηγήσεις
πήραν τα Δώρα οι Μάγοι στα χέρια τους και προσκύνησαν
την Πηγή όλων των δώρων και όλων των αρωμάτων
κι ύστερα πρόσφεραν στον Χριστό χρυσάφι, σμύρνα και
λιβάνι
λέγοντας. «Δέξου δώρο τριπλό,
όπως δέχεσαι από τα Σεραφείμ τον Τρισάγιο ύμνο.
μήν τα περιφρονήσης όπως τα δώρα του Κάϊν,
αλλά δέξου τα με ευχαρίστηση όπως του Άβελ την
προσφορά,
με τις πρεσβείες Εκείνης που Σ’ εγέννησε κι έγινε
αιτία νάρθης κοντά μας
Νέο Παιδί, ο Άχρονος Θεός.»
κβ’. Βλέποντας τώρα η Αψεγάδιαστη δώρα πρωτότυπα καί
όμορφα
οι Μάγοι στά χέρια να βαστάνε και κάτω να πέφτουν
και να προσκυνούν
αστέρι να δείχνη, βοσκούς να δοξάζουν,
όλων αυτών τον Πλάστη και Δημιουργό ικέτευε και έλεγε.
«Παιδί μου, Σύ που δέχτηκες τρια δώρα,
τρεις χάρες θέλω να κάνης σε μένα πού Σ’ εγέννησα.
Σε παρακαλώ δώσε καλούς αέρες,
καλούς καρπούς στη γη και φύλαγε τους ανθρώπους.
Συμφιλιώσου με όλους για χάρη μου, γιατί εγεννήθης
Νέο Παιδί, ο Άχρονος Θεός.
κγ’. Είναι αλήθεια, Σωτήρα μου Εύσπλαχνε, πως δεν είμαι
μονάχα δική Σου Μητέρα.
ούτε χωρίς σκοπό σε θηλάζω Εσένα πού το γάλα χορηγείς.
αλλά για όλους Εγώ θερμά Σε ικετεύω.
με έκανε στόμα και καύχημα όλου του γένους μου.
γιατί εμένα έχει η οικουμένη Σου
προστασία πανίσχυρη, καταφύγιο και στήριγμα.
εμένα κοιτάζουν οι εξόριστοι
του παραδείσου της απόλαυσης, γιατί τους επαναφέρω
και τους κάνω
να αισθανθούνε όλα τα καλά με όργανο εμένα που εγέννησα
Νέο Παιδί, τον Άχρονο Θεό.
κδ’. Σωτήρα μου, σώσε τον κόσμο. αφού γι’ αυτό ήρθες στη γη.
κάμε να επικρατήσουν όλα τα δικά Σου. αφού για τούτο
φάνηκες
σε μένα και στους Μάγους και σ’ όλη την κτίση.
κοίταξε να οι Μάγοι, πού τους έδειξες το φως του
Προσώπου Σου,
Σε προσκυνούν και δώρα Σου προσφέρουν
χρήσιμα κι όμορφα και πολύ απαραίτητα.
αφού ετούτα χρειάζομαι, επειδή ετοιμάζομαι
σ την Αίγυπτο να ταξιδέψω και να φύγω με Σένα, για
Σένα,
Οδηγέ μου, Υιέ μου, Πλάστη μου, Λυτρωτή μου,
Νέο Παιδί, Άχρονε Θεέ.»
Δ’ αναθεώρησις, επερατώθη την 3ην Αυγούστου 1986, Κυριακή, ώρα 1μ.μ. Έκαμα Θεία Λειτουργία και κήρυγμα εν Οινοφύτοις. Ρωμανέ μου, μνήσθητι και ελέησον ως οίδας…
Ο χειρότερος φίλος Σου
Από το βιβλίο Ρωμανού Μελωδού «Ύμνοι», απόδοση στα νέα ελληνικά, Αρχιμανδρίτου Ανανία Κουστένη, Τόμος Πρώτος, Β’ έκδοση, Εκδόσεις Χ. Μπούρα, σελ. 10 -31.
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg)
