Ο θάνατος κυοφορεί Ανάσταση…

Βράδυ Μεγάλης Παρασκευής,(πριν από χρόνια), στο ναό της Αγίας Παρασκευής στη Νέα Σμύρνη.

Από ώρας 6ης έως 9ης ένα σκοτάδι είχε απλωθεί στα Ιεροσόλυμα, μας λένε οι Ευαγγελιστές. 

Μετά τις Μεγάλες Ώρες και τον Εσπερινό που μας εισάγει λειτουργικά στο Μεγάλο Σάββατο, αυτό το λειτουργικό σκοτάδι έρχεται να το διακονήσει και η νύχτα, που έρχεται στην πόλη μας. Ο επιτάφιος μπροστά από την ωραία πύλη. Ο σταυρός Του, το Ευαγγέλιο, ο Λόγος Του, εμείς που ερχόμαστε να προσκυνήσουμε για ακόμα μια φορά το σώμα Του.  

Η Εκκλησία είναι η μόνη από εδώ και πέρα που γνωρίζει να θρηνεί ορθά. Όλοι οι άλλοι θρήνοι μας, είναι της χώρας αυτής που την σκιάζει ο Θάνατος. Από εδώ και πέρα όμως, από εκείνη την ημέρα και κάθε μέρα, ο θρήνος εισέρχεται λειτουργικά μέσα στην Εκκλησία και μας κατηχεί στο φως της Αναστάσεως, στο Φως αυτό που η παρουσία Του πλημμύρησε τον Άδη. 

Τα λιγοστά παιδιά της ενορίας μας συγκεντρώθηκαν για να διακονήσουν με την παιδική τους απλότητα την περιφορά του Επιταφίου. Ο Κώστας και ο μικρότερος αδερφός του, ο Ηλίας, ο Αλέξανδρος, ο Λευτέρης, ο Φωκίωνας, κράτησαν τον σταυρό, τα εξαπτέρυγα, τους πυρσούς, τα φαναράκια.  

Τα κοριτσάκια με τα λευκά τους φορέματα, οι μυροφόρες με τα λουλούδια στα χέρια, πλάι του επιταφίου. Ο Ανδρέας με το θυμιατό, ο π. Δήμος, ο π. Δημήτριος και ο π. Ζώης. Εμείς, όλοι όσοι χθες το βράδυ βρεθήκαμε στην περιφορά του Επιταφίου στον δρόμο. Τα φαναράκια και τα κεριά αναμμένα, να τα σβήνει ο αέρας και να πρέπει να ζητήσεις φωτιά από τον άγνωστο αδερφό σου που συμπορεύεται δίπλα σου. Να ανταλλάσσετε ευχές μέσα στο σκοτάδι για Ανάσταση. Ποιοι; Εμείς, εσείς, όλοι εμείς που κηδεύουμε τον Θεό μας. 

Η επιστροφή μετά την περιφορά του Επιταφίου, μας βρήκε με τις πόρτες της εισόδου του ναού, κλειστές. Σταθήκαμε αριστερά και δεξιά της, περιμένοντας τους ιερείς. Ο π. Δήμος χτύπησε την πόρτα και η φωνή του, την τράνταξε. Οι λόγοι των πατέρων, ο ψαλμός του Δαβίδ, οι αγιογραφίες, όλοι εμείς λειτουργικά εισερχόμαστε στον Άδη. 

ἱερεὺς: Ἄρατε Πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης. 

ἀναγνώστης: Τίς (ποιός)ἐστιν οὗτος ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης; 

ἱερεὺς: Κύριος κραταιὸς καὶ δυνατός, Κύριος δυνατὸς ἐν πολέμῳ. Ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης. 

ἀναγνώστης: Τίς ἐστιν οὗτος ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης;
ἱερεὺς: Κύριος τῶν δυνάμεων, αὐτός ἐστιν ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης. 

Ο νάρθηκας, που σπανίζει να τον συναντήσει κανείς στους ναούς της πόλης μας και που συμβολικά εικονίζει τον Άδη και τον κόσμο, γεμίζει με Φως! 

Η πορεία μας έχει τελειώσει. Η κατήχηση όλων αυτών που πορεύονται προς το βάπτισμα προϋποθέτει τον εκούσιο θάνατο τους και εδώ στην λειτουργική μας είσοδο στο Μεγάλο Σάββατο αυτός ο θάνατος κυοφορεί Ανάσταση. Σε λίγες ώρες οι προς το φώτισμα κατηχούμενοι θα βαπτιστούν και όλοι μαζί θα γιορτάσουμε την Ανάσταση.