Στήλη φωτιάς πάνω από τους ευσεβείς

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ 18

Στήλη φωτιάς πάνω από τους ευσεβείς

1Αλλά τους δικούς σου, Κύριε, τους φώτιζε το πιο λαμπρό φως. Οι άλλοι άκουγαν τις φωνές των δικών σου, χωρίς να βλέπουν τα πρόσωπά τους και τους μακάριζαν που δεν υπέφεραν. 2Επίσης οι άλλοι ευχαριστούσαν τους δικούς σου και τους ζητούσαν συγχώρηση, γιατί ενώ τους είχαν προηγουμένως βλάψει, οι δικοί σου δεν ζητούσαν εκδίκηση. 

3Αντί για το σκοτάδι, εσύ έδωσες στους δικούς σου μια στήλη φωτιάς για οδηγό τους στον άγνωστο δρόμο τους, ήλιο που δεν τους έκαιγε στη θριαμβευτική πορεία τους. 4Δίκαια, λοιπόν, οι άλλοι στερήθηκαν το φως και κλείστηκαν στο σκοτάδι, αυτοί που είχαν φυλακίσει τα παιδιά σου, με τα οποία επρόκειτο να μεταδοθεί για πάντα το αιώνιο φως του νόμου. 5Αυτοί είχαν αποφασίσει να θανατώσουν τα νεογέννητα βρέφη των ευσεβών και μόνο ένα παιδί σώθηκε, που πρωτύτερα είχε εγκαταλειφθεί να πεθάνει. Για να τους τιμωρήσεις ξεχώρισες πολλά παιδιά τους κι όλα μαζί τα θανάτωσες στα ορμητικά νερά. 6Η νύχτα εκείνη είχε προαναγγελθεί στους προγόνους μας, για να μπορούν να χαίρονται με ασφάλεια, γνωρίζοντας σε τι μοναδικές υποσχέσεις είχαν πιστέψει, και να είναι θαρραλέοι. 7Έτσι ο λαός σου ήξερε ότι εκείνη τη νύχτα θα σώζονταν οι δίκαιοι και θα καταστρέφονταν οι ασεβείς. 8Πράγματι, με το μέσον που τιμώρησες τους εχθρούς μας, με το ίδιο κάλεσες εμάς και μας δόξασες. 

9Αυτό συνέβη γιατί τα ενάρετα παιδιά των ευσεβών θυσίαζαν κρυφά σ’ εσένα, Θεέ, και καθόριζαν ομόφωνα το νόμο σου, κι έτσι συμμετείχαν όλοι μαζί και στ’ αγαθά και στους κινδύνους, ψάλλοντας προηγουμένως τους ύμνους των προγόνων τους. 10Και αντηχούσαν οι θλιβερές κραυγές των εχθρών κι ανάμεσά τους διακρίνονταν οι τρομερές φωνές εκείνων που θρηνούσαν τα πρωτότοκά τους. 11Με τον ίδιο τρόπο τιμωρήθηκε ο δούλος και το αφεντικό, τα ίδια υπέφερε και ο πολίτης και ο βασιλιάς· 12όλοι μαζί είχαν αναρίθμητους νεκρούς από το ίδιο είδος θανάτου. Οι ζωντανοί δεν ήταν αρκετοί για να τους θάψουν· σε μια στιγμή καταστράφηκε η πιο πολύτιμη γενιά. 13Αυτοί δεν είχαν μέχρι τότε εμπιστοσύνη σε τίποτα, γιατί στηρίζονταν στις μαγείες τους. Μετά τον εξολοθρεμό, όμως, των πρωτοτόκων τους ομολόγησαν ότι αυτός ο λαός ήταν πράγματι γιος του Θεού. 

14Ενώ, λοιπόν, παντού επικρατούσε βαθιά σιγή και η νύχτα πλησίαζε γοργά στο μεσονύκτιο, 15ο παντοδύναμος λόγος σου, Κύριε, πήδηξε απ’ το βασιλικό θρόνο του ουρανού πάνω στην κατεστραμμένη γη σαν σκληρός πολεμιστής, κραδαίνοντας σαν κοφτερό ξίφος την αληθινή προσταγή σου. 16Στάθηκε όρθιος και σκόρπισε το θάνατο παντού, κι ενώ περπατούσε στη γη άγγιξε τον ουρανό. 17Τότε αμέσως κυρίεψαν τους ασεβείς παραισθήσεις τρομερών ονείρων και φόβοι ξαφνικοί. 18Κι ενώ έπεφταν άλλος από ’δω κι ο άλλος από ’κει μισοπεθαμένοι, φανέρωναν την αιτία του θανάτου τους: 19Τα όνειρα που τους είχαν θορυβήσει τους τον είχαν αποκαλύψει, ώστε τελικά να μην πεθάνουν αγνοώντας το λόγο, για τον οποίο βασανίζονταν σκληρά. 

Ο Ααρών σταματάει το θάνατο στην έρημο 

20Η δοκιμασία όμως του θανάτου ήρθε και στους δικαίους και ξέσπασε μεγάλη καταστροφή του λαού στην έρημο. Η οργή σου όμως, Κύριε, δεν διήρκεσε για πολύ, 21γιατί κάποιος αγνός άντρας έτρεξε και πολέμησε γι’ αυτούς, χρησιμοποιώντας τα όπλα της ιερατικής του ιδιότητας, δηλαδή την προσευχή και το εξευμενιστικό λιβάνι. Έτσι αντιστάθηκε στο θυμό σου, Θεέ, και σταμάτησε την καταστροφή δείχνοντας έτσι ότι είναι δικός σου υπηρέτης. 22Νίκησε την άγρια οργή σου όχι με τη σωματική του δύναμη ούτε με τη χρήση όπλων αλλά με το λόγο υπέταξε εσένα, τον τιμωρό, υπενθυμίζοντάς σου τις ένορκες διαβεβαιώσεις και τις συμφωνίες σου με τους προγόνους μας. 23Στάθηκε ανάμεσα στους νεκρούς που είχαν πέσει σε σωρούς ο ένας πάνω στον άλλο, και σταμάτησε την οργή σου, φράζοντας στον εξολοθρευτή το δρόμο που οδηγούσε στους ζωντανούς. 24Πάνω στον μακρύ ποδήρη χιτώνα του αντιπροσωπευόταν όλος ο κόσμος και σε τέσσερις σειρές λιθαριών ήταν χαραγμένα τα ένδοξα ονόματα των προγόνων μας. Το ένδοξο όνομά σου, Κύριε, ήταν γραμμένο πάνω στο τουρμπάνι του. 25Μ’ αυτόν τον τρόπο εμποδίστηκε ο εξολοθρευτής και φοβήθηκε· ήταν αρκετό ότι αυτοί είχαν δοκιμάσει λίγη μόνο από την οργή του.