Παρακλητικός Κανών εις τον Όσιοις Πατέρα ημών Γαβριήλ τον δια Χριστόν Σαλό και Ομολογητή εν Γεωργίας Αρτίως Εκλάψαντα
Ποίημα Δρος Χαραλάμπους Μπούσια
Μεγάλου Υμνογράφου της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας
†Εορτάζεται στις 2 Νοεμβρίου
Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως ἀρχόμεθα άναγινώσκοντες τόν
ΡΜΒ’ (142) Ψαλμόν.
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησιν μου ἐν τῆ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσον μου ἐν τῆ δικαιοσύνη σοῦ καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιον σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμέ τό πνεῦμα μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσον μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμα μου μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπον σου ἀπ’ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοί ἤλπισα γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μοῦ ἐξελοῦ μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. Δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μοῦ τό πνεῦμα σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθείᾳ. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τῆ δικαιοσύνη σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλος σου εἰμι.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος ἀ’. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον αὐτοῦ.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β’. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν με, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὑτούς.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ’. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Καί τό ἐξῇς·
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἐροδιόν μελῳδικῶν εὐσεβίας, τόν κελαϊδίσαντα Θεοῦ τήν Ἀγάπην, καί Πιστήν τήν Ορθόδοξον ἐν χρόνοις δεινοῖς, καθεστῶτος μέλψωμεν τῶν ἀθέων προθύμως, Γαβριήλ Πανθαύμαστον Γεωργίας ὡς εὖχος, αὑτοῦ θερμάς πρεσβείας πρός Θεόν, τήν τοῦ ἐλέους πηγήν ἐξαιτοῦμεν.
Δόξα. Καί νῦν. Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομέν πότε, Θεοτόκε, τάς δυναστείας Σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι. Εἰ μή γάρ Σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὑκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ Σοῦ· Σούς γάρ δούλους σῴζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.
Εἶτα ὁ Ν’ (50) Ψαλμός.
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός Σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου, ἐξάλειψον τό ἀνόμημα μου. Ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιον μου ἐστι διά παντός. Σοί μόνῳ ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιον Σου ἐποίησα, ὅπως ἄν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαι Σε. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσας μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπον Σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψῃς με ἀπό τοῦ προσώπου Σου καί τό Πνεῦμα Σου τό Ἅγιον μή ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου καί πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς Σου καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσιν. Ῥῦσαι με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου, ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσα μου τήν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσιν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν, ὁλοκαυτώματα οὑκ εὐδοκήσεις. Θυσίᾳ τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὑκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τήν Σίων καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριον Σου μόσχους.
Καί ὁ Κανών, οὗ ἡ ἀκροστιχίς·
Γαβριήλ, σήν χάριν ἡμῖν καταδεῖξον. Χ. Μ. Μ.
ᾨδῇ α΄.
Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγράν διοδεύσας.
Γενναίου φρονήματος ἀσκητά, σοφέ Γεωργίας πνευματέμφορε Γαβριήλ, καρδίας τῶν σε ὑμνολογούντων, πως γενναιόφρονα ἔμπλησον Ὅσιε.
Ἀθέων κατάπτωμα Γαβριήλ ἐν στάσῃ ἀνδρεία καί σοῖς λόγοις καί διδαχές, Χριστοῦ εμεγάλυνας το κράτος, Ὢ καί πρεσβεύεις ὑπέρ τῶν τιμώντων σε.
Βυθοῦ ἁμαρτάδων Γαβριήλ, ἐξάρπασον τάχος τῆ χειρί σου τῶν πρεσβειῶν, πρός Κύριον οὗ τήν Θεία κλῆσιν, ἐν ἀθεότητος χρόνοις ἐδόξασας.
Θεοτοκίον.
Ρεώντων ἀναδείξων καί φθαρτῶν, ἡμᾶς ὑπερόπτας ὑμνητάς σου μῆτερ Θεοῦ, ἡ Θεία πιστῶν πρός ἀφθαρσίας, χειραγωγός πολοῦ πάμφωτα δώματα.
ᾨδῇ γ΄. Οὐρανίας ἁψῖδος.
Ἱερώτατε Πάτερ ὁ ἀλγεινήν κάθειρξιν, Γαβριήλ στερρῶς ὑπομείνας, ὅτε παρέδωκας, εἰς πῦρ ἀθέου μορφήν, πρό τις Τυφλίδος τοῦ ὄχλου, καύσων μου ὡς φρύγανα πάθῃ πρεσβείαις σου.
Ἡ γενναία σου δράσης καί εὐσθενής ἐνστάσις, Μάκαρ Γαβριήλ πρός ἀθέων, στίφους κατηύφρανας, τῆς Γεωργίας πιστούς καί πάντας τούς Ὀρθοδόξους, αἰτουμένους Ὅσιε θείας πρεσβείας σου.
Λυπηρῶν τήν ὀμίχλην ὑμῶν ταχύ σκεδάσαν, Γαβριήλ φωτί πρεσβειῶν σου πρός τόν Θεάνθρωπον, δοξάσαντα σε τρανώς, θαυματουργίαις τρισμάκαρ, ὡς φανόν τις πίστεως νεολαμπέστατον.
Θεοτοκίον.
Σωτηρίας πρός ὅρμων τῶν γαληνῶν ἴθυνον, Κεχαριτωμένη Παρθένε Θεογενήτρια, πως ἀπλανής τῶν πιστῶν, οἰακοστρόφος ἐν δίναις, τῶν πονουμένων Δέσποινα βίου Πανύμνητε.
Ἁγίασον τούς σε γεραίροντας Ὅσιε Γεωργίας, πνευματέμφορε Γαβριήλ, ἀθέων ὡς σύντριμμα, Θεόν ὁ δοξάσας τῆς σή ἐνστάσει.
Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ, Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι, τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Αἴτησις καί τό Κάθισμα.
Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή.
Ὁσίων λαμπάς νεοφανῶν ὑπέρφωτε, σεπτέ Γαβριήλ μορές ὁ προσποιήσεσι, μεγαλύνας ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, καί αἰσχύνας τό σύστημα ἀθέων, ἲσθι πάντων βοηθός ἐν πάσαις τοῦ βίου περιστάσεσι.
ᾨδῇ δ΄. Εἰσακήκοα Κύριε.
Ἡ ἑτοίμῃ ἀντίληψις τῶν καταφευγόντων σε πάτερ Ὅσιε, Γαβριήλ πέμψων τήν χάριν σου, οὐρανόθεν πᾶσιν εὐφημοῦσι σε.
Νῦν τούς τρόπους σου σέβοντες, πάτερ τῆς σαλότητος ἐκδεχόμεθα, ταῖς λιταῖς σου πρός τόν Ὕψιστον, πᾶσι τῶν δωρουμένων τό ἔλεος.
Χαῖρε Πάτερ θειότατε Γαβριήλ βοῶντες πυρσέ ἁπλότητος, ταπεινώσεως καί νήψεως, σὰς εὐχάς πρός Κύριον αἰτούμεθα.
Θεοτοκίον.
Ἀπειρόγαμε Δέσποινα, τῶν Παμβασιλέα Χριστόν ἡ τεξασα, λογισμούς σῶν δούλων κάθαρον, πρός αὑτῶν ὐσσῶπω σῶν δεήσεων.
ᾨδῇ ε΄. Φώτισον ἡμᾶς.
Ῥῦσαι Γαβριήλ, ἐπηρείας τοῦ ἀλάστορος, οὐ σαλότητος τόν τρόπο σου ὀφρῦν, κατεπάτησας, ἀρτίως τούς τιμῶντας σε.
Ἰθύνων ἡμᾶς, Γαβριήλ πρός ὁλοκλήρωσιν, ἀρετῆς ἐν Γεωργία ὁ σεμνός, ταπεινῶς, καί εὐλαβῶς, πολιτευσάμενος.
Νέε Ἀσκητά, Γεωργίας ο τῷ τάφο σου, ἁγιάσας τούς Σαμτάβρο τῆν Μονήν, ταῖς πρεσβείες σου, ἁγίαζε σούς πρόσφυγας.
Θεοτοκίον.
Ἡ τῶν χοϊκῶν, ἐναργῆς προστάτις Δέσποινα, ῥύου πάντας πειρασμῶν, καί συμφορῶν, τούς λαμπρῶς εἰς αἰῶνας μακαρίζοντας.
ᾨδῇ στ΄. Τήν δέησιν.
Μακάριε Γαβριήλ, ἐγκαύχημα Ὀρθοδόξου Γεωργίας, ὦ χάριν, τῆς διοράσεως καί ἰαμάτων, λαβών θεόθεν εὐλόγει σούς πρόσφυγας, καί ρύων νόσων ἀλγεινῶν, τούς τιμῶντας ἀσκήσεως πόνου σου.
Ἰάματα, ὡς κρουνός ἀείροντος, ἀναβλύζει ὁ σὸς πάνσεπτος τάφος, ἐν τῆ Μονή Γαβριήλ τοῦ Σαμτάβρο, Θεοειδές ἀσκητά ὁ σαλότητος, μωράνας τρόποις σου ἐχθρούς, τοῦ Χριστοῦ πᾶσιν νέμοντος ἔλεος.
Νεόφωτον, ἄστρον ὡς τῆς πίστεως, κατεφώτισας λαῶν Γεωργίας, ἐν ἀθεΐας καθεύδοντα κλίνην, καί πρός Χριστόν Γαβριήλ μάκαρ ἴθυνας, τόν φωτοδότην Ἰησοῦν, τούς ἀκούοντας θείων ῥημάτων σου.
Θεοτοκίον.
Κατάπαυσον, τῆς σαρκός σκιρτήματα, καί δεινάς ἐπαναστάσεις Παρθένε, τῆ πασθενῇ χάριτος σου ἰσχύι, καί ἀντιλήψεως σθένη ἀγρύπνου σου, ἡ ἐλεοῦσα ἀκλινῶς, Θεοτόκε τοῦ σε μεγαλύνοντας.
Ἁγίασον τούς σε γεραίροντας Ὅσιε Γεωργίας, πνευματέμφορε Γαβριήλ, ἀνθέων ὡς σύντριμμα, Θεόν ὁ δοξάσας τῆς σής ἐνστάσει.
Ἄχραντε, ἡ διά λόγου τόν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Αἴτησις καί τό Κοντάκιον.
Ἦχος β΄. Τοῖς τῶν αἱμάτων Σου.
Τῆς ταπεινώσεως βάθρον ἀσάλευτον, καί τοῦ Χριστοῦ ἀγαπήσεως πρόβολον, τῶν μετερχομένον τρόπους σαλότητος, πρός καταισχύνην ἀθέων τιμήσωμεν νῦν, Γαβριήλ ὡς ἡμῶν Πρέσβυν ἔνθερμον.
Προκείμενον.
Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου Αὐτοῦ.
Στίχ. Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ.
Εὐαγγέλιον
ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν (Κεφ. στ΄ 17-21).
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπί τόπου πεδινοῦ· καί ὄχλος πολύς μαθητῶν αὐτοῦ καί πλῆθος πολύ τοῦ λαοῦ ἀπό πάσης τῆς Ἰουδαίας καί Ἱερουσαλήμ καί τῆς παραλίου Τύρου καί Σιδῶνος, οἵ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καί ἰαθῆναι ἀπό τῶν νόσων αὐτῶν· καί οἱ ὀχλούμενοι ἀπό πνευμάτων ἀκαθάρτων καί ἐθεραπεύοντο. Καί πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ, ὅτι δύναμις παρ’ αὐτοῦ ἐξήρχετο καί ἰᾶτο πάντας. Καί αὐτός, ἐπάρας τούς ὀφθαλμούς αὐτοῦ εἰς τούς μαθητάς αὐτοῦ, ἔλεγεν· μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστίν ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ· μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε· μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε· μακάριοί ἐστε, ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καί ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς, καί ὀνειδίσωσιν, καί ἐκβάλωσιν τό ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρόν, ἕνεκα τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καί σκιρτήσατε· ἰδού γάρ ὁ μισθός ὑμῶν πολύς ἐν τῷ οὐρανῷ.
Δόξα.
Ταῖς τοῦ Σοῦ Ὁσίου πρεσβείαις Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Στίχ. Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με ὁ Θεός…
Προσόμοιον.
Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι.
Γαβριήλ Πανθαύμαστε, Ἀρχιμανδρῖτα Θεόφρον, Ἐκκλησίας σέμνωμα, ῥείθρων διειδεστάτων ταπεινώσεως, ὁ λαβῶν ἄνωθεν δαψιλός τήν χάριν, διοράσεως ἁγίαζε τούς εφυμούντας σε, ὡς τῆς ἀθεότητος σύντριμμα, καί στήριγμα ἀσαλεύτων Γεωργίανων ἐν τοῖς ἔτεσι, τοῖςς ἐσχάτοις Πάτερ, καί πίστει καταφεύγοντας ταῖς σαῖς λιταῖς, πρός κτίστην τόν εὔσπλαγχνον καί Παντελεήμονα.
Σῶσον ὁ Θεός τόν λαό σου…
ᾨδῇ ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.
Ἀνδρικώς ἠγωνίσω, Γαβριήλ κατ’ ἀθέων καί καθυπέμεινας, βασάνους κατωδύνους, διά τήν παρρησίαν, Ὀρθοδόξου σου πίστεως, φρουρέ ἡμῶν ἐν δεινοῖς, τοῦ βίου καί ἀνάγκαις.
Τιμιώτατε Πάτερ Γαβριήλ ὁ δομήσας ναῶν ἐν οίκο σου, αὐλή εἰς πεῖσμα πάντων, ἀθέων ἱκετῶν σου, τάς καρδίας Χρηστότητος, δεῖξον Ναούς Ἱερούς, τῶν σοι καταφευγόντων.
Ἀσκητά Θεοφόρε, Γαβριήλ Γεωργίας εἰς πῦρ μερίμνῃ σου, ὦ παραδούς εἰκόνα, ἀθέου πρό τοῦ ὄχλου, τῶν ὀμμάτων κατακαύσον, πυρί τῶν σῶν πρεσβειῶν, καμού τά πάθη Πάτερ.
Θεοτόκιον.
Δεομένη μή παύσῃ, τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ σου Θεογενήτρια, ὑπέρ τῶν ἱκετῶν σου, καί πάντων Χρηστωνύμων, Γαβριήλ τά παλαίσματα, ὑμνούντων τοῦ νεαυγοῦς, φωστῆρος Γεωργίας.
ᾨδῇ η΄. Τόν Βασιλέα.
Ἐπάκουσον μου, καί ῥῦσαι πλάνου μανίας, Γαβριήλ τούς πιστῶς σε τιμῶντας, ὥσπερ στόμα θεῖον, Χριστοῦ ὁμολογίας.
Ἰσχύος πλῆσον, τῶν ἱκετῶν σου καρδίας, Γαβριήλ ὦ δυνάμει τῆ Θεία, καταισχύνας ἄρτι, ἀθέων τάς χορείας.
Ξενίας Θείας, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Κυρίου, Γαβριήλ καταξιώσων πάντας, ὅπερ απολάυεις, ὡς Ἀσκητής Θεόπνους.
Θεοτοκίον.
Ὁδήγησον με, πρός Σωτηρίας λειμῶνας, εὐανθείς Θεοτόκε Παρθένε, ἄσμασιν εὐτάκτοις τῶν μεγαλύνοντά σε.
ᾨδῇ θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
Νικήτωρ κατά ἀθέων, Γαβριήλ τρισμάκαρ, ὦ ἐποφθείς νικητάς τούς τιμῶντας σε, κατ΄εναντιῶν ἁπάντων, ἐχθρῶν κατάδειξον.
Χαρίτων θεῖο φρέαρ, Γαβριήλ Θεόθεν, δός μοι πιεῖν ὕδωρ σής ἀντιλήψεως, καί προστασίας καί σκέπης, Πάτερ Πανθαύμαστε.
Μωρίας ἄρτι τρόπους, Γαβριήλ θεόφρον, ὁ μετελθών πρός Κυρίου τῆς κλήσεως, δοξολογίας βοήθει, τοῖς σοι προστρέχουσι.
Θεοτοκίον.
Μνημόνευε σῶν δούλων, Κεχαριτωμένη μεγαλυνόντων πληθύ θαυμασίων σου, καί δοξαζόντων Υἱόν σου, τόν Πανσεβάσμιον.
Ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν Σε τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον, καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καί ἐνδοξοτέραν, ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον Σέ μεγαλύνομεν.
Καί τά παρόντα Μεγαλυνάρια,
Χαίροις χαριτόβρυτε Γαβριήλ, πρότυπον ἀγάπης διοράσεως λαμπηδών, ἰαμάτων ῥεῖθρον, καί θαυμασίων κέρας, Ἀρχιμανδρῖτα θεῖε πίστεως σέμνωμα.
Χαίροις προσποιήσεσιν ὅ μωραῖς, καταισχύνας στίφος τῶν ἀθέων καί τῶν πιστῶν, Γαβριήλ χορείας, ἀρτίως Γεωργίας, εὐφράνας Θεοφόρε Πάτερ Πανεύφημε.
Χαίροις ὁ κηρύξας τῆς σής ψυχῆς, ὂλη τή ἐφέσει Πνευματέμφορε Γαβριήλ, τόν Ἐσταυρωμένον, Θεοῦ Ὑψίστου Λόγον, καί διά αὑτῶν βασάνους καταδεξάμενος.
Μάνδρας τούς Σαμτάβρο ὁ οἰκιστής, Μτσχέτας ἀντιλήπτωρ χαριτόβρυτε Γαβριήλ, καί τῆς Γεωργίας, πιστῶν ὁ παράκλητωρ, ὑπάρχεις προσκυνούντων τάφον τόν θεῖον σου.
Χαίροις διοράσεως ὁ κἀνῶν, χαίροις ἰαμάτων ὁ ἀστείρευτος ποταμός, Γαβριήλ στεῤῤόφρον, σαλότητος σου τρόποις, ἀθέους ὁ αἰσχύνας Πάτερ Πανόσιε.
Ῥῦσαι τούς τιμῶντας σε συμφορῶν, ἄλγους δυσιάτου ἀσθενείας καί πειρασμῶν, Γαβριήλ τούς πίστει, τιμῶντας σου τῆ μνήμη, καί μελῳδοῦντας τρόπους σής προσποιήσεως.
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες, μετά τῆς Θεοτόκου ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἡμᾶς.
Τό Τρισάγιον.
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (Τρίς).
Δόξα Πατρί, καί Υἱῶ, καί ἁγίῳ Πνεύματι,
καί νῦν, καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς· Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν· Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος σου.
Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα Πατρί…
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομα σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον· καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καί μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
καί τά Τροπάρια ταῦτα.
Ἦχος πλ. β΄.
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην Σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοί προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.
Δόξα.
Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί Σοί γάρ πεποίθαμεν. Μή ὀργισθῇς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῇς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν. Ἀλλ’ ἐπίβλεψον καί νῦν ὡς εὔσπλαχνος καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. Σύ γάρ εἶ Θεός ἡμῶν καί ἡμεῖς λαός Σου, πάντες ἔργα χειρῶν Σου καί τό ὄνομα Σου ἐπικεκλήμεθα.
Καί νῦν.
Τῆς εὐσπλαχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς Σέ μή ἀστοχήσομεν, ῥυσθείημεν διά Σοῦ τῶν περιστάσεων· Σύ γάρ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν Χριστιανῶν.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος πλ. α΄. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Πολιτείαν ἔνθεον καλλωπιζόμενον, Ἀρχιμανδρίτῃν θεόπνουν πανευλαβώς Γαβριήλ, εὐφημήσομεν ὡς φάρον διοράσεως, καί ἀσθενούντων ἰατρόν, οὐ ὁ τάφος δαψιλώς ἰσχύος ἐκχέει ῥεῖθρα, βοῶντες Πάτερ εὐλόγει, Θεόθεν πάντας τούς τιμῶντας σε.
Ἐκτενής καί Ἀπόλυσις, μεθ’ ἥν ψάλλομεν τά ἑξῆς·
Ἦχος β΄. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου.
Δεῦτε θεοφόρον Γαβριήλ, τόν Ἀρχιμανδρίτην ἐν ὕμνοις, τῆς Γεωργίας φανόν, τόν νεολαμπέστατον ἐγκωμιάσωμεν, ὡς φωστῆρα τῆς πίστεως, τῆν νύχτα ἀθέων καθεστῶτος λύσαντα καί ἀνατείλαντα, ἦμαρ εὐσεβείας βοῶντες, Χαῖρε ὁ δεξάμενος χάριν, δυσωπεῖν Χριστόν, ὑπέρ προσφύγων σου.
Δέσποινα πρόσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων Σου, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως.
Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου, εἰς Σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην Σου.
Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν,
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς.
Ἀμήν.
Δίστιχον·
Βοήθει, Γαβριήλ, Γεωργίας εὖχος,
τοῖς σὲ ἀνυμνοῦσι Χαραλάμπης ψάλλει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου