Άγιος Ουμβέρτος ή Χουμβέρτος του Μαάστριχτ

Άγιος Ουμβέρτος ή Χουμβέρτος του Μαάστριχτ, Επίσκοπος Λιέγης Βελγίου. 

 3 Νοεμβρίου.

Ο Άγιος Ουμβέρτος ήταν ο πρώτος επίσκοπος της Λιέγης το 708 μ.Χ. Είναι ο προστάτης άγιος των κυνηγών, των μαθηματικών, των οπτικών και των μεταλλουργών. Γνωστός και ως «Ο Απόστολος των Αρδεννών», τον επικαλούνται όσοι νοσούν από Λύσσα. 

Ο Άγιος Ουμβέρτος γεννήθηκε πιθανώς στην Τουλούζη περίπου το έτος 656. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Μπέρτραντ, Δούκα της Ακουϊτανίας. Όταν ήταν σε νεαρή ηλικία, ο Άγιος Ουμβέρτος εστάλη στη Νευστρία στην αυλή του Θευδέριχου Γ' στο Παρίσι, όπου του δόθηκε ο τίτλος του Παλατινού Δούκα. Όπως πολλοί ευγενείς της εποχής, ο Άγιος Ουμβέρτος ήταν παθιασμένος με το κυνήγι. Εν τω μεταξύ, η τυραννική συμπεριφορά του Έμπροιν, Μαγιορδόμου του ανακτόρου της Νυστρίας, προκάλεσε μια γενική μετανάστευση των ευγενών και άλλων στην αυλή της Αυστρίας στο Μετς. 

Ο Άγιος Ουμβέρτος τους ακολούθησε σύντομα και τον καλωσόρισε θερμά ο Πεπίνος του Χέρσταλ, Μαγιορδόμος του ανακτόρου, ο οποίος τον όρισε σχεδόν αμέσως προϊστάμενο του παλατιού. Περίπου εκείνη την περίοδο (682), ο Άγιος Ουμβέρτος παντρεύτηκε την Φλωριμπάνη κόρη του Δαγοβέρτου, Κόμη της Λέβεν. 

Η σύζυγός του πέθανε μόλις γέννησε τον γιο τους -Ο γιος τους Φλωριβέρτος της Λιέγης αργότερα θα γινόταν επίσκοπος της Λιέγης και η μνήμη του τιμάται [27 Απριλίου]-, ο Άγιος Ουμβέρτος αποχώρησε από την αυλή και αποσύρθηκε στις δασικές εκτάσεις των Αρδεννών και παραδόθηκε εντελώς στο κυνήγι. Ωστόσο, μια μεγάλη Θεία αποκάλυψη ήταν επικείμενη. Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής, όταν οι πιστοί συνωστίζονταν στις εκκλησίες, ο Άγιος Ουμβέρτος πήγε για κυνήγι. 

Καθώς ο ίδιος κυνηγούσε ένα υπέροχο ελάφι, το ζώο γύρισε και μόλις ο Άγιος Ουμβέρτος το αντίκρυσε έμεινε κατάπληκτος: ανάμεσα στα κέρατα του ζώου στέκοταν η μορφή του Εσταυρωμένου ενώ άκουσε μια φωνή να λέει: «Ουμβέρτε, αν δεν στραφείς προς τον Κύριο, και δεν ζήσεις μια χριστιανική ζωή, θα πέσεις γρήγορα στην κόλαση». Ο Άγιος Ουμβέρτος κατέβηκε από το άλογό του, προσκύνησε και είπε: «Κύριε, τι θες να κάνω;» και έλαβε την απάντηση: «Πήγαινε και αναζήτησε τον Λαμβέρτο και θα σε καθοδηγήσει».

Ο Άγιος Ουμβέρτος ξεκίνησε αμέσως για το Μάαστριχτ, γιατί εκεί ο Άγιος Λαμβέρτος [17 Σεπτεμβρίου] ήταν επίσκοπος, τον δέχτηκε ευγενικά και έγινε πνευματικός του πατέρας. Ο Άγιος Ουμβέρτος παραιτήθηκε από όλες τις σημαντικές τιμές και τίτλους του, παραιτήθηκε και από τα προγονινά του δικαιωματα στην Ακουϊτανία και τα παραχώρησε στον μικρότερο αδερφό του Όντο, τον οποίο όρισε και κηδεμόνα του γιου του Φλοριβέρτου. Έχοντας διανείμει όλο τον προσωπικό του πλούτο στους φτωχούς, ο Άγιος Λαμβέρτος έδωσε οδηγίες στον Άγιο Ουμβέρτο να πάει και να ζήσει ανάμεσα στους ανθρώπους και τα πλάσματα του γειτονικού δάσους των Αρδεννών και να αφιερωθεί στην προσευχή και τη μελέτη. Σπούδασε θεολογία, σύντομα χειροτονήθηκε και λίγο αργότερα έγινε ένας από τους επικεφαλής συνεργάτες του Αγίου Λαμβέρτου στη διοίκηση της επισκοπής του. 

Με τη συμβουλή του Αγίου Λαμβέρτου, ο Άγιος Ουμβέρτος έκανε προσκύνημα στη Ρώμη το 708, αλλά κατά τη διάρκεια της απουσίας του, ο Άγιος Λαμβέρτος δολοφονήθηκε από τους οπαδούς του Πεπίνου. Σύμφωνα με τη βιογραφία του Αγίου Ουμβέρτου, αυτή η πράξη αποκαλύφθηκε στον Πάπα Σέργιο Α' [8 Σεπτεμβρίου] σε ένα όραμα, ο οποίος με εντολή του ορίστηκε νέος επισκόπος Μάαστριχτ ο Άγιος Ουμβέρτος 

Διανέμει τα επισκοπικά του έσοδα στους φτωχούς, ήταν επιμελής στη νηστεία και στην προσευχή και έγινε διάσημος για την ευγλωττία του στον άμβωνα. Το 720, σε υπακοή σε ένα όραμα, ο Άγιος Ουμβέρτος μετέφερε τα ιερα λείψανα του Αγίου Λαμβέρτου από το Μάαστριχτ στη Λιέγη με μία μεγάλη τελετή, με τη συνδρομή αρκετών γειτονικών επισκόπων. Μια βασιλική για φυλοξενήσουν τα ιερά λείψανα χτίστηκε στον τόπο του μαρτύρου του Αγίου Λαμβέρτου, και έγινε καθεδρικός ναός τον επόμενο χρόνο, όπου η επισκοπή μεταφέρθηκε από το Μάαστριχτ στη Λιέγη. Αυτό έθεσε τα θεμέλια του μελλοντικού μεγαλείου της Λιέγης, του οποίου ο Άγιος Λαμβέρτος τιμάται ως προστάτης και ο Άγιος Ουμβέρτος ως ιδρυτής και πρώτος επίσκοπος. 

Ο Άγιος Ουμβέρτος ευαγγέλισε τους ειδωλολάτρες στα εκτεταμένα δάση των Αρδεννών και στην Τοξάνδρια, μια περιοχή που εκτείνεται από το Τόνγκερεν μέχρι τη συμβολή του ποταμού Βαλ με το Ρήνο. Παρέμεινε σταθερός στην ανησυχία του για τις ανάγκες των ανθρώπων και των πλασμάτων του δάσους και ξεκίνησε να μεταστρέψει τους ειδωλολάτρες και τους ληστές του Δάσους των Αρδεννών. Λέγεται ότι έκανε πολλές επισκέψεις στο δάσος για το σκοπό αυτό και χρησιμοποίησε τις ικανότητες του στην τοξοβολία για να κερδίσει τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη τους. Ο Άγιος Ουμβέρτος κατάφερε τελικά να μεταστρέψει πολλούς από αυτούς τους ανθρώπους στο Χριστιανισμό. Έγινε συνήγορος των ανθρώπων του δάσους και όλοι ζητούσαν τη σοφή του κρίση και τη μεσολάβησή του σε πολλά θέματα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούσαν το δάσος, την άγρια ​​ζωή και το κυνήγι. 

Ο Άγιος Ουμβέρτος παρέδωσε το πνεύμα του οσιακά σε ένα μέρος που ονομάζεται Φούρα, βρίσκεται 30 μίλια από τη Λιέγη, στις 30 Μαΐου 727 ή 728. Τάφηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Πέτρου στη Λιέγη, αλλά αργότερα έγινε ανακομιδή του ιερού του λειψάνου το οποίο μεταφέρθηκε στο Αββαείο του Αμντάιν (Andagium, στα γαλλικά Andage, το σημερινό Saint-Hubert στο Βέλγιο) στις Αρδέννες το 825. 

Η μονή έγινε εστία προσκυνήματος, έως ότου η λάρνακα εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια της Μεταρρύθμισης . Η μνήμη του τιμάται την 3η Νοεμβρίου, πιθανώς η ημερομηνία μετακομιδής των λειψάνων του στον Αμντάιν.