Παρακλητικός Κανών εις Πάντων των Έγγαμων Αγίων
Ποίημα Γεωργίου Αποστολάκη του απο Δικαστων
Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως ἀρχόμεθα άναγινώσκοντες τόν
ΡΜΒ’ (142) Ψαλμόν.
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησιν μου ἐν τῆ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσον μου ἐν τῆ δικαιοσύνη σοῦ καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιον σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμέ τό πνεῦμα μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσον μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμα μου μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπον σου ἀπ’ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοί ἤλπισα γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μοῦ ἐξελοῦ μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. Δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μοῦ τό πνεῦμα σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθείᾳ. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τῆ δικαιοσύνη σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλος σου εἰμι.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος ἀ’. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον αὐτοῦ.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β’. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν με, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὑτούς.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ’. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
εἶτα τά Τροπάρια.
῏Ηχος δ’. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Χαροποιόν ἡμῖν παρέχετε ἄγγελμα, οἱ ἐξ ἐγγάμων Παραδείσου δημόται, ἁγιασμοῦ τυχόντες ἐν ὁσίῳ ζυγῷ· γάμος οὐκ εκώλυσεν τήν ἡμῶν σωτηρίαν, ὃτι ἐξηλλάξατε τῆς σαρκός τάς κινήσεις, κατατρωθέντες ἔρωτι Χριστοῦ, ἡμῖν ἀφέντες, ὑπόδειγμα τέλειον.
Δόξα. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσωμέν ποτέ Θεοτόκε, τὰς δυναστείας Σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι· εἰμὴ γὰρ Σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δὲ διεφύλαξεν, ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ Σοῦ· Σοὺς γὰρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.
Εἶτα ὁ Ν’ (50) Ψαλμός.
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός Σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου, ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καί ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διά παντός. Σοί μόνῳ ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα, ὅπως ἄν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. Ἰδοὺ γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καί τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου καί τό Πνεῦμα Σου τό Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου καί πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς Σου καί ἀσεβεῖς ἐπὶ σέ ἐπιστρέψουσιν. Ῥῦσαι με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου, ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσα μου τήν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν, ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσίᾳ τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τήν Σιών καί οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τό θυσιαστήριόν Σου μόσχους.
Εἶτα ὁ Κανών.
ᾨδὴ α΄.
Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας.
Ἐγγάμων Ἁγίων θεία πληθύς, παράκλησιν ταύτην, τῶν ἐν γάμῳ Χριστιανῶν, προσδέξασθε πάντες καί ταχέως, ὑπέρ ἡμῶν τῷ Κυρίῳ δεήθητε.
Ἀπόστολε Πέτρε ἡ κορυφή, ἐγγάμων Ἁγίων, σύν Φιλίππῳ καί ᾿Ιωσήφ, ἒτι Συμεών τῷ Θεοδόχῳ, τάς συζυγίας ἡμῶν συντηρήσατε.
Μυστήριον γάμου μέγα ἐστί, Ἀπόστολος κράζει, εἰς τελείωσιν δέ σκοπεῖ, καί ἁγιασμόν τῶν ὁμοζύγων, τοῖς ἀδυνάμοις παρέχον ασφάλειαν.
Φωτίσατε πάντας εἰς τό νοεῖν, τό τέλος τοῦ γάμου, ὡς συνένωσιν ἐν Χριστῷ, ὦ δῆμε Ἁγίων ἐξ ἐγγάμων, ἡμῖν παρέχοντες πρότυπα ἄριστα.
Θεοτοκίον.
Εὐλόγησον Μῆτερ ἐξ οὐρανοῦ, τούς γάμους Σῶν τέκνων, καί ἐμφύτευσον ἐν ἡμῖν, εὐχήν τοῦ ἑνός ὑπέρ τοῦ ἄλλου, ἳνα ἐλέους ἀμφότεροι τύχωμεν.
ᾨδὴ γ΄. Οὐρανίας ἁψῖδος.
Παναγία χορεία, καί γεραρέ ὃμιλε, πάντων τῶν ἐγγάμων Ἁγίων, πᾶσι κηρύξατε, ὃτι ὁ γάμος ἐστίν, ἀγαπωμένων προσώπων, ἐν Χριστῷ συμμέθεξις, καί περιχώρησις.
Θωμαΐς ἡ ἐκ Λέσβου καί σύ σεπτή Μόνικα, δείξατε ἡμῖν ὑπομένειν, ὡς ἐποιήσατε, ἐκ τῶν συζύγων ἡμῶν, τούς πειρασμούς καί τάς θλίψεις, τῷ Χριστῷ δέ εὔχεσθαι, δοῦναι μετάνοιαν.
Ξενοφῶν καί Μαρία, σύν τῇ Ζωῇ Ἕσπερε, ὦ Μαρκιανέ Πουλχερία, Μαύρα Τιμόθεε, θεῖε ᾿Ανδρόνικε, σύν σεβαστῇ Ἰουνίᾳ, τοῖς ἐν γάμῳ δείκνυτε, βίον σωτήριον.
Θεραπεύειν τά πάθη, τῇ προσευχῇ μάθωμεν, τοῦ ἀσθενεστέρου συζύγου, ὁ ἀρτιώτερος· ἁγιασμόν δέ κοινόν, ἐπιζητεῖν μετά πόθου, οἴκοι ἐνασκούμενοι, πᾶσι γυμνάσμασιν.
Θεοτοκίον.
Φωτισμόν δός Κυρία, μετά χαρᾶς πάντοτε, ὣστε τοῦ δυστρόπου συζύγου, λόγους ἀνέχεσθαι, ἐν ταπεινώσει πολλῇ, ἣτις πραΰνει καρδίας, ἐκζητοῦντες ἔλεος, τῇ μεσιτείᾳ Σου.
Πρεσβεύσατε, ἡ ἐξ ἐγγάμων Ἁγίων σεπτή χορεία, τῷ Κυρίῳ ὑπομονήν στερράν ὅπως ἔχωμεν, ἀλλήλων κρατοῦντες ἀεί τά βάρη.
Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Αἲτησις καὶ τὸ Κάθισμα.
Ἦχος β΄ Τά ἄνω ζητῶν.
Σεπτέ Βασιλεῦ καί Μέγα Θεοδόσιε, ῾Ελένη λαμπρά καί θεῖον ἀγαλλίαμα, Κωνσταντῖνε πάνσοφε, Θεοδώρα Ἄνασσα ἃγια, ἐκ τῶν ἐγγάμων δείγματα ἡμῶν, ἐνθέους τούς γάμους συντηρήσατε.
ᾨδὴ δ΄. Εἰσακήκοα Κύριε.
Παραινέσατε Ἅγιοι, ὡς τήν Ἐκκλησίαν Χριστός ἠγάπησεν, τάς γυναῖκας ὃπως ἅπαντες, πανοσίως οὕτω ἀγαπήσωμεν.
Ἐπιστήμη Ἐμμέλια, ᾿Ελισσάβετ, Ἂννα καί σύ Περπέτουα, τάς γυναῖκας νουθετήσατε, ἳνα πᾶσαι ὦσι ἀεί φίλανδροι.
Τῶν Μαρτύρων οἱ ἔγγαμοι, ᾿Ιουλίττα, Φωτεινή καί ᾿Ιάκωβε, νικηφόρως τό ἀγώνισμα, ἐκτελεῖν τοῦ γάμου βοηθήσατε.
Θεοτοκίον.
Ἰησοῦν Ὅς ηὐλόγησεν, ἐν Κανᾷ τόν γάμον Κόρη Μητρόθεε, ὡς Υἱόν Σου καθικέτευε, τοῖς ἐν γάμῳ εἶναι ἐλεήμονα.
ᾨδὴ ε΄. Φώτισον ἡμᾶς.
Ὤφθης Θωμαΐς, τῆς σεμνότητος ὑπόδειγμα, ὅθεν φύλαξον ἀτρώτους πειρασμῶν, τοῦ σαρκίου τούς ἐγγάμους χάριν ἔχουσα.
Μέθης προσβολήν, ἀφ’ ἡμῶν μακράν ἐκδίωξον, καί θεράπευσον τήν ἓξιν τήν κακήν, θεία Ξένη, τῆς σαλότητος ἀπάγαυσμα.
Ζήλου φθονεροῦ, καθαρεύειν βοηθήσατε, τάς ψυχάς τῶν ζηλοτύπων ἐξ ἡμῶν, τῶν Ἁγίων ἐξ’ ἐγγάμων θεία Σύναξις.
Θεοτοκίον.
Δέσποινα Ἁγνή, τόν Ὑπέρθεον γεννήσασα, διαφύλαξον τούς οἴκους τῶν πιστῶν, καί ὁμόνοιαν συζύγοις πᾶσι δώρησαι.
ᾨδὴ στ΄. Τὴν δέησιν.
Κηρύξατε, τοῖς ἐγγάμοις Ἅγιοι, ὃτι μεῖζονπαρθενίας τυγχάνει, ἐλεημόνων τό ἔργον τό θεῖον, ὃπερ ὑμεῖς ἰσοβίως ἠσκήσατε, Φιλάρετε φίλε πτωχῶν, καί σεπτέ ᾿Ιωάννη φιλάνθρωπε.
Ποιήσωμεν, τήν οἰκίαν ἔγγαμοι, γυμναστήριον ψυχῶν τῇ ἀσκήσει, ὃτι ὁ τρόπος φησίν οὐχ ὁ τόπος, τήν σωτηρίαν παρέχει ἑκάστοτε, Θεοῦ ἐλέει τοῖς πιστοῖς, τοῖς τηροῦσι τά θεῖα ἐντάλματα.
Γενέσθω, προσευχῆς καθίδρυμα, καί παλαίστρα ἀρετῆς ἡ οἰκία, ἳνα ἐκεῖ γυμνασάμενοι ζήλῳ, μετά πολλῆς ἐπιστήμης προσβάλλωμεν, καλῶς τοῖς ἐν τῇ ἀγορᾷ, τάς μερίμνας μηδόλως φοβούμενοι.
Θεοτοκίον.
Πανάχραντε, Θεοτόκε Δέσποινα, Ἱεράρχαι τε ἐγγάμων Ἁγίων, Σπυρίδων Μύρων Γρηγόριοι θεῖοι, καί Ἱερεῦ ᾿Ιωάννη Κροστάνδιε, πρεσβεύσατε τῷ Βασιλεῖ, καταπέμψαι ἡμῖν θείαν δύναμιν.
Πρεσβεύσατε, ἡ ἐξ ἐγγάμων Ἁγίων σεπτή χορεία, τῷ Κυρίῳ ὑπομονήν στερράν ὅπως ἔχωμεν, ἀλλήλων κρατοῦντες ἀεί τά βάρη.
Ἄχραντε, ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικὴν παῤῥησίαν.
Αἲτησις καὶ τὸ
Κάθισμα. ῏Ηχος β’.
Νικηφόρε, τῶν Αὐτοκρατόρων ἀγλάϊσμα, Φιλοθέη ἡ τῶν Ἀθηναίων προπύργιον, καί Παφνούτιε τῆς Αἰγύπτου καύχημα λαμπρόν, ὁμοῦ σπεύσατε τῷ Βασιλεῖ , καί ἐξ ἐγγάμων οἱ λοιποί, τοῦ ἀγίου συστήματος, κράζοντες ἱκεσίας, τοῖς οἲκοις τῶν ὁμοζύγων, ἳνα ὑπάρχῃ ἐσαεί, σωφροσύνη καί ὁμόνοια.
Προκείμενον.
Ὑπομένων ὑπέμεινα τόν Κύριον καί προσέσχε μοι.
Στίχ. Καί ἒστησεν ἐπί πέτραν τούς πόδας μου καί κατεύθυνεν τά διαβήματά μου.
Εὐαγγέλιον ἐκ τοῦ κατά ᾿Ιωάννην
(Κεφ. β΄, στ. 1-11).
Καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ γάμος ἐγένετο ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἦν ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ ἐκεῖ· ἐκλήθη δὲ καὶ ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸν γάμον. Καὶ ὑστερήσαντος οἴνου λέγει ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ πρὸς αὐτόν· οἶνον οὐκ ἔχουσι. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· τί ἐμοὶ καὶ σοί, γύναι; οὔπω ἥκει ἡ ὥρα μου. Λέγει ἡ μήτηρ αὐτοῦ τοῖς διακόνοις· ὅ,τι ἂν λέγῃ ὑμῖν, ποιήσατε. Ἦσαν δὲ ἐκεῖ ὑδρίαι λίθιναι ἓξ κείμεναι κατὰ τὸν καθαρισμὸν τῶν ᾿Ιουδαίων, χωροῦσαι ἀνὰ μετρητὰς δύο ἢ τρεῖς. Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· γεμίσατε τὰς ὑδρίας ὕδατος. Καὶ ἐγέμισαν αὐτὰς ἕως ἄνω. Καὶ λέγει αὐτοῖς· ἀντλήσατε νῦν καὶ φέρετε τῷ ἀρχιτρικλίνῳ. Καὶ ἤνεγκαν. Ὡς δὲ ἐγεύσατο ὁ ἀρχιτρίκλινος τὸ ὕδωρ οἶνον γεγενημένον -καὶ οὐκ ᾔδει πόθεν ἐστίν· οἱ δὲ διάκονοι ᾔδεισαν οἱ ἠντληκότες τὸ ὕδωρ- φωνεῖ τὸν νυμφίον ὁ ἀρχιτρίκλινος καὶ λέγει αὐτῷ· πᾶς ἄνθρωπος πρῶτον τὸν καλὸν οἶνον τίθησι, καὶ ὅταν μεθυσθῶσι, τότε τὸν ἐλάσσω· σὺ τετήρηκας τὸν καλὸν οἶνον ἕως ἄρτι. Ταύτην ἐποίησε τὴν ἀρχὴν τῶν σημείων ὁ Ἰησοῦς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐφανέρωσε τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
Δόξα.
Ἐγγάμων Σου Ἁγίων πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Στίχ. Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με ὁ Θεός…
Προσόμοιον.
Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι.
Πᾶσιν εἰσηγήθητε, τοῖς ἐγγάμοις ἐν τῷ βίῳ, ἐξ ἐγγάμων ἃγιοι, ὁμοιοπαθήσαντες, ὃτι δύστροπος, σύζυγος δέδοται, ὣσπερ μαρτύριον. ῎Αν ἐνέγκῃς τά πειράγματα, λήψῃ τόν στέφανον. ῎Αν δέ ἔχῃς πρᾶον καί ἣμερον, τίνος ἓνεκεν μίσθωμα, δώσει σοι ἀξίως ὁ Κύριος; Ὅθεν πάντες ὦμεν, ἀλλήλοις εὐδιάλλακτοι ταχύ, ἳνα συγχώρησιν λάβωμεν, τῶν πταισμάτων ἂνωθεν.
Σῶσον ὀ Θεός τὸν λαό σου…
ᾨδὴ ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.
Δόξης θείας τυχόντες, πολυάριθμον δῆμον συνεκροτήσατε, ἐγγάμων οἱ σωθέντες, τόν βίον διαβάντες, δι’ ὁδοῦ ταπεινώσεως, ἣν καταλλήλως ἡμῖν, διδάξατε βιῶσαι.
Γοργονία Σοφία, ᾿Αγγελῆ Νεομάρτυς ἄναξ Βλαδίμηρε, ᾿Ιγνάτιε Μηθύμνης, καλλίκαρποι Ἁγίων, ἀνεδείχθητε ἃπαντες· διό ἀνάψατε ἡμῖν, φλόγα φιλοτεκνίας.
Τοῦ κηρύγματος ζῆλον, ἐμφυτεύσατε πᾶσι ἐγγάμοις Ἅγιοι, διδάσκειν διά λόγων, ἐν πράξεσι και ἒργοις, Ὀρθοδόξων τά δόγματα, ἳνα μισθόν ἐπαρκῆ, ἐκδέξωνται ἐν κρίσει.
Θεοτοκίον.
Ἀπό πάσης κακίας, δυσκολίας και φόβου Παρθένε λύτρωσον, τούς οἲκους τῶν ἐν γάμῳ, καί ἒμπλησον σοφίας, καρτερίας συνέσεως, καί εὐφροσύνης ἡμᾶς, τούς κράζοντάς Σοι, χαῖρε.
ᾨδὴ η΄. Τὸν Βασιλέα τῶν οὐρανῶν.
Προσευχηθῶμεν, ὑπέρ ἀπίστων συζύγων, ἐξαιτοῦντες τυχεῖν μετανοίας, καί τῆς σωτηρίας, εὑρεῖν εὐθείας τρίβους.
Ὡς παρρησίαν, πρός τόν Χριστόν κεκτημένοι, στρατιά τῶν ἐγγάμων Ἁγίων, εἲπατε Κυρίῳ, οἰκτείρειν τούς ἐν γάμῳ.
Τοῖς βασιλεῦσι, ἐκ τῶν ἐγγάμων Ἁγίων, ὁμοιάσωμεν πάντες τά ἢθη, τῇ φιλοθεΐᾳ, καί τῇ φιλοπτωχίᾳ.
Θεοτοκίον.
Τῆς μετανοίας, τῆς θεοδότου τάς πύλας, ἐζευγμένοις Παρθένε ἀνοίγεις, ὃταν ἐκζητῶσι, ἁγίας Σου πρεσβείας.
ᾨδὴ θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
Χαρίσατε ὑγείαν, τέκνοις τήν κατ’ ἂμφω, Χριστιανῶν τῶν τιμώντων τήν Σύναξιν, τήν τῶν ἐγγάμων Ἁγίων, τήν πολυάριθμον.
Φυλάξατε τούς νέους, ἐκ τῆς συνηθείας, ναρκωτικῶν οὐσιῶν καί ἰάσατε, τούς κεκτημένους τήν ἓξιν, ἒγγαμοι Ἅγιοι.
Δεσμούς τῆς ἀτεκνίας, χάρισμα κατέχεις, Θεοπρομῆτορ τοῦ λύειν ταχύτατα· διό ἁπάσας ἀτέκνοις, Ἄννα βοήθησον.
Θεοτοκίον.
Ὑμέτερα τεκνία, σκέπασον Παρθένε, ὡς μητρικήν παρρησίαν κατέχουσα, καί πρός Υἱοῦ Σου τήν Μάνδραν, καλῶς ὁδήγησον.
Ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν Σε τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον, καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καί ἐνδοξοτέραν, ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον Σέ μεγαλύνομεν.
Καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια,
Δεῦτε τῶν ἐγγάμων πολυπληθής, καί σεπτή χορεία, Ἀποστόλων Ἱεραρχῶν, Ἀσκητῶν, Ὁσίων, Μαρτύρων, Βασιλέων, πρωτεύοντος τοῦ Πέτρου, ἡμᾶς φρουρήσατε.
Ἐγγαμοι Μαρτύρων δότε ἡμῖν, τῷ Κυρίῳ πίστιν, στερεάν τε καί καθαράν, ἣν ἐν μαρτυρίῳ, ἐδείξατε γενναῖοι, στεφάνῳ δοξασθέντες, παρά του Κτίσαντος.
Ὠφθητε τῷ κόσμῳ ζεύγη σεπτά, Ἐλισσάβετ Ἄννα, Ζαχαρία Ἰωακείμ, πρότυπα ἀγάπης, καί ἀρετῆς ἐν γάμῳ, θεοσεβείας ἃμα, δείγματα τέλεια.
Κλῆσιν εἰσακούσαντες μυστικήν, εἰς ἐρήμους τόπους, ἡγιάσατε Ἀσκηταί, ἐξ ἐγγάμων ὂντες, πλήν ἒρωτι τρωθέντες, τοῦ Θείου και ἀφέντες, πάντα τά μάταια.
Ἐξ ἐγγάμων ἃγιοι Βασιλεῖς, Κωνσταντῖνε Μέγα, καί Ἑλένη σύν τοῖς λοιποῖς, τήν φιλοθεΐαν, καί τήν φιλοπτωχίαν, κηρύξατε εἰς πάντας, Ἄρχοντας σήμερον.
Ἄγγελμα παρήγορον ἀδελφοί, ὁ χορός κομίζει, ἐπακούσωμεν ἐν σπουδῇ, ὃτι καί ἐν γάμῳ, σωθήσονται βεβαίως, Χριστῷ ἀκολουθοῦντες, ὣσπερ εἰς ἒρημον.
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἰς τό σωθῆναι ἡμᾶς.
Τὸ Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (Τρίς).
Δόξα Πατρί, καί Υἱῶ, καί ἁγίῳ Πνεύματι,
καί νῦν, καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς· Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν· Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα Πατρί…
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον· καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καί μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
καί τά Τροπάρια ταῦτα. Ἦχος πλ. β΄.
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην Σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοί προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.
Δόξα.
Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί Σοί γάρ πεποίθαμεν. Μή ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν. Ἀλλ’ ἐπίβλεψον καί νῦν ὡς εὔσπλαχνος καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. Σύ γάρ εἶ Θεός ἡμῶν καί ἡμεῖς λαός Σου, πάντες ἔργα χειρῶν Σου καί τό ὄνομά Σου ἐπικεκλήμεθα.
Καί νῦν.
Τῆς εὐσπλαχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς Σέ μή ἀστοχήσομεν, ῥυσθείημεν διά Σοῦ τῶν περιστάσεων· Σύ γάρ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν Χριστιανῶν.
Καί τό Ἀπολυτίκιον. ῏Ηχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τούς ἐγγάμους Ἁγίους ἐν συνάξει τιμήσωμεν, ὡς περικαλεῖς συνδημότας Οορανίου συντάγματος· πρεσβεύουσι ἀπαύστως γάρ Θεῷ, ὑπέρ τῶν ἐζευγμένων ἐκ βροτῶν, εὐλογοῦσι τάς οἰκίας, καί ἀρωγοί ταχύτατοι παρίστανται. Δόξα τῷ ἁγιάσαντι αὐτούς· Δδξα τῷ στεφανώσαντι· δόξα τῷ εὐλογήσαντι ἐν Κανᾷ, Γάμου μυστήριον!
Ἐκτενὴς καὶ Ἀπόλυσις, μεθ’ ἣν ψάλλομεν τα ἑξῆς·
Ἦχος β’. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου.
Δεῦτε, οἱ βιοῦντες ἐκ βροτῶν, ἐν τῇ τύρβῃ τούτου τοῦ κόσμου, ἀναφωνήσωμεν· δόξα σοι πανθαύμαστον, καί πολυποίκιλον, θεοσύλλεκτον σύνταγμα, ἐγγάμων Ἁγίων, Πέτρον τόν Ἀπόστολον, καί μαθητήν τοῦ Χριστοῦ, πρόεδρον περίδοξον ἒχον. Δόξα καί τῷ πάντων Δεσπότῃ, τῷ σωθῆναι πάντας ἐπιμένοντι.
Δέσποινα πρόσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων Σου, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως.
Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου, εἰς Σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην Σου.
Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν,
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς.
Ἀμήν.
Δίστιχον·
Ἐγγάμων Ἁγίων δῆμε ἀνάδειξον,
ἐμοῦ Γεωργίου γάμον σωτήριον.
.jpg){kind=small}
