Ἡ παραβολὴ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ πτωχοῦ Λαζάρου.

Ἡ παραβολὴ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ πτωχοῦ Λαζάρου.

«Ἄνθρωπός τις ἦν πλούσιος καὶ ἐνεδιδύσκετο» καὶ τὰ ἑξῆς (Λουκ. ισ', 19-31). Ἱστορίζεται οὕτως. Παλάτι καὶ ἐν αὐτῷ τράπεζα μὲ διάφορα φαγητά, καὶ εἷς ἄνθρωπος φορῶν λαμπρὰ φορέματα, καθήμενος εἰς αὐτὴν καὶ βαστῶν εἰς τὸ χέρι του ποτήρι, καὶ ὑπηρεται πολύς ὑπηρετοῦντες αὐτὸν καὶ φέροντες διάφορα φαγητά, καὶ παρέκει πολύν αὐτὸς εἰς κλίνην καὶ δαίμονες ἑβγάνοντες τὴν ψυχήν του, καὶ γύρωθεν αὐτοῦ γυναῖκες καὶ παιδία κλαίοντα, καὶ ὑποκάτω τῶν θυρῶν τοῦ παλατίου εἷς ἄνθρωπος γυμνός, πληγωμένος, κείμενος καταγῆς, καὶ σκυλλία γλύφουν τὰς πληγάς του. καὶ ἐπάνωθεν του ὁ Δαβὶδ μὲ τὴν κιθάραν καὶ τῶν ἀγγέλων τὰ τάγματα λαμβάνοντα τὴν ψυχήν του μετὰ σαλπίγγων, καὶ ὀργάνων. καὶ παρέκει ὁ Ἄδης καὶ ὁ πλούσιος ἐν αὐτῷ καιόμενος καὶ λέγων: «Πάτερ Ἀβραάμ, ἐλέησόν με» καὶ ἀντίκρυ αὐτοῦ παράδεισος καὶ μέσα ὁ Ἀβραὰμ καὶ εἰς τοὺς κόλπους του ὁ Λάζαρος· ὁ δὲ Ἀβραὰμ ἀποκρίνεται πρὸς τὸν πλούσιον: «Τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου» καὶ τὰ ἑξῆς.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΕΚ ΦΟΥΡΝΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

 σελ.172-173