Ἡ λειτουργικὴ προσευχὴ εἶναι ἡ πλέον ἐπίπονος. Τελοῦμεν αὐτὴν ὄντες ἐν φοβερᾷ διασπάσει ὅλης τῆς ὑπάρξεως ἡμῶν. Εὐλογήσαντες ἐν ἀρχῇ τὴν Βασιλείαν τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐν συνεχείᾳ κατερχόμεθα βαθμηδὸν μέχρι τῶν προσκαίρων βιοτικῶν ἀναγκῶν, ἵνα ἐκ νέου ἀναχθῶμεν δια τῆς δοξολογίας (Δοξολογία ἐνταῦθα καλεῖται ἡ πρώτη ἐκφώνησις μετὰ τὴν μεγάλην ἐκτενῆ: Ὅτι πρέπει Σοὶ πᾶσα δόξα ...) μέχρι τοῦ Θρόνου τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀκατάπαυστος κίνησις - ἄλλοτε πρὸς τὸν Θεόν, ἄλλοτε δὲ πρὸς τὸν κόσμον - χαρακτηρίζει τὴν ἱερουργίαν ἡμῶν. Καὶ δια τῶν ἐντολῶν τοῦ Εὐαγγελίου καὶ δια τοῦ ὑποδείγματος τοῦ Χριστοῦ (βλ. Ιωάν. ιγ' 15) μανθάνομεν νὰ περιπτυσσώμεθα τὸ πλήρωμα τοῦ παγκοσμίου εἶναι: ἀπὸ τῆς δημιουργίας παντὸς ὑπαρκτοῦ μέχρι τῆς συντελείας τῆς ἐπιγείου ἱστορίας καὶ πέραν τούτου. Ἕν τούτοις, παραλλήλως πρὸς τὴν ἐμπνέουσαν ἀνάβασιν εἰς τὴν σφαῖραν τοῦ οὐρανίου Φωτός, παρατηροῦμεν ὅτι βαθύνεται ὁ ἐν τῇ καρδίᾳ ἡμῶν πόνος. Βλέπομεν ὅτι ἡ οἰκουμένη ἐν τῇ ὁλότητι αὐτῆς, ὡς καὶ πρότερον, περιβάλλεται ὑπὸ τοῦ σκότους τῆς ἀντιπαθείας. Τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ δὲν εὑρίσκει ἀπήχησιν εἰς τὰς ἀποξενωθείσας ἀπὸ τοῦ Θεοῦ καρδίας, καὶ ἡ προσευχὴ απερριμένη τρόπον τινα ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ἐπιστρέφει εἰς τὸν προσευχόμενον, ἐπιφέρουσα εἰς αὐτὸν πλῆγμα. Ἡ κατὰ τὸ φαινόμενον ἄκαρπος ἔκβασις τῆς προσευχῆς ταύτης εἵς τινας στιγμὰς ἀποβαίνει κατάλληλον ἔδαφος δια πικροὺς λογισμούς: Ἡ ἀνθρωπότης νοσεῖ ἀνιάτως· ματαία πᾶσα ἐλπὶς ὅπως ἴδωμεν τὴν θεραπείαν αὐτῆς· τὸ κακὸν δὲν παύει νὰ ἐντείνηται, νὰ εἰσχωρῆ συνεχῶς βαθύτερον εἰς τὰς καρδίας τῶν ἀνθρώπων· πρέπει νὰ ἐγκαταλείψωμεν τὴν προσευχὴν ὑπὲρ τῆς ἀνθρωπότητος, διότι εἶναι ὀδύνη ἄνευ ἀποτελέσματος, θῦμα τῆς ὁποίας πρῶτοι θὰ ἀποβῶμεν ἡμεῖς οἱ ἴδιοι. Ἄμυνα ἐναντίον αὐτῶν τῶν ἀποθαρρυντικῶν σκέψεων εἶναι νὰ ἔχωμεν ἐν τῇ μνήμῃ ἡμῶν τὸν Χριστόν, Ὅστις μόνος ἐπάλαισεν ἐναντίον ὅλου τοῦ κόσμου. Ἡ νίκη θὰ ἔλθη ἀναποφεύκτως, ἀλλ' οὐχὶ εἰς τὸ ὁρατὸν ἐπίπεδον τῆς ἱστορίας τῆς Γῆς. Ἡ νίκη εἶναι ἤδη ἀνυπέρβλητον Γεγονός: «Ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον», εἶπεν ὁ Κύριος (Ιωάν. ιστ' 33).
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ
ΟΨΟΜΕΘΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΘΩΣ ΕΣΤΙ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου