Ἡ τελειότητα τῆς ἀγάπης βρίσκεται στὴν ἕνωση μὲ τὸν Θεό!

Ἡ τελειότητα τῆς ἀγάπης βρίσκεται στὴν ἕνωση μὲ τὸν Θεό!

Νὰ ἀγαπᾶς τὸν Θεὸ ἔτσι ὅπως Ἐκεῖνος μᾶς πρόσταξε νὰ τὸν ἀγαπᾶμε καὶ ὄχι ὅπως τὸν ἀγαποῦν τάχα οἱ πλανεμένοι ὀνειροπόλοι.

Μὴν ἐπιδιώκεις ἐκστάσεις, μὴν προξενεῖς στὸν ἑαυτό σου νευρικὴ ἔξαψη, μὴ φλογίζεις τὴν καρδιά σου μὲ φλόγα σαρκική, μὲ τὴ φλόγα τοῦ αἵματός σου. Θυσία εὐπρόσδεκτη ἀπὸ τὸν Θεὸ εἶναι ἡ ταπείνωση τῆς καρδιᾶς καὶ ἡ συντριβὴ τοῦ πνεύματος. 

Ἀποστρέφεται ὁ κύριος τὴ θυσία ποὺ τοῦ προσφέρεται μὲ αὐτοπεποίθηση μὲ ὑπερηφάνεια ἔστω κι ἂν πρόκειται γιὰ Ὁλοκαύτωμα.

Ἡ ὑπερηφάνεια ταράζει τὰ νεῦρα, θερμαίνει τὸ αἷμα, διεγείρει τὴ φαντασία συντηρεῖ τὴ ζωὴ τῆς πτώσεως. Ἡ ταπείνωση γαληνεύει τὰ νεῦρα, κατευνάζει τὴν κυκλοφορία τοῦ αἵματος, καταπαύει τὴν ὀνειροπόληση, τερματίζει τὴ ζωὴ τῆς πτώσεως, δίνει τὴ ζωὴ ποὺ ἔφερε ὁ Ἰησοῦς Χριστός. 

«Ἡ ὑπακοὴ εἶναι γιὰ τὸν Κύριο καλύτερη ἀπὸ κάθε θυσία καὶ ἡ ὑποταγὴ στὸ θέλημα τοῦ ἀνώτερη ἀπὸ τὸ λίπος τῶν κριαριῶν» εἶπε ὁ προφήτης Σαμουὴλ στὸν βασιλιὰ Σαούλ, ποὺ τόλμησε νὰ προσφέρει στὸν Θεὸ θυσία ἀνάρμοστη. Ἂν λοιπὸν θέλεις νὰ προσφέρεις στὸν Θεὸ τὴ θυσία τῆς ἀγάπης μὴν τὴν προσφέρεις αὐθαίρετα καὶ ἀλόγιστα, νὰ τὴν πρόσθεση μὲ ταπείνωση ὅταν καὶ ὅπου ὅρισε ὁ Θεός. Ὁ πνευματικὸς τόπος ποὺ μᾶς δόθηκε ἐντολὴ νὰ προσθέσουμε πνευματικὲς θυσίες εἶναι ἡ ταπείνωση.

Θέλεις νὰ διδαχθεῖς τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό; Μὲ ἐπιμέλεια νὰ μελετᾶς τὸ Εὐαγγέλιο τὶς ἐντολὲς τοῦ κυρίου καὶ νὰ προσπαθεῖς νὰ τὶς ἐφαρμόζεις στὴν πράξη, ἀποκτώντας ἔτσι σιγὰ σιγὰ τὶς εὐαγγελικὲς ἀρετὲς καὶ κάνοντας τὲς ἕξεις σου, ἰδιότητες τῆς ψυχῆς σου. Χαρακτηριστικό του ἀνθρώπου ποὺ ἀγαπᾶ εἶναι ἡ ἀκριβὴς ἐκπλήρωση τοῦ θελήματος τοῦ ἀγαπημένου τοῦ προσώπου.

Μὲ τὴν σταθερὴ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸ κακὸ καὶ τὴν οἰκείωση τῶν εὐαγγελικῶν ἀρετῶν φτάνουμε στὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό. Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο παραμένουμε σὲ αὐτὴ τὴν ἀγάπη: «Ἂν τηρήσετε τὶς ἐντολές μου, θὰ μείνετε πιστοὶ στὴν ἀγάπη μου» εἶπε ὁ Σωτήρας.

Ἡ τελειότητα τῆς ἀγάπης βρίσκεται στὴν ἕνωση μὲ τὸν Θεό. Ἡ πρόοδος στὴν ἀγάπη συνοδεύεται ἀπὸ ἀνέκφραστη πνευματικὴ παρηγοριά, γλυκύτητα καὶ φώτιση. Ἀλλὰ στὴν ἀρχὴ τοῦ ἀγώνα τοῦ ὁ μαθητὴς τῆς ἀγάπης πρέπει νὰ πολεμήσει σκληρὰ μὲ τὸν ἴδιο του τὸν ἑαυτό, μὲ τὴ βαριὰ ἀρρωστημένη φύση του. Τὸ κακὸ λόγο τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος ἔγινε στοιχεῖο τῆς φύσεώς μας, ἔγινε νόμος γὶ αὐτὴ τὴ μεταπτωτικὴ φύση, νόμος ποὺ ἀντιστρατεύεται τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, τὸν νόμο τῆς Ἁγίας ἀγάπης.

Νὰ θυμᾶσαι πάντα πὼς ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ εἶναι ἡ ὕψιστη δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τὸ μόνο ποὺ μπορεῖ νὰ κάνει ὁ ἄνθρωπος εἶναι νὰ ἑτοιμάσει τὸν ἑαυτό του μὲ τὴν καθαρότητα καὶ τὴν ταπεινοφροσύνη, γιὰ νὰ δεχθεῖ αὐτὴ τὴ δωρεά, μὲ τὴν ὁποία ἀλλοιώνονται ὁ νοῦς, ἡ καρδιὰ καὶ τὸ σῶμα.

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

http://www.exomologistetokirio.gr