Νοσοῦντος Εὐχὴ πρὸς Χριστόν.

Νοσοῦντος Εὐχὴ πρὸς Χριστόν.

Χριστέ μου, στήριξέ με!

Πῶς ὁ λάτρης Σου παρέλυσε;

Ἡ γλῶσσά μου

ἡ πλασμένη νὰ Σὲ ὑμνῇ, ἀργεῖ.

Πῶς τ’ ἀνέχεσαι τοῦτο;

Ἀλλά, δυνάμωσέ με!

Τὸν ἱερέα Σου, μὴν παραπετάξεις!...

Ποθῶ καὶ πάλι νὰ σταθῶ

καὶ τῆς Σωτηρίας νὰ γίνω κήρυκας,

καὶ τὸν λαὸ μὲ τὰ μυστήρια ν’ ἁγνίσω.

Σύ, ποὺ ἡ δική μου εἶσαι δύναμη,

Σὲ ἱκετεύω· μὴ μ’ ἐγκαταλείψῃς!

Κι’ ἂν σὲ ζάλης στιγμὲς

Σ’ ἐπρόδωσα,

εἴθε ν’ ἀνορθωθῶ καὶ πάλι…

[ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Ἔπη ἱστορικά: Κ΄, Migne XXXVII, 1279 ]