Εὐχὴ ὅταν σφραγίζουμε τὸ παιδί,
λαμβάνον ὄνομα
τὴν ὄγδοη ἡμέρα ἀπὸ τὴν γέννησή του
Συνηθίζεται τὴν ὄγδοη ἡμέρα μετὰ τὴν γέννηση τοῦ βρέφους ἡ μαῖα νὰ τὸ φέρνει στὸ ναὸ καὶ νὰ περιμένει ἔξω ἀπὸ τὴν εἴσοδό του. Ὁ Ἱερέας φέρων, ὅπως συνηθίζεται, τὸ Ἐπιτραχήλιο, λέγει:
Εὐλογητὸς ὁ Θεός μας πάντοτε, τώρα καὶ γιὰ πάντα, καὶ στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ἅγιος ὁ Θεός. (γ´) Δόξα. Καὶ νῦν. Παναγία Τριάς. Κύριε, ἐλέησον (γ´). Δόξα. Καὶ νῦν. Πάτερ ἡμῶν. Ὅτι σοῦ ἐστιν.
Τὸ ἀπολυτίκιο τῆς ἡμέρας ἢ τοῦ Ἁγίου του Ναοῦ, ἔπειτα:
Μὲ τὶς προσευχὲς Κύριε ὅλων τῶν Ἁγίων καὶ τῆς Θεοτόκου, τὴν εἰρήνη τὴν δική Σου δῶσε μας καὶ ἐλέησέ μας ἀφοῦ εἶσαι ὁ μόνος ποὺ μᾶς συμπονᾷς.
Μετὰ ὁ Ἱερέας σφραγίζει τὸ μέτωπο, τὸ στόμα καὶ τὸ στῆθος τοῦ βρέφους καὶ λέει τὴν ἑπόμενη εὐχή:
Ἂς προσευχηθοῦμε στὸν Κύριο.
Κύριε Θεέ μας σὲ παρακαλοῦμε. Ἂς φανερωθεῖ τὸ φῶς τοῦ προσώπου Σου ἀπάνω στὸν (ἢ στὴν) δοῦλο Σου (τὸ ὄνομα τοῦ παιδιοῦ), καὶ ἂς σημειωθεῖ ὁ σταυρὸς τοῦ μονογενοῦς Σου Υἱοῦ στὴν καρδία καὶ στὶς σκέψεις αὐτοῦ τοῦ βρέφους, ὥστε νὰ ξεφύγει ὅσα εἶναι μάταια σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο, ἄλλα καὶ ἀπὸ κάθε ἐπίθεση τοῦ ἐχθροῦ καὶ νὰ ἀκολουθεῖ τὶς ἐντολές Σου. Κάνε Κύριε νὰ μείνει ἀνεξίτηλο τὸ ὄνομά Σου τὸ ἅγιο ἀπάνω του, ὥστε νὰ ἑνωθεῖ κατὰ τὸν κατάλληλο χρόνο τῆς βαπτίσεώς του μὲ τὴν Ἁγία Σου Ἐκκλησία καὶ νὰ τελειοποιηθεῖ μὲ τὰ φρικτὰ μυστήρια Σου. Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο θὰ φυλάξει τὴν σφραγῖδα τοῦ ἁγίου βαπτίσματος ἄθραυστη ζωντας κατὰ τὶς ἐντολές Σου ὥστε τὴν ἐπουράνιο Βασιλεία Σου νὰ τὴν χαρεῖ μαζὶ μὲ τοὺς Ἁγίους Σου. Ὅλα αὐτὰ θὰ τὰ πετύχει μὲ τὴν χάρη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ὁ ὁποῖος εἶναι Αὐτὸς ποὺ εὐλογεῖ, ὁ Ἀγαθὸς καὶ αὐτὸς ποὺ δίνει Ζωὴ τώρα καὶ πάντοτε καὶ εἰς τοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Μακάρι.
Μετὰ ὁ Ἱερέας παίρνει τὸ παιδὶ στὰ χέρια του, πηγαίνει μπροστὰ στὶς πύλες τοῦ Ναοῦ ἢ στὴν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, κάνει τὸ σημεῖο τὸ σταυροῦ κρατώντας τὸ βρέφος καὶ λέει:
Χαῖρε Κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε, γιατὶ ἀπὸ ἐσένα, ἀνέτειλε ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, ὁ Χριστὸς ὁ Θεός μας ποὺ φωτίζει ὅσους βρίσκονται στὸ σκοτάδι. Νὰ χαίρεσαι καὶ ἐσὺ δίκαιε Συμεὼν ποὺ δέχθηκες στὴν ἀγκαλιά σου τὴν ὄγδοη ἡμέρα τῆς γεννήσεώς Του, τὸν Χριστό, τὸν ἐλευθερωτὴ τῶν ψυχῶν μας, ποὺ μᾶς χάρισε τὴν Ἀνάσταση.
Ἀπόλυση.
Ἑρμηνευτικὴ προσέγγιση
Μετάφρασηβασισμένη στὸ
«Μικρὸν Εὐχολόγιον, σελ. 67–69
ἔκδοσις Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
π. Νεκτάριος Κουτρουμάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου