Ήταν παραμονή εκλογών και ο κόσμος είχε απομακρυνθεί από τον Ιησού, ακόμα και αυτοί που αποκαλούν τους εαυτούς τους αδέρφια Του. Επέστεφαν ο καθένας από αυτούς, στην πατρίδα τους. Στον τόπο καταγωγής τους. Για να καταθέσουν ψήφο εμπιστοσύνης στο κόμμα της αρεσκείας τους.
Εκείνη την μέρα, κάποιος ξεχώρισε τον εαυτό του από το πλήθος και πλησίασε τον Ιησού.
Δάσκαλε του είπε. Με προβληματίζει αυτή η κατάσταση...
Κάποιος που άκουσε την κουβέντα, πετάχτηκε, απότομα και ρώτησε τον Ιησού. Αλήθεια, ποιο κόμμα νομίζεις πως είναι καλύτερο να εκλέξουμε;
Και ο Ιησούς απάντησε: Μακάριος ο άνθρωπος που γνώρισε τον τόπο καταγωγής του. Βγήκε (βρήκε) (σ)τον Δρόμο και πορεύεται στον Δρόμο της επιστροφής του προς τον Πατέρα. Αυτός σας βεβαιώνω είναι ο εκλεκτός.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ο τόπος στον οποίο καλούμαστε να ζήσουμε εν Χριστω για άλλη μια φορά μας ζητάει να εκλέξουμε τον άνθρωπο τον οποίο θα μας κυβερνήσει. Σαν Χριστιανός γνωρίζω πως αυτόν ποτέ μα ποτέ δεν θα τον βρω στα μπαλκόνια και τα έδρανα της βουλής. Δεν θα βάλει ποτέ υποψηφιότητα δεν θα θελήσει ποτέ μα ποτέ να διχάσει τα πλήθη για να προβληθεί! Δεν θα είναι η προβολή του που θα διχάσει αλλά αυτός που προσπαθεί να προβάλει μέσα από τη Ζωή του.
Η Ζωή του Ιησού και η διδασκαλία Του είναι που διχάζει τους ανθρώπους και όχι Αυτός. Σε αυτόν τον διχασμό η απόφαση είναι μία, ή είμαι μαζί Του ή εναντίον Του. Τα άλλα κουράζουν και θα μας κουράζουν για πολλή αν θελήσουμε να καταπιαστούμε μαζί τους.
Δεν μου αρκεί το βόλεμα σε αυτή τη ζωή και σε αυτόν τον τόπο. Τι να την κάνω την πολιτική και τις ιδεολογίες τους όταν δεν διακονούν ουσιαστικά τη Ζωή και τον άνθρωπο; Τέτοια εκκλησία και τέτοιο κράτος δεν το θέλω και δεν είναι που θα τα παρατήσω και θα φύγω. Όχι δεν θα τους κάνω τη χάρη, μέσα στην εκκλησία και μέσα στο κράτος θα Ζώ. Προσπαθώντας να είμαι μέλος της Εκκλησίας, και η διακονία μου είναι αυτή: καθημερινά να εργάζομαι μέσα στον κόσμο το θέλημα Του, να προσλαμβάνω το στάρι και το σταφύλι, τα υλικά τα οποία μου προσφέρει ο κόσμος, και να παλεύω χωρίς να ανταγωνίζομαι τους άλλους να τα μετατρέψω σε ψωμί και κρασί, να τα κάνω βρώση και πόση για να μπορέσει ο αδελφός μου να αναπαυθεί … να μπορέσω να τα προσφέρω ευχαριστιακά σε Αυτόν που απλόχερα μας τα προσφέρεται. Να τα προσφέρω σε Αυτόν για να γίνει το Σώμα Του και το Αίμα Του η τροφή μου.
Τότε όλα σιγά, σιγά μεταμορφώνονται σε Εκκλησία και η Ζωή στην Εκκλησία είναι πάντα, μα πάντα μια αντι - πολίτευση στα πολιτεύματα του κόσμου.
---------------------------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου