ΗΜΕΡΑ Β΄. Περὶ τοῦ ἀβεβαίου τῆς ὥρας τοῦ θανάτου.

ΗΜΕΡΑ Β΄. Περὶ τοῦ ἀβεβαίου τῆς ὥρας τοῦ θανάτου.

Α΄. Ἐδόθη ἀπόφασις· χρειάζεται νὰ ἀποθάνω, ἀλλὰ δὲν ἠξεύρω τὸν καιρόν ἠμπορῶ νὰ ἀποθάνω εἰς ταύτην τὴν ἡμέραν, εἰς ταύτην τὴν ὥραν. 

Β΄. Ἀλλὰ δὲν ἠξεύρω τὸν τόπον· ἠμπορῶ νὰ ἀποθάνω ἢ ἐκεῖ ὅπου κοιμῶμαι, ἢ ἐκεῖ ὅπου περιπατῶ, ἢ ἐκεῖ ὅπου στέκομαι καὶ εἰς κάθε ἄλλον τόπον, ὅπου διατρίβω. 

Γ΄. Ἀλλὰ δὲν ἠξεύρω τὸν τρόπον· ἠμπορεῖ νὰ ἀποθάνω ἀδιόρθωτος εἰς ταύτην ἢ εἰς ἐκείνην τὴν ἁμαρτίαν καὶ ἁμαρτάνω μὲ τόσην χαρὰν καὶ ἀφοβίαν; Καὶ μεταπίπτω μὲ τόσην εὐκολίαν; Καὶ δὲν φεύγω πᾶσαν αἰτίαν ἁμαρτίας; Ποία πίστις εἶναι ἡ ἰδικήν μου;

Κάμνε ἀπόφασιν νὰ μὴ χάσῃς τὸν καιρὸν· διότι ὁ καιρὸς εἶναι ἕνα μέγα μέσον διὰ νὰ ζήσῃς ἐναρέτως, νὰ ἔχῃς διορισμένας τὰς πράξεις τῆς ἡμέρας. Ἐκείνη ἠ ὥρα τὴν ὁποίαν χάνεις, ἠμπορεῖ νὰ εἶναι ἡ ὕστερη ὥρα τῆς ζωῆς σου καὶ ἐκείνη ἡ ὥρα, τὴν ὁποίαν ἐπιχειρίζεσαι καλά, ἠμπορεῖ νὰ σοῦ προξενήσῃ τὴν αἰώνιον σωτηρίαν τῆς ψυχῆς σου.

 Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. (Πνευματικά Γυμνάσματα). εδώ Έτεραι σύντομοι μελέται, φυλακτήριον της ψυχής καλούμεναι, (διαμοιρασμέναι εις πάσαν ημέραν του μηνός).