Αγία Μάρτυς Σοφία της Σικελίας.

Αγία Μάρτυς Σοφία της Σικελίας.

10 Σεπτεμβρίου.

Σύμφωνα με την τοπική παράδοση του Σόρτινο της Σικελίας, η Αγία Σοφία γεννήθηκε στο Βυζάντιο, την μετέπειτα Κωνσταντινούπολη, κατά τα τέλη του δευτέρου μετά Χριστού αιώνα. Νωρίς έχασε την μητέρα της, αλλά βρήκε παρηγοριά στην νέα χριστιανική πίστη την οποία ασπάστηκε και της οποίας έγινε ένθερμη κήρυκας. Ο πατέρας της Κωνστάντιος, ένθερμος ειδωλολάτρης, εξοργισμένος για την μεταστροφή της θυγατέρας του, την έκλεισε σε φυλακή και την υπέβαλε σε φοβερά μαρτύρια για να την εξαναγκάσει να αρνηθεί τον Χριστό.

Μετά από δωδεκαετή φυλάκιση, ο Χριστός εμφανίστηκε στην Αγία μέσα στην φυλακή, την ενθάρρυνε και θαυματουργικά την ελευθέρωσε από τα δεσμά της. Έτσι η Αγία Σοφία μαζί με μια μικρή ομάδα χριστιανών φεύγουν από το Βυζάντιο και καταφεύγουν στην Σικελία, στην περιοχή των Συρακουσών, στα βουνά της οποίας ζουν πλέον με άσκηση και προσευχή, κρυμμένοι από τους στρατιώτες που τους αναζητούν μετά από απαίτηση του πατρός της Αγίας.

Αρκετοί όμως κάτοικοι των γειτονικών πόλεων, ακούγοντας την φήμη των θαυμάτων των Αγίων προστρέχουν κοντά τους για να θεραπευθούν από τις ασθένειές τους αλλά και για να γνωρίσουν την πίστη του Χριστού που κήρυτταν η Σοφία και οι σύντροφοί της.

Η φήμη των θαυμάτων της Αγίας έφτασε όμως στα αφτιά του πατέρα της ο οποίος δεν έπαψε να την αναζητά. Η Αγία αποφάσισε τότε να επιστρέψει στο Βυζάντιο, ώστε να μείνουν ανενόχλητοι οι χριστιανοί της περιοχής, αλλά και για να ομολογήσει και πάλι την πίστη της ενώπιον του πατέρα της και των συμπολιτών της.

Εκεί υποβλήθηκε εκ νέου σε σκληρά βασανιστήρια από τα οποία πάντοτε έβγαινε σώα και αβλαβής με την ενίσχυση της θείας Χάριτος. Τέλος η Αγία απετμήθη την κεφαλή κατά το έτος 214, λαμβάνοντας τον τριπλό στέφανο της παρθενίας, της ασκήσεως και του μαρτυρίου, ενώ το σώμα της παραδόθηκε στην φωτιά. Τα λείψανα που απέμειναν από την φωτιά, τα έκρυψαν οι χριστιανοί σε ασφαλές μέρος, όπου διασώθηκαν ως την εποχή των σταυροφοριών, κατά την οποία, πάλι σύμφωνα με την τοπική παράδοση, μεταφέρθηκαν αρχικά στις Συρακούσες και κατόπιν στο Σόρτινο όπου η Αγία θεωρείται πολιούχος.

Η παράδοση επίσης αναφέρει ότι ο πατέρας της Αγίας, μετά το ένδοξο μαρτύριό της, μετανόησε, μοίρασε τα υπάρχοντά του στους πτωχούς και έζησε εν μετανοία ως ερημίτης στο σπήλαιο της Αγίας στη Σικελία, επικαλούμενος τις πρεσβείες της Αγίας κόρης του.

Μετά από αρκετά χρόνια του εμφανίστηκε η Αγία Σοφία για να τον διαβεβαιώσει ότι συγχωρέθηκε και από την ίδια και από τον Χριστό. Κατόπιν ο Κωνστάντιος έκτισε ναό προς τιμήν της Αγίας Σοφίας στο ερημητήριο της κοντά στο Σόρτινο.

Μέχρι σήμερα πολλοί καταφεύγουν στην χάρη της Αγίας και θεραπεύονται πίνοντας νερό από το αγίασμά της. Η τιμή της Αγίας ήταν ζωντανή από την βυζαντινή εποχή, όμως η αραβική κατάκτηση της Σικελίας έσβησε αρκετά στοιχεία για το βίο της Αγίας χωρίς όμως να εξαφανίσει την τιμή της.

Αντίθετα έχουμε στοιχεία ότι η νεαρή Μάρτυς τιμόταν και από τους μουσουλμάνους κατακτητές. Μετά την εκδίωξη τον Αράβων από την περιοχή, από τον βυζαντινό Στρατηγό Μανιάκη, και την Νορμανδική κατάκτηση του νησιού, η τιμή της Αγίας γνώρισε μεγάλη άνθιση και στο Σόρτινο, ανεγέρθηκε περίλαμπρος ναός προς τιμήν της. Σήμερα η Αγία εορτάζεται με μεγαλοπρέπεια στην ιδιαίτερη πόλη της.