Λόγοι παραινετικοί πρός τούς μοναχούς τῆς Αἰγύπτου - Παραίνεση 1η

 

Λόγοι παραινετικοί πρός τούς μοναχούς τῆς Αἰγύπτου 

  

Παραίνεση 1η 

Δόξα σοι, ὁ Θεός, δόξα σοι· καί πάλι θά πῶ, δόξα σοι, ὁ Θεός, πού εἶσαι ἀνώτερος ἀπό κάθε ὕμνο καί ἄξιος να δοξάζεσαι στούς αἰῶνες. 

Ἔχουμε χρέος, ἀγαπητοί, νὰ εὐχαριστοῦμε πάντοτε τόν Θεό, ποὺ μᾶς ἀξίωσε νά εἴμαστε κάτω ἀπό τόν καλό ζυγό του, καί μᾶς ἔσωσε ἀπό τά πρόσκαιρα καί τά φθαρτά. Θέλω νά ὑπηρετήσω λόγια, πού ἡ θεία χάρη φώτισε τή διάνοιά μου νὰ πῶ. 

᾿Αλλά θέλω νὰ ἐκφρασθῶ ὄχι μέ περίτεχνα λόγια, ἐφόσον ἐγώ εἶμαι ἄνθρωπος ἀγράμματος καί ἄσημος· ἄλλωστε αὐτά πού λέγονται μέ τέχνη δέν εἶναι φανερά σε ὅλους, καί κυρίως σ᾽ ἐκείνους πού δέ διδάχθηκαν τήν κοσμική σοφία. Γι᾿ αὐτό πρέπει να προσφέρω κατανοητά λόγια, γιά νά μποροῦν αὐτοί πού τὰ διαβάζουν, νὰ τὰ ἐννοήσουν· ὅπως λέει ὁ μακάριος ᾿Απόστολος· «Αν δέν ξέρω τή σημασία τῆς γλώσσας, θά εἶμαι γι αὐτόν πού μοῦ μιλάει ξένος, καί αὐτός πού μιλάει μ ἐμένα, θὰ εἶναι ξένος». Μπορεῖ ἄλλωστε ὁ πνευματικός λόγος να πείσει αὐτούς πού δέχτηκαν την πίστη, ἀκόμη καί χωρίς τήν τέχνη τῆς γραμματικῆς καί τῆς ρητορείας. ᾿Αλλά, ἄς εἶναι εὐλογητός ὁ Θεός πού χορηγεῖ σέ ὅλους τά πάντα καί πού φωτίζει τόν καθένα, σύμφωνα μέ τό συμφέρον του. Δέν ἀγνοῶ ὅμως, ὅτι αὐτό εἶναι πάνω ἀπό τά μέτρα μου· ἀλλά εἶναι γραμμένο· «Ὑπάρχει καιρός τῆς σιωπῆς καί καιρός τῆς ὁμιλίας». 

Ποιά ἀπολογία λοιπόν θά ἔχουμε τή μέρα τῆς κρίσεως, ἄν δέ βοηθήσουμε ἀνάλογα μέ τή δύναμή μας αὐτούς πού ταλαιπωροῦνται ἀπό ἀπειρία, καί μάλιστα αὐτό τόν καιρό, καθώς αὐτοί χειμάζονται ἀπό τήν κακή διδασκαλία καί τήν ἀσεβή συμβουλή; Διότι ὁ αἱμοβόρος λέων καί ἐχθρός τῆς ἀλήθειας δέν παύει νά ἐξαπατᾶ ὅσους δέν προσέχουν πολύ, ὄχι ἐπειδή θέλει να καταβροχθίσει τίς σάρκες τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά ἐπειδή ἐπιθυμεῖ πολύ να συμπαρασύρει τίς ψυχές στή γέεννα τοῦ πυρός. Πόσους νομίζετε ὅτι τούς ὑποδούλωσε πάλι στά ἀτιμωτικά πάθη, μετά τήν ἀναχώρησή τους ἀπό τήν κοσμική ζωή; Πόσους, μετά τήν ἔνταξή τους στή μοναστική ἀδελφότητα, τούς ἔκανε ἀποστάτες καί τούς ἀποξένωσε ἀπό τὸ ἴδιο τό μοναχικό σχῆμα; Γι᾿ αὐτό πρέπει να μήν παρεκτρέπονται, ἀλλά βοηθούμενος ὁ ἕνας ἀδελφός ἀπό τόν ἄλλο ἀδελφό, να μένουν ἄπιαστοι ἀπό τίς παγίδες τοῦ Διαβόλου. Ἐμεῖς μάλιστα λέμε σύμφωνα μέ τόν ᾿Απόστολο, ὄχι ὅτι εἴμαστε ἱκανοί οἱ ἴδιοι, ὥστε νά θεωρήσουμε ὅτι κάτι προῆλθε ἀπό τόν ἑαυτό μας, ἀλλά ὅτι ἡ ἱκανότητά μας προέρχεται ἀπό τόν Θεό, ὁ ὁποῖος μᾶς ἔκανε ἱκανούς νὰ τὸν ὑπηρετοῦμε, παρόλο πού εἴμαστε ἀνάξιοι. Σ᾽ ἐσᾶς ὡστόσο να δώσει ὁ Κύριος, ἀφοῦ δεχθεῖτε τό λόγο, ὅπως ἡ καλή γῆ, νὰ ἀποδώσετε τέλειο καί πλούσιο τόν καρπό τῆς δικαιοσύνης στόν Χριστό τόν Σωτήρα μας· στὸν ὁποῖο ἀνήκει ἡ δόξα στούς αἰῶνες. ᾿Αμήν.

 

Οσίου Εφραίμ του Σύρου.

 Έργα. τ. Γ΄.

μετ. Κωνσταντίνου Γ. Φραντζολά.

εκδ. Το Περιβόλι της Παναγίας, εκδ. Α΄ 1990.