9.Η προσευχὴ ἀποτελεῖ τὸ πρῶτον ἔργον εἳς τὴν ηθικοθρησκευτικήν χριστιανικὴν ζωὴν.Ἡ ῥίζα τῆς τοιαύτης ζωῆς εἷναι ἡ συνειδητῶς ἐλευθέρα σχέσις ἡμῶν πρὸς τὸν Θεόν, ἡ ὁποία καὶ καθορίζει τὴν πνευματικὴ ζωή. Ἡ προσευχὴ εἷναι ἐπίσης το στάδιον, εἰς τὸ ὁποῖον ἀποκαλύπτεται ἡ πνευματικὴ αὑτῇ ζωὴ καὶ παρουσιάζεται ἐν δράσει. Ἡ δρᾶσις αὑτῇ εἷναι ἡ προσευχὴ ὡς κοινωνία μετὰ τοῦ Θεοῦ. Ἀποτελεῖ αὑτῇ τὸ χαρακτηριστικὸν γνώρισμα τῶν σχέσεων μᾷς πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πρὸς τοὺς συνανθρώπους μᾷς, διότι ὁ εἰς προσευχὴν ἀσχολούμενος, καθὼς πρέπει, ἀγαπᾷ τὸν Θεὸν καὶ τὸν πλησίον αὑτοῦ. Ἡ ἄσκησις πάλιν εἷναι πεδίον ὅπου ἀποκαλύπτεται ἡ σχέσις τοῦ Θεοῦ με τὸν ἑαυτὸ μᾷς.
Ὁποία εἷναι ἡ σχέσις μᾷς πρὸς τὸν Θεόν, τοιαύτῃ εἷναι καὶ ἡ προσευχὴ μᾷς. Ὁποία δε πάλιν εἷναι ἡ προσευχὴ μᾷς, τοιαύτη εἷναι καὶ ἡ σχέσι μᾷς πρὸς τὸν Θεόν. Ἐπειδὴ δε αἰ σχέσεις αὗται δὲν εἷναι πάντοτε αἰ αὐταί, δὲν εἷναι ἰδία καὶ ἡ δύναμις τῆς προσευχῆς μᾷς. Διαφοροτρόπως σχετίζεται πρὸς τὸν Θεὸν ὁ ἀδιάφορος διά τὴν προσωπικὴ τοῦ σωτηρίαν, διαφοροτρόπως σχετίζεται καὶ ἐκεῖνος, που ἀπέχει ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν καὶ ἐπιδίδεται μετὰ ζήλου εἰς τὴν ἀγαθοεργίαν, μολονότι δὲν εἰσῆλθεν ἐντὸς τοῦ ἑαυτοῦ τοῦ καὶ ἐργάζεται τῷ Κυρίῳ ἐξωτερικῶς εἰσέτι. Καὶ τέλος, διαφοροτρόπως σχετίζεται ἐκεῖνος, που εἰσῆλθεν ἐντὸς ἑαυτοῦ καὶ φέρει μέσα τοῦ τὸν Κύριον καὶ βρίσκεται ἐνώπιον Τοῦ! Ὁ πρῶτος, ὅπως ἀδιαφορεῖ δία τὴν σωτηρίαν τοῦ ἀδιαφορεῖ καὶ δία τὴν προσευχὴν καὶ ἐκτελεῖ αὑτὴν μόνον εἰς τὸν ναὸν ἡ καὶ εἰς τὴν οἰκίαν, κατὰ τὸ ἐπικρατοῦν ἔθιμον ἄνευ προσοχῆς και ἄνευ κατανύξεως. Ὁ δεύτερος προσεύχεται πολὺ καὶ συχνάζει στὴν εκκλησίαν, προσπαθών ταυτοχρόνως νᾷ τηρήσει τὴν προσοχὴν καὶ νᾷ ἔχει κατανύξῃ ἀναλόγως τῶν τελουμένων προσευχῶν, μολονότι τὸ κατορθώνει σπανίως. Ο δε τρίτος, συγκεντρωθείς ἐντὸς τοῦ ἑαυτοῦ τοῦ, με τὸν νοῦν ἵσταται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ ἀπερισπάστως προσεύχεται Αὑτῷ ἐν τῆ καρδία!
Ἀν αφαιρέσητε ἀπὸ τὸν δεύτερον τὸ προσευχητάριον θα τοῦ αφαιρέσητε κάθε προσευχήν. Ἀν φορτώσετε εἰς τὸν τρίτον τὸ προσευχητάριον, θα σβύσετε τρόπον τινὰ μέσα του τὴν θέρμην τῆς προσευχῆς, διά τῶν παραγόμενον μετεωρισμὸν ἐκ τοῦ πλατυσμοῦ τῆς ψαλμῳδίας. Διά κάθε τάξῃ ἀνθρώπων, διά κάθε βαθμὸν προσεγγίσεως πρὸς τὸν Θεόν, ὑπάρχει ἴδιος τρόπος προσευχῆς καὶ ἀντίστοιχοι δι' ἄυτήν κανόνες.
Πόσον πολύτιμος δι' αὑτὸ τυγχάνει μία ἔμπειρος ὑπόδειξις καὶ πόσον δύναται νᾷ βλάψει ἔνας αὐθαίρετος διακανονισμός!
απόσπασμα απο το βιβλίο
Η ΝΟΕΡΑ ΑΘΛΗΣΙΣ Η ΤΟΙ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ σελ.42-44
Υπό Γέροντος Κλήμεντος μοναχού και συνοδείας αυτού
ΓΈΝΝΗΣΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
Κατουνάκια Αγίου Όρους 1978
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου