ΗΜΕΡΑ ΚϚ΄. Περὶ τοῦ Παραδείσου.
Α΄. Ἐμβαίνοντας εἰς τὸν Παράδεισον θὰ ἔχω εὐθὺς ὅλα τὰ ἀγαθὰ χωρὶς κανένα κακόν· θέλω χαρεῖ χωρὶς καμμίαν ἐνόχλησιν· ὤ πόσον μεγάλη θέλει εἶναι ἡ παρηγορία μου! Ἡ χαρά μου! Ἡ εὐφροσύνη μου!
Β΄. Ὅλα τὰ καλὰ θὰ ἔχω τότε καὶ θὰ χαίρομαι εἰς τὴν συντροφίαν τοῦ Ἰησοῦ μου, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῶν Ἀγγέλων καὶ τῶν Ἁγίων· ὤ καὶ τί ἔνδοξος καὶ ὡραία συντροφιὰ ὅπου θέλει εἶναι ἡ ἰδική μου!
Γ΄. Θὰ χαίρομαι αἰωνίως χωρὶς κίνδυνον νὰ χάσω ποτὲ μίαν τοιαύτην χαράν· ὢ χαρὰ ἀνεκδιήγητος!
Εἰς κάθε σου λύπην καὶ χαράν, λέγε. Παράδεισε, Παράδεισε, πότε νὰ σὲ ἀπολαύσω; Καὶ εἰς σύγκρισιν τοῦ Παραδείσου, θέλεις μάθη νὰ καταφρονῇς ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς καὶ νὰ ὑπομένῃς θεληματικῶς ὅλας τὰς δυστυχίας καὶ τὰ πάθη.
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.
(Πνευματικά Γυμνάσματα). εδώ Έτεραι σύντομοι μελέται,
φυλακτήριον της ψυχής καλούμεναι,
(διαμοιρασμέναι εις πάσαν ημέραν του μηνός).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου