ΗΜΕΡΑ Θ΄. Περὶ τῆς καταστάσεως τοῦ σώματος μετὰ τὸν θάνατον.
Α΄. Στοχάσου πῶς ἔχει νὰ γίνῃ μετὰ θάνατον τὸ λείψανόν σου· κίτρινον, ἄμορφον, βρωμερὸν καὶ ἄσχημον· δὲν βλέπει, δὲν ὁμιλεῖ, δὲν ἀκούει· χωρὶς κίνησιν, χωρὶς αἴσθησιν, χωρὶς κᾀμμίαν ἐνέργειαν.
Β΄. Ποῦ τὸ φέρουν; Εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, συντροφιασμένον ἀπὸ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι μετὰ ὀλίγας εὐχάς, τὸ ἀφήνουν διὰ νὰ ἐνταφιασθῇ εἰς τὸ κοινοταφεῖον καὶ νὰ βαλθῇ μέσα εἰς τὸ χῶμα, διὰ νὰ σαπῇ καὶ νὰ καταφαγωθῇ ἀπὸ τοὺς σκώληκας. Καὶ τέτοιον βρωμερὸν σῶμα τὸ κολακεύω ἐγὼ μὲ τόσας τρυφάς;
Γ΄. Καὶ μετὰ τὴν ταφὴν τί θέλει ἀκολουθήσει; Θέλει ἐξαλειφθῆ ἀπὸ τὰς ἐνθυμήσεις καὶ φαντασίας τῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ λησμονηθῇ τόσον, ὡσὰν νὰ μὴν ἐστάθη παντελῶς εἰς τὸν κόσμον.Ἐνθυμήσου πῶς τελειώνει ὅλη ἡ ματαιότης τοῦ κόσμου· καὶ ἐκεῖνο τὸ σῶμα τὸ τόσον χαϊδευμένον, διὰ τὸ ὁποῖον τόσον ἐξοδεύομεν, ἔχει νὰ σαπίσῃ ὅλον. Καὶ λοιπὸν μίσησε τὰς σωματικὰς ἀναπαύσεις καὶ ἄφες τὰς ματαιότητας.
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.
Έτεραι σύντομοι μελέται,
φυλακτήριον της ψυχής καλούμεναι,
(διαμοιρασμέναι εις πάσαν ημέραν του μηνός).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου