 |
| Σημαία-σύμβολο των «ΛΟΑΤΚΙ+ |
ΠΗΓΗ:ΕΔΩ«Ετεροφοβικοί»
Μία μικρή αλλά εξόχως διεκδικητική ομάδα
Γράφουν οι Μιχαήλ Α. Βιδάλης και Αντώνιος Σ. Ανδρεάτος, μέλη IHA
Προοιμιακά και χάριν αποφυγής παρανοήσεων, δηλώνουμε ότι αποδεχόμαστε την ισότητα όλων και είμαστε εναντίον κάθε μορφής διάκρισης. Όχι μόνο από νομικής άποψης, αλλά πρωτίστως από ηθικής. Αναφορικά με το τελευταίο, όλοι οι άνθρωποι πρέπει να θεωρούνται αδέλφια.
Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, διεθνείς ομάδες των «ΛΟΑΤΚΙ+» (Λεσβιών, Ομοφυλοφίλων, Αμφιφυλοφίλων, Τρανς-σέξουαλ (Διεμφυλικών), «Κουήρ» και Ιντερσέξ) έχουν επιδοθεί σε μία ξέφρενη διαφήμιση και εκδήλωση των σεξουαλικών προτιμήσεων τους. Συνακόλουθα, προκύπτουν πολυποίκιλα ερωτήματα, νομικής και κοινωνιολογικής φύσης. Η διεθνής σύγχρονη προσπάθεια προβολής της ομοφυλοφιλίας ως ευρύτερα διαδεδομένης πρακτικής άρα απολύτως φυσιολογικής, δεν βασίζεται σε επιστημονικά/ ιατρικά δεδομένα, αλλά σε «φιλοσοφικά-κοινωνικά» δεδομένα και ισχυρές πολιτικές πιέσεις (1),(2).
Μας «βομβαρδίζουν» ασταμάτητα για τις σεξουαλικές προτιμήσεις τους, σαν να έπρεπε να μας ενδιαφέρει σφόδρα. Γιατί τέτοια εμμονή, ως εάν η υπόσταση ενός ανθρώπου να εξαντλείται στη σεξουαλικότητά του;
Γιατί πρέπει η εξαίρεση να γίνει κανόνας, ή μάλλον, γιατί η πλειοψηφία να συμμορφωθεί στο modus operandi της μειοψηφίας; Γιατί πρέπει η ιδεολογία των ΛΟΑΤΚΙ να προωθείται ως πρότυπο προς μίμηση, σε βαθμό που να επιβάλλεται μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης βασισμένο σ’ αυτήν, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης συμπεριλαμβανόμενου του νηπιαγωγείου;
Είναι σωστό μια ομάδα να επιθυμεί να επιβάλλει τον προσανατολισμό και τον τρόπο ζωής της στους άλλους, και τυχόν άρνηση να χαρακτηρίζεται αυτομάτως ως «ομοφοβική» ακόμη και ως «φασιστική» συμπεριφορά; Γιατί αποδεχόμαστε τέτοια ρατσιστική ρητορική και πολλές φορές διστάζουμε να μιλήσουμε, μήπως χαρακτηριστούμε δυσμενώς;
Φέτος η εκδήλωση «υπερηφάνειας» εορτάζει την ένατη επέτειο της στην Ελλάδα. Είναι δυνατόν να αναλωνόμαστε σε παρελάσεις «Gay Pride», («Athens Pride» πλέον και με σύμβολο τον Παρθενώνα), τη στιγμή που οι «προοδευτικοί» αριστεροί είναι ενάντια στις εθνικές παρελάσεις; Στο ίδιο πνεύμα, γιατί όχι και παρελάσεις των ετεροφυλόφιλων, των εκ πεποιθήσεως άγαμων, των παρθένων, των αρνητών της σεξουαλικής δραστηριότητας (Celibate), κ.ο.κ.; Γιατί μόνον οι ΛΟΑΤΚΙ να είναι «υπερήφανοι» για τις σεξουαλικές προτιμήσεις τους και όχι οι άλλες κοινωνικές ομάδες;
Ό,τι συμβαίνει μεταξύ δύο συναινούντων ενηλίκων ατόμων ΛΟΑΤΚΙ σε ιδιωτικό χώρο είναι προφανώς δικαίωμά τους. Όμως, γιατί πρέπει να το διαφημίζουν απροκάλυπτα και να προσπαθούν να επιβάλουν παρόμοιες συμπεριφορές στους υπόλοιπους; Δεν είναι αυτό επιδειξιομανία και φασισμός; Δεν έρχεται σε αντίθεση με τα χρηστά ήθη;
Πολύ περισσότερο, όταν διενεργούνται “σκηνές” σε δημόσιους χώρους, ιδιαίτερα στη Μύκονο και στις παρελάσεις τους, ενώπιον ανηλίκων (προκλητικό ντύσιμο και σεξουαλικές χειρονομίες). Είναι δυνατόν δύο άνδρες να ερωτοτροπούν επιδεικτικά στις δέκα το πρωί μπροστά από καφέ στο λιμάνι της Μυκόνου, παρουσία ανηλίκων παιδιών; (3) Αυτό θεωρείται «προοδευτικό», ή συμβαίνει γιατί γνωρίζουν ότι τα συστημικά ΜΜΕ θα λάβουν το μέρος τους;
Το συγκεκριμένο φαινόμενο έχει αλώσει τον καλλιτεχνικό χώρο, τα ΜΜΕ, ακόμα και κυβερνήσεις. Η πρόσφατη υπόθεση του ομοφυλόφιλου παιδεραστή σκηνοθέτη αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Υπενθυμίζουμε ότι γνωστό τηλεοπτικό κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας επιχείρησε να αγνοήσει ή de facto συγκαλύψει την καταγγελία κατά του συγκεκριμένου ατόμου που σήμερα είναι εγκλεισμένο σε VIP σωφρονιστικό κατάστημα.
Έχοντας καταφέρει να κατακτήσουν το δικαίωμα του πολιτικού «γάμου», επιθυμούν τώρα να επιβάλλουν και το δικαίωμα υιοθεσίας (αν και αρχικά το είχαν απορρίψει ως ενδεχόμενο), ακόμη και «τεκνογονίας», ασχέτως των δυνητικών συνεπειών για το παιδί. Ακόμη, να δύναται ένα ανήλικο και ψυχολογικά ανώριμο παιδί να προβαίνει σε εγχείρηση αλλαγής φύλου με πληρωμένα τα έξοδα, ασχέτως των συνεπειών. Δυστυχώς, η απόπειρα αυτοκτονιών των τρανς ανέρχεται στο 41% (4). Αυτά γιατί αποσιωπώνται από τα συστημικά ΜΜΕ; Ένας ανήλικος που θεωρείται ανώριμος να οδηγήσει αυτοκίνητο ή να υπηρετήσει στο στράτευμα, θεωρείται ώριμος να προβεί σε ιατρικές πράξεις που θα επηρεάσουν ρηξικέλευθα τη ζωή του; Η προπαγάνδα των ΛΟΑΤΚΙ προωθεί εγωιστικά μόνο τα «δικαιώματά» τους, περιφρονώντας τα δικαιώματα του παιδιού και της κοινωνίας γενικότερα. Χαρακτηριστικά, ένα τέτοιο παιδί, όταν ενηλικιώθηκε δήλωσε: «Η οικογένεια και η γονικότητα ομοφυλόφιλων στερεί από ένα παιδί είτε τη μητέρα είτε τον πατέρα, με το αιτιολογικό ότι είναι το ίδιο πράγμα. Αλλά δεν είναι. Πολλοί από εμάς, πολλά από τα παιδιά σας, πονάμε. Η απουσία του πατέρα μου δημιούργησε μέσα μου ένα τεράστιο κενό, κάνοντάς με κάθε μέρα να πονάω λόγω της ανάγκης ενός πατέρα. Αγαπούσα τη σύντροφο της μητέρας μου, αλλά μια ακόμα μαμά δεν μπορούσε με κανένα τρόπο να αντικαταστήσει τον πατέρα που είχα χάσει».
«Ο γάμος ομοφυλόφιλων δεν επαναπροσδιορίζει μόνο τον γάμο, αλλά και την έννοια της γονικότητας, Προωθεί και προβάλλει ως «νορμάλ», μια δομή που αναγκαστικά μας στερεί κάτι πολύτιμο και ακρογωνιαίο. Μας στερεί κάτι το οποίο χρειαζόμαστε και αποζητούμε, ενώ την ίδια στιγμή μας λέει ότι δεν χρειαζόμαστε αυτό που από τη φύση μας λαχταράμε. Μας λέει ότι θα είμαστε ΟΚ. Αλλά δεν είμαστε. Πονάμε.» (5).
Όταν μία κοινωνική ομάδα παρουσιάζεται επανειλημμένως ως θύμα, αγνοώντας τα δικαιώματα της πλειοψηφίας και παραποιώντας τα δεδομένα (ισχυριζόμενη ότι οι περισσότεροι είμαστε… κρυφοί ή υποσυνείδητα ομοφυλόφιλοι και δεν το γνωρίζουμε ή αποδεχόμαστε) και επιθυμεί να επιβάλλει την άποψη της, δεν αποτελεί φασιστική πρακτική; Η συγκεκριμένη ομάδα και οι σπόνσορες της, προβαίνουν σε διακρίσεις και διώξεις εναντίον όσων δεν ασπάζονται τη κοσμοθεωρία τους, το οποίο είναι ρατσιστικό και παράνομο. Όπως είναι παράνομη η διάκριση κατά των ομοφυλοφίλων, έτσι και η διάκριση κατά των ετεροφυλόφιλων, είναι εξίσου παράνομη.
Μπορεί όντως μερικοί ΛΑΟΤΚΙ+ να υφίστανται «έμφυλες διακρίσεις» (προσφιλής τους όρος), όμως το αυτό βιώνουμε οι υπόλοιποι που τυγχάνουμε αριθμητικά περισσότεροι. Είναι εξόχως γελοίο, σε μίαν εξαθλιωμένη οικονομικά και κοινωνικά χώρα, που ταλανίζεται από ανεργία, ένδεια, κακή διοίκηση, μαζική παράτυπη μετανάστευση και διαρροή νέων επιστημόνων (brain drain), ολόκληρο το πολιτικό σύστημα να ασχολείται με το «φερμουάρ» ως να ήταν το κύριο θέμα που απασχολεί τον τόπο…
Για μίαν ακόμα φορά, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, φαίνεται να αγνοεί ή να παραβλέπει τα παραπάνω, γιατί σίγουρα, ως μέλος της κοινωνίας μας, είναι γνώστης του φαινομένου.
Είμαστε υπερήφανοι, όχι για τη συγκεκριμένη σεξουαλική επιλογή ή προσανατολισμό μας, αλλά, γιατί είμαστε άνθρωποι που αγαπούμε και σεβόμαστε ισότιμα όλους τους ανθρώπους. Σε μία συντεταγμένη κοινωνία, τα δικαιώματα καθενός τελειώνουν εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα του άλλου. Παραδόξως οι ετεροφοβικοί, η μικρή αυτή κοινωνική ομάδα, έχει αποθρασυνθεί και αρνείται να το αποδεχτεί, συνεπικουρούμενη από το άθλιο πολιτικό σύστημα της διαπλοκής με τα ΜΜΕ, αθρόα χρηματοδότηση από ΜΚΟ όπως η Open Society του Σόρος, και υπό την ανοχή του ολοένα και αμφισβητούμενου Αρείου Πάγου. Διερωτηθήκατε γιατί;
Σημειώσεις
(3) Αντικειμενικό γεγονός (Αύγουστος 2014).
(4) A. Williams, “Risk factors for suicide in the transgender community”, Cambridge University Press (2020).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου