Γερο-Παναής: Τι γίνεται όταν ζηλεύεις;

Γερο-Παναής: 

Τι γίνεται όταν ζηλεύεις;

Κάποτε ένα αντρόγυνο είχε το πάθος της ζήλειας. 

Όπου ήταν να πάει ο άντρας ήθελε να παίρνει και τη σύζυγό του. Όμως εκείνη ζήλευε από τις άλλες γυναίκες. 

Όταν τους προσκάλεσαν κάπου, λέει ο άντρας στη γυναίκα του: 

-Πήγαινε εσύ. Εγώ δεν θα πάω.

-Όχι, να πάμε μαζί, απαντά η γυναίκα.

-Όχι, μόνη σου θα πάεις, λέει ο άντρας. 

Σκέφτηκε η γυναίκα: Γιατί να θέλει να πάω μόνη μου; 

Και κατέληξε να του πει:

-Θέλω να με ζηλεύεις, διότι, σκέφτηκε, πως για να μην πάει μαζί της δεν την θέλει.

***

Βλάφτει πολλά η ζήλεια. Κοίταξε από τα μωρά. Άμα ένα μωρό ζηλεύει ούτε τρώει, ούτε πίνει. Μαραζώνει. Η ζήλεια τρώει το μάστρον (το αφεντικό) της.

***

Το κληρονομικό πάθος είναι δύσκολο. Κάποιος βασιλιάς πήρε ένα φιλάργυρο κι ένα ζηλιάρη για να τους προβάρει (να τους δοκιμάσει).

- Ζητάτε μου ό,τι θέλετε και θα σας τα δώσω. Όποιος μου ζητήσει πρώτος, θα το το δώσω και ακολούθως θα δώσω στον άλλο διπλά.

- Άντε, λέει ο φιλάργυρος του ζηλιάρη, ζήτα για να πιάσω διπλά.

Ο ζηλιάρης δεν ζητούσε, τελικά όμως αποφάσισε να ζητήσει:

- Να μου βγάλεις το ένα μου μάτι, για να του βγάλεις εκείνου και τα δυο.

[Αυτό σημαίνει πως]: Δεν κάμνει χαΐρι ο ζηλιάρης, ο φθονερός. Βλάπτει τον ίδιο τον εαυτό του.

***

Όπως ο φιλάργυρος, ενώ έχει πλούσια αγαθά δεν περνά καλά, έτσι και ο φθονερός, ενώ είναι καλά περνά μίζερα.

***

Γιατί ζηλεύεις; Διότι δεν έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου. Αν έχεις ισχυρό χαρακτήρα ή κυρίως αν έχεις τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, θα αισθάνεσαι όλους τους γύρω σου σαν τη μεγαλύτερη χαρά.

Ο άντρας για τη γυναίκα είναι ο ηγέτης και η γυναίκα για τον άντρα η ζωή. 

Και οι δυο θα πρέπει να δίνουν ο ένας στον άλλο όλο και μεγαλύτερη χαρά. 

Η ζήλεια όμως καταστρέφει αυτή τη σχέση. 

Πολλές φορές η υπερβολική αγάπη οδηγεί στην ζήλεια. 

Μα τούτο είναι μια λανθασμένη αγάπη. 

Είναι ένα πάθος που σε οδηγεί να μην έχεις ραχάτι (ησυχία). 

Και σημεία να έχεις, να μη ζηλεύεις. 

Τι γίνεται όταν ζηλεύεις; 

Γίνεται χειρότερος ο πειρασμός και προσπαθεί ν’ ανοίξει μάχες για να βασανίζει τους συζύγους. 

Όταν πάψεις να ζηλεύεις, ούτε ο άντρας σου θα κακώσει περισσότερο. 

Τότε βέβαια ο διάβολος θα σας πολεμά συνεχώς, θα σας εναντιώνεται, αλλά εσύ να παρακαλείς τον Θεό και να βιάζεις τον εαυτό σου, να σφίγγεις τον γρόνθο σου και θα νικάς με τη βοήθεια του Θεού. 

Αυτή η ισχυρή μάχη, γεννά στην ψυχή την πνευματική προσωπικότητα. 

Τότε ισχυροποιείται ο νους και η καρδιά του ανθρώπου. 

*** 

Είναι κάμποσο ζόρι και η ζήλεια. Σε πρόσωπα που αγαπιούνται πολλά, είναι αδύνατο να μην μπει στη μέση για να βάλει τη ζήλεια που καταντά σε μίσος.

 

ΠΗΓΗ:ΕΔΩ 

Απόσπασμα από το βιβλίο του π. Ανδρέα Αγαθοκλέους «Εμπειρία αγιότητος», έκδοση «Ορθόδοξο Πνευματικό Κέντρο Αγίου Γεωργίου Μακρή». Λάρνακα 1994.