Ἐγὼ ἕναν πλοῦτο ἔχω: τὸν Χριστό.

 

ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ 

[ΠΒ΄. Πρὸς αὐτόν]

Χρυσάφι, ἀσήμι, πλούσια
τραπέζια: τὰ παιχνίδια τῆς ζωῆς.
Μεταξωτά, σοδιές, κοπάδια.
Ἐγὼ ἕναν πλοῦτο ἔχω: τὸν Χριστό.
Κι ἄμποτε ν᾽ ἀνταμώσουμε καὶ νά ᾽ναι
γυμνὴ ἡ ψυχή μου, ἀμόλυντη.
Τὰ ὑπόλοιπα: τοῦ κόσμου.

ΠΒ΄. Πρὸς αὐτόν.

Ἄλλοι χρυσὸν, οἵδ’ ἄργυρον, οἵδε τράπεζαν

Τιμῶσι λιπαρὴν, παίγνια τοῦδε βίου.

Ἄλλοι δ’ αὖ σηρῶν καλὰ νήματα, καὶ γύας ἄλλοι

Πυροφόρους, ἄλλοι τετραπόδων ἀγέλας.

Αὐτὰρ ἐμοὶ Χριστὸς πλοῦτος μέγας, ὅν ποτ’ ἴδοιμι

Νῷ γυμνῷ καθαρῶς· ἄλλα τε κόσμος ἔχοι.

 ΠΗΓΗ:ΕΔΩ 

Αποδόσεις του Γιώργου Μπλάνα 

Ο ποιητής Γιώργος Μπλάνας έχει παρουσιάσει πρόσφατα ορισμένες αποδόσεις ποιημάτων του Γρηγορίου Ναζιανζηνού στις ηλεκτρονικές σελίδες του facebook. Αυτές συγκεντρώνουμε και παραθέτουμε εδώ, ενώ υπενθυμίζουμε και την απόδοση ενός άλλου ποιήματος του Γρηγορίου που δημοσίευσε στον ιστότοπο του ηλεκτρονικού περιοδικού μας Νέο Πλανόδιον (ΠΟΙΗΜΑ ΜΑ΄. Πρὸς Μάξιμον) και βρίσκει ο ενδιαφερόμενος εδώ.