«Όρμησε κι αυτή η αρρώστια...Οι περισσότεροι λοιπόν από τα αδέρφια μας από υπερβολική κι αδερφική αγάπη, αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλον, χωρίς να νοιάζονται για τον εαυτό τους, άφοβα έκαναν επισκέψεις στους αρρώστους, τους προσέφεραν τις υπηρεσίες τους, τους περιποιούνταν “εν Χριστώ” και πέθαιναν πολύ ευχαρίστως μαζί τους, αφού προηγουμένως πάθαιναν μόλυνση από την επαφή τους με τους άλλους, κολλούσαν την αρρώστια από τους πλησίον και, με τη θέλησή τους, δοκίμαζαν τους πόνους.Και πολλοί, αφού περιποιήθηκαν τους άλλους στην αρρώστια τους και τους έδωσαν δύναμη, οι ίδιοι πέθαναν, μεταφέροντας κατά κάποιο τρόπο το θάνατο εκείνων στους εαυτούς τους. Και το λαϊκό ρητό, που πάντα μοιάζει με απλή φιλοφρόνηση, το έκαναν πραγματικότητα, κάνοντας την αναχώρησή τους εξαγνιστήριο υποκατάστατο για τους άλλους (περίψημα).Οι καλύτεροι λοιπόν από τους αδερφούς μας και μερικοί πρεσβύτεροι και διάκονοι και λαϊκοί με αυτό τον τρόπο έφυγαν από τη ζωή, επαινούμενοι πολύ, έτσι ώστε και αυτό το είδος του θανάτου, αποτέλεσμα μεγάλης ευσέβειας και πίστης ισχυρής, καθόλου κατώτερο να μη μοιάζει από το μαρτύριο. Και αφού με απλωμένα χέρια σήκωναν τα σώματα των αγίων και τα έπαιρναν στην αγκαλιά τους, και τους έκλειναν τα μάτια και τα στόματα και τους κουβαλούσαν στους ώμους τους, και τους μετέφεραν έξω, τους αγκάλιαζαν και τους έλουζαν και τους στόλιζαν με τη νεκρική στολή, μετά από λίγο χρόνο, το ίδιο γινόταν και σ’ αυτούς, γιατί, πάντοτε εκείνοι που απέμεναν στη ζωή, ακολουθούσαν στο θάνατο αυτούς που πέθαναν προηγουμένως.Οι εθνικοί όμως έκαναν τα τελείως αντίθετα. Έδιωχναν ακόμη και εκείνους που μόλις άρχιζαν να αρρωσταίνουν, και απέφευγαν τους αγαπημένους τους και τους πετούσαν στους δρόμους μισοπεθαμένους, και τους νεκρούς τούς έριχναν άταφους στα σκουπίδια, στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν τη διάδοση και το άγγιγμα του θανάτου, πράγμα διόλου εύκολο να αποφύγουν, παρά τις πολλές προφυλάξεις τους».***Η αυταπάρνηση με την οποία οι Χριστιανοί βοήθησαν σε θανατηφόρα επιδημία του 3ου αιώνα μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια. Το διαβάζουμε στις περιγραφές του εκκλησιαστικού ιστορικού του 4ου αι. Ευσέβιου (βλ. Ευσεβίου, Εκκλησιαστική Ιστορία, 7, 22), σε μετάφραση που μας έστειλε καλός αδελφός, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά.
Παρασκευή 31 Ιουλίου 2020
Ή τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Πῶς πρέπει νὰ προσέχει τὸν ἑαυτὸ του ὅποιος ζεῖ μέσα στὸν κόσμο. (1) Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ Ψ υχὴ ὅλων τῶν ἀσκήσεων, ποὺ γίνοντα...
-
Μικρό απόσπασμα από την εκπομπή του π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου Ράδιο παράγκα αφιερωμένη στον Μέγα Βασίλειο (1994) σε mp3 εδώ Μ έχρι...
-
Ά λλοι, απο κείνους ράτσα πολύ χειρότερη, πετώντας απο πάνω τους τη δόξα των ανδρών, με τα λυγίσματα των μελών κατατσακίζοντας τη...
-
Αποτυπώματα Αρχ. Βασίλειος Γοντικάκης, Προηγούμενος Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους ΠΗΓΗ- ΕΔΩ *** Σ υχνὰ σοῦ κάνουν τὴν ἐρώτησι: τί γράφεις ...
-
Π εθαίνοντας ἡ Γοργονία τῆς ἀφιέρωσε ὁ Γρηγόριος ἕνα συγκινητικό Λόγο, πού μᾶλλον δέ λέχτηκε στήν κηδεία τῆς ἀδελφῆς του. Ὁ Γρηγόρι...
-
Άπαντα Έργα [ 11 Τόμοι ] του Ἁγίου Γρηγορίου του Παλαμά από τις εκδόσεις Έ λληνες Π ατέρες της Ε κκλησίας , Πατερικαί Εκδόσεις ...
-
Βίος της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, του Αγίου Σωφρονίου Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων. Το κείμενο που εκφωνείται, πάρθηκε από το βιβλίο: «Βίο...
-
Εν Αγίω Όρει τη 23η Ιανουαρίου 1969 του Αγίου Παϊσίου Σεβαστέ πάτερ Χαράλαμπε. Ε πειδή βλέπω τον μεγάλον σάλον που γίνεται εις την Εκκλησί...
-
Αρχιμ. Βασίλειος Γοντικάκης, Προηγούμενος Ι. Μ. Ιβήρων Αγίου Όρους Π ατέρα Βασίλειε, θὰ ἤθελα νὰ σᾶς ρωτήσω μιὰ προσωπική μου ἀπορία. Μιλήσα...
-
Το ήθος του Β΄ Ήχου Ήχος Β΄ Κ αν δευτέραν είληφας εν τάξει θέσιν, αλλ΄ ηδονή πρώτη σοι τω μελιρρύτω. Το σον μελιχρόν και γλυκύτατον μέλος ο...
1 σχόλιο:
Η Αγάπη έξω βάλει τον φόβο.
Όπος λένε και εί Άγιοι μάς -Το τέλος του κόσμου τούτου, θα έρθει όταν εκλείψει η αγάπη, και η αγάπη σήμερα λείπει Δυστυχώς 😢 μάς έπνιξε ο εγωισμός.
Δημοσίευση σχολίου