39. Σέβομαι δε και το ταμείον του Χριστού, το οποίον μας προτρέπει να τρέφωμεν τους πτωχούς, και την συμφωνίαν του Πέτρου και του Παύλου, οι οποίοι ενώ ανέλαβαν να κηρύξουν το Ευαγγέλιον ο καθένας εις διαφορετικά μέρη, εφρόντισαν από κοινού δια τους πτωχούς, καθώς και την τελείωσιν του νέου, η οποία ωρίσθη και ενομοθετήθη εις το να δώση τα υπάρχοντά του εις τους πτωχούς. Νομίζεις ότι η φιλανθρωπία δεν είναι δια σε ανάγκη αλλά ελεύθερα προσφορά; Ούτε πάλιν νόμος αλλά παρακίνησις; Και εγώ ο ίδιος το ήθελα πολύ έτσι, και το ενόμιζα. Αλλά με φοβίζει το αριστερό χέρι και τα ερίφια και εκείνα τα οποία καταδικάζονται από τον Δημιουργόν. Αυτοί δεν κατεδικάσθησαν επειδή τυχόν έχουν λεηλατήσει ούτε επειδή τυχόν έχουν κλέψει, ή έχουν μοιχεύσει, ή έχουν κάνει κάτι άλλο από τα απηγορευμένα, αλλά επειδή μέσου εκείνων οι οποίοι έχουν ανάγκην.
40. Εάν με πιστεύετε λοιπόν, δούλοι του Χριστού, και αδελφοί και συγκληρονόμοι, όσον και καιρός, ας επισκεφθούμεν τον Χριστόν, ας τον περιπιοηθούμεν, ας τον θρέψωμεν, ας τον ενδύσωμεν, ας τον περιμαζέψωμεν δια να τον φιλοξενήσωμεν, ας τον τιμήσωμεν. Όχι μόνον με την τράπεζαν, σαν μερικούς, ούτε με τα μύρα όπως η Μαρία, ούτε με τον τάφον μόνον, όπως ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, ούτε με το ενδιαφέρον δια την ταφήν, όπως ο Νικόδημος, ο εξ ημισείας φίλος του Χριστού. Ούτε με χρυσόν και λίβανον και σμύρναν όπως οι μάγοι πριν από τους παραπάνω. Αλλά επειδή ο Κύριος των πάντων θέλει ευσπλαγχνίαν και όχι εξωτερικάς θυσίας και επειδή η ευσπλαγχνία είναι καλύτερα από πολλάς χιλιάδας παχειά αρνιά ας την προσφέρωμεν εις αυτόν δια μέσου εκείνων οι οποίοι έχουν ανάγκην και ευρίσκονται σήμερα πεσμένοι κάτω, δια να μας δεχθούν εις τας αιωνίους σκηνάς, εις τον ίδιον τον Χριστόν τον Κύριόν μας, εις τον οποίον ανήκει η δόξα εις τους αιώνας, όταν αναχωρήσωμεν από την ζωήν αυτήν. Αμήν.
ΛΟΓΟΣ ΙΔ’
ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΠΤΩΧΙΑΣ
ολόκληρος εδώ
ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου