Η Δημοκρατία ουσιαστικά, είναι γεγονός που πρέπει να μπολιαστεί μέσα στα νάματα της Ορθόδοξης Θεολογίας και παραδόσεως.

 

 Απόσπασμα από την Ράδιοπαράγκα 1996

σε μορφή mp3 - εδώ

π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος

Απομαγνητοφώνηση

Η Δημοκρατία με τα τρωτά της, με τις διαδικασίες της. 

Και σήμερα,  ημέρα της εκλογικής αναμετρήσεως, συνέπεσε να αναγιγνώσκεται στην Εκκλησία μας, η Ευαγγελική περικοπή. Κυριακή Α΄ Εβδομάδα του Λουκά, έλεγε το τυπικό. 

Το διαβάσαμε και εκεί, υπήρχε στο κέντρο της περικοπής, μια φράση καθοριστική. 

Έλεγε ο Χριστός στους μαθητές, τους πρώτους που καλούσε. 

Να έρθουν μαζί Του και λέει; «Από του νυν ανθρώπους έση ζωγρών» (Λουκ. 1,10) στον Πέτρο η κουβέντα. Από τώρα λοιπόν, εσύ θα ψαρεύεις, θα σαγηνεύεις ανθρώπους. 

Η πολιτική τι κάνει; Δεν θέλει να σαγηνεύσει πολλές φορές; 

Ο Χριστός σαγηνεύει με άλλο τρόπο, ζητάει άλλες προϋποθέσεις ο Χριστός. 

Οι προϋποθέσεις είναι αλλιώτικες. 

Κοιτάξτε πότε κάλεσε ο Χριστός τον Πέτρο να σαγηνεύσει τον κόσμο και να μαζέψει ανθρώπους; 

Όταν εκείνος έπεσε στα πόδια του Χριστού και είπε ὅτι εγώ εἰμὶ ἀνὴρ ἁμαρτωλὸς. Άρα ο Πέτρος έζησε μια κάθαρση. 

Και ζώντας αυτή την κάθαρση, παίρνει την εξουσία, να σαγηνεύει, το λαό. Αλλά γιατί να τον σαγηνεύει; Για την αλήθεια του Χριστού. Να σαγηνεύει για το Χριστό, να τον μαζεύει για το Χριστό. Να μαζέψει το ποίμνιό Του, αυτό είναι καθοριστικό. Η έννοια της καθάρσεως, η έννοια της νίψεως, όπως μπαίνει μέσα στα πολιτικά δεδομένα, θα έλεγα. 

Ο Πέτρος πια και η Εκκλησία ποτέ δεν μίλησε μαζικά.  

Το βασικό της έργο είναι να μιλάει προσωπικά. Από πρόσωπο σε πρόσωπο και έτσι ένα πρόσωπο αγιασμένο, ένα πρόσωπο νηπτικό, όπως πια ήταν ο Πέτρος, μέσα από την προσωπική του μετάνοια, μπορούσε να σαγηνεύει για τον Χριστό και όχι για τον εαυτό του. Και ξέροντας που ο ίδιος είναι μια ολόκληρη αποτυχία «άνθρωπος αμαρτωλός είμαι εγώ» μιλούσε μόνο για το Χριστό και όχι για τον εαυτό του. Και ο Πέτρος ποτέ δεν υποστήριξε που έχει δικά του ολοκληρωμένα προγράμματα. 

Ένα πράγμα έχει ολοκληρωμένο ότι ο Χριστός είναι ο Σωτήρας του κόσμου. Απλές μικρές προτάσεις, μήπως και βοηθήσουν τις δημοκρατικές διαδικασίες του τόπου μας. 

Και προσέξτε, δεν είναι υψηλή θεολογία είναι η Ζωή η ίδια αν θέλουμε πραγματικά να την πιάσουμε στο μεδούλι της και να τη ζήσουμε και να νοηματοδοτήσουμε τη δημοκρατία μας. 

Η Δημοκρατία ουσιαστικά, είναι γεγονός που πρέπει να μπολιαστεί μέσα στα νάματα της Ορθόδοξης Θεολογίας και παραδόσεως. Τότε θα αποκτήσει άλλα δεδομένα και άλλες διεργασίες. 

Κατά τα άλλα, θα είναι μια δημοκρατική διεργασία που θα ξυπνά τους δημοκράτες να σκέφτονται, πως έχουν και αυτοί λόγο και τίποτε άλλο. 

Αλλά ποτέ δε θα αναβαπτίζεται στις πραγματικές αλήθειες που θα κάνουν τη δημοκρατία πιο φωταγωγική και πραγματικά πιο αληθινή.