Ἡ εἰκόνα τοῦ ψεύτη ἀνθρώπου.

 

Ἡ εἰκόνα τοῦ ψεύτη ἀνθρώπου. 

Ὁ ψεύτης εἶναι ἄνθρωπος κακοήθης, πονηρός, ἀπατεῶνας, ἀσεβὴς καὶ διεφθαρμένος. Ἔχει μοχθηρὴ ψυχὴ καὶ ἡ καρδιά του ἀγαπάει τὸ ψέμα, καθοδηγεῖται ἀπὸ τὴν πλάνη καὶ δουλεύει στὴν ἁμαρτία. Ἀθέτησε τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ καὶ μίσησε τὴν ἀλήθεια. Ὅλη τὴν ἡμέρα μελετάει τὴν ἀδικία καὶ τὴν ἀνομία καὶ δὲν εὐλαβεῖται στὰ λόγια του, τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Ὁ θολωμένος του νοῦς σκέπτεται πονηριὲς καὶ ἐπινοεῖ ψέματα, προκειμένου νὰ ἐναντιωθεῖ στὴν ἀλήθεια. Λέει τὸ φῶς σκοτάδι καὶ τὸ σκοτάδι φῶς, τὸ δίκαιο ἄδικο καὶ τὸ ἄδικο δίκαιο, μὲ σκοπὸ νὰ ἀδικήσει τὸν πλησίον του. Ἀπὸ τὸ πρόσωπο του ἀπουσιάζει ἡ ντροπὴ καὶ κάθε συστολὴ τὸν ἔχει ἐγκαταλείψει. Ἐνῶ ἀποκαλύπτεται τὸ ψεῦδος του, δὲν ντρέπεται, ἐνῶ ἐλέγχεται σὰν ψεύτης, δὲν κοκκινίζει. Ὑπὸσχεται ὁτιδήποτε στὸν συνάνθρωπο καὶ τελικὰ ἀναιρεῖ τὶς ὑποσχέσεις του. Ὁτι σήμερα ὀμολογεῖ σὰν ἀλήθεια, αὔριο τὸ βεβαιώνει σὰν ψέμα, ὅτι χθὲς καταδίκαζε σὰν ἄδικο, σήμερα τὸ ὑποστηρίζει σὰν δίκαιο. Ὁ ψεύτης εἶναι μισητὸς σὲ ὅλους, ὅλοι τὸν ἀποστρέφονται, κανεὶς δὲν ζητάει τὴ φιλία του, ἀντιμετωπίζεται ἀρνητικὰ ἀπ’ ὅλους, κανεὶς δὲν τὸν πιστεύει. Ἐνῶ ζεῖ στὴν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων, μένει ἔρημος ἀπὸ φίλους. Οἱ δρόμοι ποὺ βαδίζει εἶναι διεφθαρμένοι καὶ τὰ βήματα του τὸν ὁδηγοῦν στὴν ἀπώλεια. Ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεὸ καὶ ὁ Θεὸς ὁμοίως ἀπ’ αὐτόν. Ὁ ψεύτης περνάει τὴ ζωὴ του μέσα στὴν πίκρα, γιατὶ τὸ ψέμα καθημερινὰ τὸν ποτίζει θλίψεις. Μὲ κακοδαιμονία καὶ ἀθλιότητα βαδίζει πρὸς τὸ τέλος τῆς ζωῆς του καὶ σπαταλάει τὸν βίο του μέσα στὴ δυστυχία. Κανεὶς δὲν τὸν ἐλεεῖ, κανεὶς δὲν τὸν βοηθάει, ἀφοῦ καὶ ὅταν ὑποφέρει κανεὶς δὲν τὸν ἀνακουφίζει καὶ ὅταν λέει ἀλήθεια κανεὶς δὲν τὸν πιστεύει. Ὀ ψεὺτης γίνεται θύμα τοῦ ψεύδους καὶ πεθαίνει ἐλεεινὸς ἐξαιτίας τοῦ ψεύδους.

Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης 

Τό γνῶθι σαυτόν