ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΒΑΒΕΛ
Στον αρχαίο, τον προχριστιανικό κόσμο, εκείνοι που σημάδευαν τις διάφορες κατηφοριές της ανθρωπότητας και την καλούσαν σε Μετάνοια και επιστροφή, ήταν οι Προφήτες: οι οραματιστές των καιρών, οι κριτές των γεγονότων και οι πρόδρομοι των επαγγελιών, οι Θεόπνευστοι και τολμηροί Προφήτες.
Οι Προφήτες όμως της σημερινής Βαβέλ δεν έρχονται σαν τον Ηλία από το Όρος Χωρήβ ή σαν τον Πρόδρομο από την έρημο της Ιουδαίας. Οι προφήτες των νέων καιρών μας έρχονται από την έρημο των μεγάλων τερατουπόλεων του σημερινού κόσμου. Μας έρχονται από τις απειλές των επιστημονικών - τεχνολογικών εργαστηρίων και από τη φρίκη των ψυχολογικών αναλύσεων και των διαστροφών.
Έτσι, από την πλευρά των φυσικών επιστημών, μας έρχεται η τρομερή διαπίστωση ότι: «Ένας ατομικός πόλεμος ή έστω η ύπουλη αύξηση της ραδιενέργειας με τα υπολείμματα της ειρηνικής, έστω ατομικής ενέργειας, μπορούν να κάνουν ακατοίκητη τη Γη και να καταστρέψουν για πάντα το γενετικό απόθεμα της ανθρωπότητας».[1]
Από την πλευρά της ψυχολογίας και της κοινωνιολογίας, μας έρχεται η διαπίστωση-απειλή μιας καταστροφής της ελεύθερης προσωπικότητας του ανθρώπου: «Μια αφηνιασμένη προπαγάνδα κατάλληλη για την πλύση εγκεφάλου, αφαιρεί από τον ταλαίπωρο άνθρωπο και το τελευταίο λεπτό περισυλλογής. Υπό το πρόσχημα της ελευθερίας, της πανίερης αυτής αρχής, συνεχίζεται χωρίς σταματημό ο διασυρμός των ψυχών, ο ύπουλος και βίαιος αφανισμός της ανθρώπινης προσωπικότητας».[2]
Και: «το οικονομικό μας σύστημα έχει το επίκεντρό του στη λειτουργία της αγοράς. Ο άνθρωπος έχει μεταμορφωθεί και κείνος σε εμπόρευμα και νοιώθει τη ζωή του σαν κεφάλαιο που πρέπει να επενδυθεί με κέρδος. Η αξία του βρίσκεται στην εμπορικότητά του και όχι στις ανθρώπινες ιδιότητές του, της αγάπης, της λογικής, και στις άλλες πολιτιστικές του ικανότητες».[3]
Από την πλευρά της πολιτικής και της οικονομίας παραπέμπουμε στην επικαιρότητα της στιγμής. Τρομεροί εξοπλισμοί, οικονομικοί κρίση–τιμάριθμός (που δεν έχει μόνο οικονομικά αίτια), τυραννίες και ψευτοδημοκρατίες. Αυτοκατάργηση του Ο.Η.Ε., κουρελόχαρτο ο χάρτης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ψέμα η αυτοδιάθεση των λαών: Κύπρος, Αφγανιστάν, Πολωνία Σαλβαδόρ, Μέση Ανατολή, Φώκλαντ.[4]
Κι από την πλευρά των θρησκειών, που μας ερχόταν πάντα μια ελπίδα, κι από εδώ η είδηση ακόμη πλειό φρικτή και η διάψευση ακόμη μεγαλύτερη και συντριπτική.
«Η δολοφονία του Θεού – Ο θάνατος του Θεού – Ο Θεός θα παραμείνει νεκρός, κι είμαστε εμείς που τον σκοτώσαμε»,[5] ομολογεί με αλαζονεία ο άνθρωπος της εποχής μας με το στόμα του Νίτσε.
Σκοτώσαμε το Θεό…
Αλλοτριώσαμε τον άνθρωπο…
Ρυπάναμε και φαρμακέψαμε τη φύτρα μας και τον κόσμο που ζούμε…
Αυτός είναι ο θλιβερός απολογισμός του «υψηλού πολιτισμού μας». Αυτή είναι η κορυφή του Πύργου της σύγχρονης Βαβέλ. Αυτή είναι η Ιστορική αδιέξοδος για την οποία ο Jean Guitton[6] έγραψε: «Για πρώτη φορά στην Ιστορία του κόσμου, όλα εκείνα που μεταδίδονταν ως τώρα στον άνθρωπο αμφισβητούνται, χωρίς να ξέρει κανείς με τι θα τα αντικαταστήσει… Μέχρι τώρα το αγαθό της νεότητας ήταν το μέλλον… όμως από εδώ και στο εξής το μέλλον όχι μόνο είναι κλειστό, αλλά και απειλητικό…».
Το μέλλον της σημερινής ανθρωπότητας είναι κλειστό και απειλητικό.
Ειρηναίος Γαλανάκης
[1]Paul Chauehard, (14/6/1912 – 27/4/2003). Ιατρός και πολυγραφότατος συγγραφέας, δίδαξε στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Παρισιού.
[2]Paul Chauehard.
[3]E. Fromm, Γερμανός φιλόσοφος και ψυχαναλυτής (1900 – 1980). Γεννήθηκε στη Γερμανία και σπούδασε κοινωνιολογία και ψυχολογία στα πανεπιστήμια της Χαϊδελβέργης, της Φρανκφούρτης και του Μονάχου. Το 1934 μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου δίδαξε στα Πανεπιστήμια Κολούμπια, Γέιλ και στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Προσπάθησε με το έργο του να «συμφιλιώσει» τον Φρόιντ με τον Mαρξ, να συνδυάσει δηλαδή την ψυχανάλυση με τον «ουμανιστικό» μαρξισμό. Ως ψυχαναλυτής ο Φρομ υπέβαλε σε κριτική τον Mαρξ γιατί είχε υποτιμήσει την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων παθών και τη σημασία του ψυχολογικού παράγοντα. Παράλληλα όμως επέκρινε τον Φρόιντ γιατί υπογραμμίζοντας τις βιολογικές εξαρτήσεις και επομένως το αμετάβλητο της ανθρώπινης φύσης, δεν μπόρεσε να φτάσει σε μιαν ορθή ερμηνεία των ιστορικών και κοινωνικών φαινομένων. (Πηγή: Βιβλιονέτ).
[4]Μια σύντομη αναφορά σε γεγονότα της χρονιάς (σημ. επιμ.): Το 1982 ήρθαν στο φως απόρρητα έγγραφα του Foreign Office, τα οποία αποδεσμεύτηκαν (σύμφωνα με τη Βρετανική νομοθεσία) και επιβεβαίωναν για ακόμα μια φορά τα «παιχνίδια» που παίχτηκαν πίσω από τις πλάτες του Κυπριακού λαού, με τη συνενοχή της ελληνικής χούντας. Το ίδιο έτος κλιμακώνεται η σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν και κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος στη «Λαϊκή Δημοκρατία» της Πολωνίας, ενώ τίθεται εκτός νόμου η «Αλληλεγγύη», το μαζικότερο εργατικό συνδικάτο της χώρας. Το 1982 είναι η χρονιά που αποκαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο η στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ στο δικτατορικό καθεστώς του Ελ Σαλβαδόρ, ενώ θέριευε ένας από τους πιο αιματηρούς εμφύλιους πολέμους της σύγχρονης ιστορίας. Την ίδια χρονιά ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα σε Μ. Βρετανία και Αργεντινή για τον έλεγχο κάποιον μικρών νησιών στον Ατλαντικό ωκεανό.
[5]Στα 1882, ο Νίτσε θα γράψει στο έργο του «Χαρούμενη γνώση»: «Δεν έχετε ακούσει για ‘κείνον τον τρελό, που άναψε ένα φανάρι στις λαμπρές ώρες του πρωινού, έτρεξε στην αγορά φωνάζοντας «Αναζητώ το Θεό!»… πολλοί που δεν πίστευαν στο Θεό, στέκονταν γύρω εκείνη τη στιγμή…
-Έχει χαθεί; ρώτησε ένας… κρύβεται; φοβάται; – …φώναζαν και γέλαγαν.
Ο τρελός: «Πού είναι ο Θεός; …Θα σας πω. Τον έχουμε σκοτώσει – εσείς κι εγώ! Όλοι είμαστε οι δολοφόνοι του!… Πώς το κάναμε αυτό; …Προς τα πού κινούμαστε; Μακριά από όλους τους ήλιους; …Δεν ακούμε τίποτα εκτός από το θόρυβο των νεκροθαφτών… θάβουν το Θεό; Δεν μυρίζουμε τίποτα… μόνο τη θεία αποσύνθεση; Ο Θεός είναι νεκρός!… παραμένει νεκρός!… τον έχουμε σκοτώσει! Πώς θα παρηγορηθούμε, οι δολοφόνοι όλων των δολοφόνων; Ό,τι ήταν ιερότερο και τρανότερο στον κόσμο πέθανε ματωμένο από τα μαχαίρια μας. Ποιος θα σκουπίσει αυτό το αίμα από πάνω μας; …Δεν είναι το μεγαλείο αυτής της πράξης πολύ μεγάλο για μας; Δεν πρέπει εμείς οι ίδιοι να γίνουμε Θεοί, ώστε να φανούμε αντάξιοι;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου