Άγιος Τράμγουαϊν, Επίσκοπος Άμπερκορν.

Άγιος Τράμγουαϊν, Επίσκοπος Άμπερκορν. 

 2 Δεκεμβρίου.

Ο Άγιος Τράμγουαϊν (Trumwine) ήταν ο μόνος Επίσκοπος της Επισκοπής της Νορθουμβρίας στην περιφέρεια των Πικτών, στο Άμπερκορν (Abercorn). 

Αν και οι πληροφορίες για τα νεανικά του χρόνια μας είναι άγνωστες, το 681, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλιά Έγκφθριφ της Νόρθουμβρια (Ecgfrith of Northumbria), ο Άγιος Τράμγουαϊν διορίστηκε Επίσκοπος των Πικτών από τον Άγιο Θεόδωρο της Τάρσου, Αρχιεπίσκοπο Καντερβουρίας [19 Σεπτεμβρίου]. 

Αυτό ήταν μέρος μιας γενικότερης διαίρεσης της Επισκοπής της Νορθουμβρίας από τον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος επίσης είχε προχωρήσει στη διαίρεση της Επισκοπής του Χέξαμ (Hexham) από τη Επισκοπή του Λίντισφάρν (Lindisfarne). 

Μετά την ήττα και τον θάνατο του Έγκφριθ στη Μάχη του Νέχτανσμερ (Nechtansmere) το 685, ο Άγιος Τράμγουαϊν αναγκάστηκε να φύγει από την Επισκοπή του, και να αποσυρθεί στο μοναστήρι του Γουΐτμπυ (Whitby). Είναι πιθανό ότι ο Άγιος Τράμγουαϊν ήταν παρών στην προαναφερθείσα μάχη και σίγουρα θα ήταν μια πολύτιμη πηγή συμβουλών για τον Έγκφριθ. Πάντως ό, τι κι αν συνέβη, οι Αγγλοσάξονες ηττήθηκαν, εκδιώχθηκαν από τη Νότια γη των Πικτών και η επισκοπή στο Άμπερκορν εγκαταλείφθηκε και έπαψε να υπάρχει. Το έδαφος του σημερινού Δυτικού Λόθιαν πέρασε στα χέρια των βασιλιάδων του βασιλείου του Φόρτρεν, αν και είναι επίσης πιθανό ότι οι Βρετανοί του Στραθκλάιντ το ανεκατέλαβαν. 

Στις μέρες του, μετά το 685, είναι γνωστό ότι ο Άγιος Τράμγουαϊν είχε επικοινωνία με τον Άγιο Βέδα τον Σεβάσμιο [27 Μαΐου] και στο βιβλίο του "Ο βίος του Αγιού Κουθβέρτου" του Αγίου Βέδα, ο Άγιος Τράμγουαϊν χρησιμοποιήθηκε ως μία από τις πηγές του. Ο Άγιος Τράμγουαϊν λέγεται ότι είχε μια ιστορία από την παιδική ηλικία του Αγίου Κουθβέρτου [20 Μαρτίου], την οποία του την είχε εξιστορίσει ο ίδιος ο Άγιος Κουθβέρτος. 

Θάφτηκε στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου στο Γουϊτμπυ.

*Στην εικόνα ο Άγιος Τράμγουαϊν μαζί με τον βασιλέα Έγκφριθ, προσπαθούν να πείσουν τον Άγιο Κουθβέρτο να δεχτεί την θέση του Επισκόπου.

Το έτος 684 έγινε η σύνοδος του Τούτφορντ. Όλοι οι παρευρισκόμενοι συμφώνησαν να εκλεγεί ο Άγιος Κουθβέρτος επίσκοπος. Ωστόσο όταν εστάλησαν μηνύματα και γράμματα στον ερημίτη, αυτός αρνήθηκε να εγκαταλείψει το νησί. Δίχως να αποθαρρυνθούν, ο βασιλιάς Έγκφριθ και ο Άγιος Τράμγουαϊν και άλλα σπουδαία πρόσωπα της μονής Λίντισφαρν, μπήκαν σ'ένα καράβι και πήγαν στον Άγιο. Πεσμένοι στα γόνατα και με δάκρυα στα μάτια τον ικέτευαν να επιστρέψει μαζί τους. Ο Άγιος, βλέποντας τη σταθερή τους απόφαση, τελικά υπέκυψε στις παρακλήσεις τους.