Προφήτες εναντίον του προφήτη

ΙΕΡΕΜΙΑΣ 28 

Προφήτες εναντίον του προφήτη 

1 Το ίδιο εκείνο έτος, στην αρχή της βασιλείας του Σεδεκία, βασιλιά του Ιούδα, τον πέμπτο μήνα του τέταρτου έτους, ο προφήτης Ανανίας, γιος του Αζούρ, από τη Γαβαών, μου είπε μέσα στο ναό του Κυρίου, μπροστά στους ιερείς και σ’ όλον το λαό: 2 «Ο Κύριος του σύμπαντος, ο Θεός του Ισραήλ, λέει: “έσπασα το ζυγό του βασιλιά της Βαβυλώνας! 3 Δυο χρόνια ακόμα και θα ξαναφέρω στο χώρο αυτόν όλα τα σκεύη του ναού του Κυρίου, που τα είχε πάρει ο βασιλιάς της Βαβυλώνας Ναβουχοδονόσορ από το χώρο αυτόν για να τα μεταφέρει στη Βαβυλώνα. 4 Και θα ξαναφέρω εδώ τον Ιωαχίν, γιο του Ιωακίμ και βασιλιά του Ιούδα και όλους τους αιχμαλώτους από το βασίλειο του Ιούδα που είχαν μεταφερθεί στη Βαβυλώνα, γιατί θα συντρίψω το ζυγό του βασιλιά της Βαβυλώνας. Εγώ το λέω, ο Κύριος”». 

5 Ο προφήτης Ιερεμίας απάντησε στον προφήτη Ανανία, μπροστά στους ιερείς και σ’ όλο το λαό που βρισκόταν στο ναό του Κυρίου: 6 «Μακάρι ο Κύριος να σε ακούσει και να εκπληρώσει τους λόγους που προφήτεψες! Να επαναφέρει στον τόπο αυτόν από τη Βαβυλώνα τα σκεύη του ναού του και όλους τους αιχμαλώτους. 7 Ωστόσο, άκουσε τι έχω να πω σ’ εσένα και σ’ όλο το λαό: 8 Οι προφήτες που έζησαν πολύ πριν από μένα κι από σένα, είχαν προφητέψει για πολλές χώρες και για μεγάλα βασίλεια ότι θα ερχόταν πόλεμος, καταστροφή κι ασθένειες. 9 Αλλά ο προφήτης που προλέγει ειρήνη, θα αναγνωριστεί ότι είναι προφήτης κι ότι τον έχει στείλει πράγματι ο Κύριος, μόνον όταν η προφητεία του εκπληρωθεί». 

10 Τότε ο προφήτης Ανανίας πήρε το ζυγό από τον τράχηλο του προφήτη Ιερεμία και τον έσπασε. 11 Και είπε μπροστά σ’ όλο το λαό: «Ο Κύριος λέει: “έτσι θα σπάσω το ζυγό του βασιλιά της Βαβυλώνας Ναβουχοδονόσορ από τον τράχηλο όλων των εθνών, ακριβώς σε δύο χρόνια από σήμερα”». 

Και τότε ο προφήτης Ιερεμίας έφυγε. 12 Αργότερα όμως, μετά απ’ αυτά τα γεγονότα, ο Κύριος του είπε: 13-14 «Πήγαινε και πες στον Ανανία, ότι εγώ ο Κύριος του σύμπαντος, ο Θεός του Ισραήλ λέω: “εσύ έσπασες τους ξύλινους ζυγούς, αλλά θα τους αντικαταστήσεις με σιδερένιους. Σιδερένιο ζυγό βάζω στον τράχηλο όλων αυτών των εθνών, για να υπηρετήσουν το βασιλιά της Βαβυλώνας, το Ναβουχοδονόσορ· ακόμη και τα άγρια θηρία θα τον υπηρετήσουν”». 

15 Ο προφήτης Ιερεμίας είπε στον προφήτη Ανανία: «Άκου, λοιπόν, Ανανία: Δεν σε έστειλε ο Κύριος, αλλά εσύ κάνεις το λαό αυτόν να πιστεύει σε ψέματα. 16 Γι’ αυτό ο Κύριος λέει: “θα σε εξαφανίσω από τη γη! Αυτόν το χρόνο θα πεθάνεις, γιατί επαναστάτησες εναντίον του Κυρίου”». 

17 Και πράγματι ο προφήτης Ανανίας πέθανε τον έβδομο μήνα εκείνης της χρονιάς.

Πολλά και καίρια ζητήματα στοιχειώνουν την παρουσία των δύο κομμάτων, τα οποία με διαφόρους τρόπους επικαλούνται την χριστιανική ταυτότητα (της "Νίκης" και της "Ελληνικής Λύσης")

Πολλά και καίρια ζητήματα στοιχειώνουν την παρουσία των δύο κομμάτων, τα οποία με διαφόρους τρόπους επικαλούνται την χριστιανική ταυτότητα (της "Νίκης" και της "Ελληνικής Λύσης"). Φρονώ ότι εδώ χρειάζεται απαιτητική προσοχή στο εξής:

Το επίδικο ζήτημα είναι καθαυτές οι θέσεις και οι στάσεις τους, και η όποια απόκλισή τους από την ευαγγελική οπτική (όπως η έμφαση στην αυτοχθονία και η κλίση στην θεοκρατία). Χρειάζεται λοιπόν αναμέτρηση με τις θέσεις και τις στάσεις. Αυτό είναι δουλειά ουσίας, δουλειά κριτικής σε αντιλήψεις με βαθιές ρίζες στη θρησκευτική πραγματικότητα. Δεν είναι δηλαδή υπόθεση μιας συγκυριακής και άρα επιδερμικής εναντίωσης. Αν όντως υπάρχει αντίθεση εκ μέρους χριστιανών, αυτή οφείλει να αφορά πρωτίστως και παρρησιασμένα τις θέσεις και τις στάσεις, κι όχι απλώς να αρθρώνεται ως μια διαφωνία "τόσο - όσο", δηλαδή ως μια διαφωνία που απλώς επιδιώκει να συγκρατήσει διαρροές από την "Νέα Δημοκρατία" (και που γίνεται γαργάρα όταν δεν απειλείται το κομματικό είδωλο). Το ίδιο και για όσους ενισχύουν το ένα εκ των δύο κομμάτων, απλώς για να ανασχέσουν την άνοδο του άλλου, καταπώς συμφέρει σε κάθε περιφέρεια την κομματική σκακιέρα... 

«Κι ο Κύριος απάντησε: “Οι προφήτες αυτοί λένε ψέματα. Δεν είν’ αλήθεια ότι προφητεύουν στο όνομά μου. Δεν τους έστειλα εγώ ούτε τους πρόσταξα ούτε τους μίλησα εγώ. Σας μιλάνε για ψεύτικα οράματα και χρησμούς· σας λένε ανώφελα πράγματα, τα παραπλανητικά επινοήματα της φαντασίας τους”» 

(Προφ. Ιερεμίας 14:14). 

Πίσσα και πούπουλα στην γιδο-ποίηση του ανθρώπου, απ' όπου κι αν αυτή προέρχεται! 

Θ.Ν.Π. / 27-5-2023 

ΥΓ1:Για την παγανιστική ρίζα της αυτοχθονίας κλπ παραπέμπτω στο κείμενό μου «Σημεία εθνικοσοσιαλισμού στην ελλαδική εκκλησία;», περιοδικό Σύναξη 125 (2013), σσ. 23-37. 

ΥΓ2:Η φωτογραφία, από το https://www.artstation.com/artwork/YeNwrP

 ΠΗΓΗ:ΕΔΩ 

Όλος ο χρόνος της ζωής μας να είναι μία ευλογημένη και συνεχής συνομιλία με τον Χριστό

Γέροντας Ευσέβιος Γιαννακάκης 

ΠΗΓΗ:ΕΔΩ  

Η Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου ήταν η νέα και τελευταία έπαλξη της επίγειας πορείας του π. Ευσεβίου, όπου έδωσε και την ύστατη ικμάδα του εαυτού του, για τη δόξα του Θεού και την άνθηση και καρποφορία του Γυναικείου Μοναχισμού. Με γνώση της μοναστικής παραδόσεως, με το οσιακό βίωμα και την αποστάζουσα Άγιο Πνεύμα διδαχή του έθεσε τα πνευματικά θεμέλια της Μονής, και τη στερέωσε με τα δάκρυα και τους αμέτρητους κόπους του. 

Απερίσπαστος τώρα στο Μοναστήρι, τελούσε με πνευματική αγαλλίαση όλες τις μοναστηριακές ακολουθίες. Το πρωί, το Μεσονυκτικό, τον Όρθρο και τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου· το μεσημέρι, την ακολουθία των Ωρών· το απόγευμα, τον Εσπερινό και το βράδυ, το Απόδειπνο με το Θεοτοκάριο. Ως προς τις ακολουθίες, εφήρμοσε το τυπικό της Μονής της Μετανοίας του. Στον Όρθρο, συνήθως διάβαζε εκείνος το συναξάρι του Αγίου της ημέρας (1). Το βράδυ στο Απόδειπνο, εναλλάξ με τον αριστερό χορό, έψαλλε μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου με κατάνυξη τις δύο πρώτες ωδές από το Θεοτοκάριο (2). Καθιέρωσε να παίρνουν οι μοναχές συγχώρηση από τον Πνευματικό και μεταξύ τους, βάζοντας μετάνοια διαδοχικά η μία στην άλλη. «Ο Κύριος να συγχωρεί, να ελεεί και ν’ αγιάζει» έλεγε στην καθεμιά. Στο τέλος έκανε και εκείνος μετάνοια προς όλους. Αυτή η τακτική κατένυσσε τους τυχόν παρευρισκόμενους προσκυνητές, στους οποίους εξηγούσε: 

«Να μην κάνουμε όπως οι λογισταί, που γράφουν στα βιβλία τους “εκ μεταφοράς εις μεταφοράν”. Ο πιστός πρέπει να πέφτει στην κλίνη του ανάλαφρος, χωρίς να κρατάει κάτι εναντίον του αδελφού του για την επομένη. Και εδώ, η μία αδελφή μπορεί να λύπησε την άλλη σε κάτι. Ζητούν συγχώρηση, και δεν μένει τίποτε». 

Και στις μοναχές κάποια άλλη στιγμή έλεγε: 

«Το “συγνώμη” να μην είναι στα χείλη· από την καρδιά να ξεκινάει. Διαφορετικά δεν κάνουμε τίποτε». 

Η φλογερή αγάπη προς το Νυμφίο Χριστό, ο πόθος για την αδιάλειπτη προσευχή και τη ζωντανή και ευάρεστη Λατρεία, ήταν οι θεμελιακές αρχές της διδασκαλίας του προς τις μοναχές. Γράφει στις παραινέσεις του:

«…Το κατ’ εξοχήν διακόνημα της αδελφής Μοναχής, το οποίον αρχίζει λίαν πρωΐ, είναι η προσευχή. Με την προσευχή και τον ατομικό της Κανόνα εγκαινιάζει την κάθε ημέρα η αδελφή Μοναχή. Η προσευχή είναι επικοινωνία με τον Θεό. Επομένως υπάρχουν καλύτερα και αγιώτερα εγκαίνια;…

Και τις υπόλοιπες Ακολουθίες, Ώρες, Εσπερινό, και Απόδειπνο, παρακαλώ πολύ, να παρακολουθούν όλες οι Αδελφές Μοναχές, ψυχή και σώματι. Η κάθε Ακολουθία να γίνεται στον Ναόν· ποτέ να μην την διαβάζει μία μόνη της. Και ποτέ η Ακολουθία μαζί με την εργασία. Το θέμα της Λατρείας να μη σκονίζεται…Κέντρο για την Αδελφή πρέπει να είναι η προσευχή, η ευχή και η Λατρεία

Παρέα μοναδική της Μοναχής Αδελφής πρέπει να είναι ο Παντοδύναμος Κύριος και Γλυκύτατός μας Ιησούς Χριστός. Για ποιον ξεκινήσαμε, ευλογημένα και άγια πνευματικά μου παιδιά; Για τον Χριστό δεν ξεκινήσαμε; Επομένως πως πρέπει να Τον νιώθουμε; Συνέχεια Εκείνον να έχουμε στο νου μας, στην καρδιά μας και στα χείλη μας. Όλος ο χρόνος της ζωής μας να είναι μία ευλογημένη και συνεχής συνομιλία μαζί Του…Θα ζήτε συνέχεια με το πνεύμα της Λατρείας προς τον Ιησούν» (3). 

Σημειώσεις: 

1.Η ανάγνωση γινόταν από το Συναξαριστή των δώδεκα μηνών του ενιαυτού, Μαυρικίου διακόνου, Νικοδήμου του Αγιορείτου, τ. 1-3, Ζάκυνθος, 1868. Το βιβλίο αυτό ήταν κτήμα του π. Ευσεβίου, κειμήλιο από το Γέροντά του. 

2.Ο Γέροντας όρισε να ψάλλεται στη Μονή (σύμφωνα με το Τυπικό της Αγίας Λαύρας) το: Θεοτοκάριον ωραιότατον και χαρμόσυνον παρά Αγαπίου Μοναχού συγγραφέν μετά πλείστης επιμελείας εκ των του Αγίου Όρους βιβλίων εις δόξαν της Αειπαρθένου Κόρης και Θεομήτορος, εκδ. Ιεράς Μονής Μεγάλου Σπηλαίου, Αθήναι 1930. 

3.Από τον «Εσωτερικό Κανονισμό της Αγίας και Ιεράς Κοινοβιακής Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου», όπως περιγράφει ο μακαριστός Γέροντας τις γραπτές παραινέσεις προς τις μοναχές, (κεφ. «Λατρεία»). Στο εξής: «Εσωτερικός Κανονισμός…».

Ιερομόναχος Ευσέβιος Γιαννακάκης, Επίγειος Άγγελος και Ουράνιος Άνθρωπος (1910-1995), Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου, Αίγιο, σελ. 427-430

Η θερμή καρδιακή προσευχή

Η θερμή καρδιακή προσευχή 

Γέροντας Κλεόπας Ηλίε 

-Με ποιο είδος προσευχής μπορούμε να φθάσουμε στη θερμή καρδιακή προσευχή;

-Με κάθε είδος προσευχής μπορούμε να φθάσουμε στην καρδιακή προσευχή. Και με την ανάγνωση του Ψαλτηρίου, αν την κάνουμε με μεγάλη πίστη και προσοχή, με τις μετάνοιες, τους Χαιρετισμούς, ακόμη με την πνευματική ψαλμωδία, τη νηστεία και την ολονύκτια αγρυπνία. 

Οι άγιοι Πατέρες όμως έχουν εκλέξει την ευχή του Ιησού ως ανώτερο μέσο αποκτήσεως της καρδιακής προσευχής. Πιο υψηλά από την προσευχή αυτή είναι η έκσταση, όπως είπαμε, η αρπαγή του νου, που ονομάζεται από τους Πατέρες και «πνευματική θεωρία», και συμβαίνει όταν καθαρισθεί τελείως η καρδιά. Σ’ αυτό το ύψος έφθασαν ο Μωυσής, ο Ηλίας και ιδιαίτερα ο απόστολος Παύλος, ο οποίος ανέβηκε μέχρι τον τρίτο ουρανό. Στην ύψιστη αυτή βαθμίδα της προσευχής παραμένουν οι σωματικές αισθήσεις και δυνάμεις, αλλά τις κυβερνά το Άγιο Πνεύμα όπου και όπως θέλει, διότι ο άνθρωπος δεν μπορεί σωστά να τις κυβερνήσει. 

Ο νους του ανθρώπου σε τέτοιες στιγμές λιώνει σαν κερί στη φωτιά από τη δύναμη του θείου πυρός και παύουν οι ενέργειές του. Δεν μπορεί τότε ο άνθρωπος με την ανθρώπινη αντίληψη να καταλάβει τα μυστήρια αυτά του Αγίου Πνεύματος. Ούτε τις θείες αποκαλύψεις, κατά τον καιρό της προσευχής, δεν μπορεί σε άλλους να εξηγήσει, παρά μόνο σε όσους βρίσκονται στην ίδια ή υψηλότερη κατάσταση απ’ αυτόν, όπως ήταν ο προφήτης Δανιήλ, ο οποίος δεν μπορούσε να εξηγήσει τις θείες αποκαλύψεις και του τις εξήγησε ο αρχάγγελος Γαβριήλ. 

-Γνωρίσατε κανένα μοναχό ή λαϊκό που να έχει την καρδιακή προσευχή;

-Γνώρισα μερικούς ερημίτες που ζούσαν στις τρώγλες των δασών γύρω από το μοναστήρι Συχαστρία, τη σκήτη Σύχλα, τη μονή Παλαιά Αγαπία, αλλά πόσο είχαν προοδεύσει στην αρετή μόνον ο Θεός το γνωρίζει. Τώρα όλοι αυτοί έφυγαν από τον κόσμο. Την καρδιακή προσευχή είχαν επίσης πατέρες από το μοναστήρι μας, όπως ο π. Γερβάσιος Γκάσπαρ, ο π. Παΐσιος Νικητένκου που ήταν επί δεκαετίες ο μάγειρας της μονής μας († 1970) και ίσως ο κατά σάρκα αδελφός μου μοναχός Γεράσιμος Ηλίε. 

Όμως η καρδιακή προσευχή είναι ένα μυστικό έργο που το γνωρίζει μόνο ο Θεός, και αυτός που την έχει δύσκολα τη λέει στους άλλους. Μάλιστα μερικές φορές ούτε ο ίδιος ο άνθρωπος δεν γνωρίζει ότι έχει την καρδιακή προσευχή. 

Υπάρχουν και λαϊκοί που έχουν αυτή την προσευχή, ώστε ξεπερνούν ακόμη και αυτούς τους μοναχούς. Να σας πω ένα θαυμαστό γεγονός που είδα εδώ στην εκκλησία της Μονής μας πριν από δέκα χρόνια. Βρισκόμουν στο άγιο Βήμα. Είχα έλθει στην εκκλησία από τις 4 το πρωί και διάβαζα την θεία Μετάληψη μπροστά από την αγία Τράπεζα γονατιστός. Μετά από λίγη ώρα μπήκε μέσα μια γυναίκα να προσευχηθεί, η οποία είχε έλθει από το βράδυ στο μοναστήρι. Δεν τη γνώριζα. Προσκυνούσε όλες τις εικόνες και έκανε παντού μετάνοιες. Δεν γνώριζε ότι κάποιος ήταν στην εκκλησία. Ήταν σκοτάδι, διότι ήταν τότε χειμώνας. Σαν την είδα να προσεύχεται τόσο θερμά, την παρατηρούσα συνεχώς από την Ωραία Πύλη. Εκείνη πήγε και γονάτισε στο μέσο της εκκλησίας, ύψωσε τα χέρια της ψηλά και έλεγε από την καρδιά της αυτά τα λόγια: «Κύριε, μη με εγκαταλείπεις! Κύριε, μη με εγκαταλείπεις!» 

Εγώ τότε είδα ένα λαμπρό κίτρινο φως γύρω της και τρόμαξα. Κατόπιν η γυναίκα έπεσε με το πρόσωπο στη γη και προσευχόταν σιωπηλά· η φωτεινή νεφέλη που την περιέλουζε μεγάλωσε περισσότερο και μετά σιγά-σιγά εξαφανίσθηκε. Αφού έσβησε εκείνο το θείο φως, η γυναίκα σηκώθηκε και βγήκε έξω από την εκκλησία. Ήταν μια απλή γυναίκα από τα γειτονικά χωριά μας. 

Να, λοιπόν, ποιος έχει το δώρο της προσευχής! Να, που και οι λαϊκοί ξεπερνούν τους μοναχούς! Εγώ έκανα μετά Προσκομιδή και από τη μεγάλη μου συγκίνηση άρχισα να κλαίω και έτρεμα με τα χαρτιά μνημονεύσεως στο χέρι. Μόνο ο Θεός γνωρίζει πόσοι υπάρχουν εκλεκτοί σ’ αυτόν τον κόσμο! 

“Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ”, Έκδ. Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, τ. 10 (1985), άρθρο: «Διάλογοι περί προσευχής», σελ. 49.

Ναι κάνουν λάθη και οι άγιοι ....

Μέγα Συναξαριστή της Ινδίκτου;

Σε ευχαριστώ γιατί τολμάς να γράψεις αυτά που άλλοι σιωπούν.   

Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες σου πριν από λίγες ημέρες στάθηκα στον βίο του αγίου Ισαακίου που η Εκκλησία μας τον τιμάει στις 30 Μαΐου.   

Έκανε ένα λάθος ο άγιος προς το τέλος της ζωής του. Ναι οι άγιοι κάνουν και λάθη. Μυστήριο η πρόνοια του Θεού ακόμα και για τους αγίους του. Γιατί άλλους τους πληροφορεί με θαυμαστό τρόπο και  για άλλα σκανδαλωδώς τους αφήνει να επιλέξουν και να κρίνουν μόνοι τους. 

Ο όσιος Ισαάκιος, τα χρόνια εκείνα, δεν πρωτοστατούσε μόνο στην διδασκαλία της αληθινής Πίστης και της πνευματικής ζωής, αλλά και στις αγαθοεργίες. Όταν ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ανήλθε στον επισκοπικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως (398), διαπιστώνοντας ότι σημαντικός αριθμός μοναχών κυκλοφορούσαν στην πόλη και πήγαιναν σε σπίτια ιδιωτών, έλαβε μέτρα κατά της αταξίας αυτής και έδωσε εντολή να παραμένουν στις μονές τους. Ανέλαβε επίσης την αναδιοργάνωση των φιλανθρωπικών έργων, ιδιαίτερα μέ την ίδρυση ενός μεγάλου νοσοκομείου, του οποίου όρισε ο ίδιος τους υπεύθυνους. 

Τα αναγκαία αυτά ποιμαντικά μέτρα επισκίασαν την δραστηριότητα του οσίου Ισαακίου και ενός μεγάλου μέρους των μοναχών, οι οποίοι ένιωθαν παραμελημένοι. Ο αρχιεπίσκοπος Αλεξάνδρειας Θεόφιλος έσπευσε να εκμεταλλευθείτε την διάσταση αυτή, και όταν έφθασε στην Κωνσταντινούπολη με την πρόθεση να στρέψει κατά τού αγίου Χρυσοστόμου τις κατηγορίες πού του απευθύνονταν, πήρε με το μέρος του τον Ισαάκιο και τους μοναχούς του. Έτσι ο γέροντας ασκητής έπαιξε δυστυχώς ενεργό ρόλο στην σύνοδο της Δρυός, μεταξύ των κατηγόρων του αγίου Ιωάννη (403), ο οποίος καθαιρέθηκε και εξορίσθηκε. Αλλά η καταδίκη αυτή ξεσήκωσε τέτοιες αντιδράσεις, ώστε ο άγιος πατριάρχης σύντομα ανακλήθηκε στον θρόνο του, για βραχύ όμως διάστημα.  

Ο όσιος Ισαάκιος δεν αναμείχθηκε πλέον στις εκκλησιαστικές υποθέσεις και πέρασε τις τελευταίες ημέρες του ειρηνικά στο μοναστήρι του. Προειδοποιημένος από τον Θεό για την επικείμενη εκδημία του, συγκέντρωσε τους μαθητές του, τους συνέστησε να παραμείνουν στερεωμένοι στην ορθόδοξο Πίστη και αφού όρισε διάδοχό του τον Δαλμάτιο απήλθε προς Κύριον (406). Τον θρήνησε πάνδημος ο λαός, με επικεφαλής τον αυτοκράτορα. Μετά από τελετή στον καθεδρικό ναό, όπου χοροστατούσε ο πατριάρχης, οργανώθηκε πομπή για τον ενταφιασμό του στο μοναστήρι του. Ο Αυρηλιανός, όμως, ένα από τα σπουδαία πρόσωπα τής αυλής και φλογερός θαυμαστής του οσίου, έκλεισε τον δρόμο με ένα στρατιωτικό απόσπασμα. Οι στρατιώτες άρπαξαν το τίμιο λείψανο και πήγαν να το καταθέσουν σε μία κρύπτη στον ναό που είχε ανεγείρει ο Αυρηλιανός προς τιμήν του αγίου Στεφάνου, ενώ οι μοναχοί, αναγκασμένοι να υποκύψουν στην ευσεβή τούτη επιβολή δύναμης, επέστρεψαν στην μονή τους, στερημένοι της παραμυθίας των λειψάνων του πνευματικού πατρός τους. 

ΝΕΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 

ΤΟΜΟΣ ΕΝΑΤΟΣ 

ΜΑΙΟΣ

ΙΝΔΙΚΤΟΣ

ΑΘΗΝΑΙ 2007

Άγιον Όρος και "αγία διπλωματία "

 

Άγιον Όρος και "αγία διπλωματία " 

Διαβάζοντας την ανακοίνωση της Ι.Μ. Καρακάλλου συγκινήθηκα σφόδρα, μου ήρθε στο μυαλό ο Άγιος Γρηγόριος Ε' και αμέσως μετά θυμήθηκα τα λόγια του Υψηλάντη προς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη : 

Ο ίδιος ο Υψηλάντης, ευσεβής και πιστός Ορθόδοξος, δεν έλαβε υπ’ όψη του τον αφορισμό και γράφει, με επιστολή του της 19ης Ιανουαρίου, στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και στους Σουλιώτες: 

Ο Πατριάρχης βιαζόμενος υπό της Πόρτας (Σουλτάνος) σας στέλνει αφοριστικά και εξάρχους παρακινώντας σας να ενωθήτε με την Πόρταν. Εσείς όμως να τα θεωρείται αυτά ως άκυρα, καθότι γίνονται με βίαν και δυναστείαν και άνευ της θελήσεως του Πατριάρχου.

Στην ανακοίνωση λοιπόν της Ιεράς Μονής, ο σεβαστός Γέροντας Φιλόθεος, ξεκαθαρίζει τα πράγματα, το λέει και το υπογράφει. 

Λέει συγκεκριμένα ο Γέροντας: 

«Ἐξ ἀφορμῆς διαφόρων δημοσιευμάτων στο διαδίκτυο και στις ἐφημερίδες, τά ὁποῖα παρουσιάζουν τήν Ἱεράν ἡμῶν Μονήν ὡς ἀναμιχθεῖσαν μέ ἀνακοινώσεις εἰς τάς προσφάτους ἐθνικάς ἐκλογάς, ἐπιθυμοῦμεν νά γνωστοποιήσωμεν πρός πάντας ὅτι ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή δέν προέβη εἰς οὐδεμίαν σχετικήν δήλωσιν, τά δέ φερόμενα ὡς συνταχθέντα ἐκ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς εἶναι ἀνυπεύθυνα και ἀνυπόστατα, δίχως ἔγκρισιν καί ὑπογραφήν τοῦ Καθηγουμένου και Γέροντος ἡμῶν Ἀρχιμανδρίτου Φιλοθέου.

Ὡς γνωστόν, ἡμεῖς ὡς μοναχοί καί κληρικοί, δέν πολιτευόμεθα και γενικῶς δέν ἀναμιγνυόμεθα εἰς τά πολιτικά δρώμενα, ἐν τούτοις ἔχομεν ὑποχρέωσιν καί καθῆκον νά προσευχώμεθα διά τήν πατρίδα ἡμῶν, ὥστε νά ἀναδεικνύωνται ἐκ τοῦ λαοῦ πολιτικοί ἄξιοι, πεφωτισμένοι, εὐλαβεῖς, ἐμφορούμενοι μέ τά πατροπαράδοτα ιδανικά καί ιδεώδη, προκειμένου να προάγουν παντοιοτρόπως την εὐλογημένην ἡμῶν χώραν, ὅπως τῆς πρέπει και αξίζει. 

Κατακλείοντες δηλώνομεν ὑπευθύνως, καί πάλιν, ὅτι ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή οὐδεμίαν σχέσιν ἔχει μέ τάς οἱασδήποτε δηλώσεις πού ἐκυκλοφόρησαν ὁπουδήποτε, οὔτε εἴμεθα ἐνήμεροι διά τήν σύνταξιν καί διάδοσιν αὐτῶν.

Διά τοῦτο ἐνυπογράφως διαψεύδομεν αὐτάς, προκειμένου να σταματήση κάθε ἄλλη περαιτέρω συζήτησις καί νά δοθῆ τέλος εἰς τό, ὡς μή ὤφειλε, ἀνακυψαν ζήτημα».

Πολύ καλά έκανε ο γέροντας, γιατί όντως έτσι είναι, εμείς οι μοναχοί δεν πολιτευόμεθα και γενικῶς δεν ἀναμιγνυόμεθα εἰς τά πολιτικά δρώμενα..... εμείς μόνο προσευχούλα και όταν μας ρωτούν να λέμε ταπεινά το λογισμό μας σε συγγενείς και φίλους, ώστε να βοηθήσουμε να διακρίνουν καθαρά ποιοι εκ του λαού είναι πολιτικοί άξιοι, πεφωτισμένοι, ευλαβείς, εμφορούμενοι με τα πατροπαράδοτα ιδανικά και ιδεώδη... 

Πόσο πολύ ευχαριστούμε τον γέροντα! 

Ευγνώμων! 

Εγώ πάντως, για να είμαι ειλικρινής, άλλον εμφορούμενο με πατροπαράδοτα ιδανικά και ιδεώδη, άλλο ευλαβή και άξιο, που να μπορεί παντοιοτρόπως - όπως λέει ο γέροντας - να προάγει όλα αυτά για την ευλογημένη χώρα μας, όπως της πρέπει και της αξίζει, όπως φαίνεται, από τον κύριο Νατσιό δεν υπάρχει. 

Δεν νομίζω ο γέροντας να θέλει να φωτογραφήσει κάποιον άλλον.  

Ποιος άλλος πρόεδρος κόμματος αυτή την στιγμή έχει προτείνει για τη χώρα πατροπαράδοτα ιδανικά και ιδεώδη;

Είπαμε ο γέροντας απευθύνεται σε νοήμονες ανθρώπους... 

Θυμάμαι τα λόγια του γέροντα (και πάλι συγκινούμαι) την περίοδο της πανδημίας που ο Άγιος γέροντας Φιλόθεος έλεγε:

Ελπίζουμε στο φωτισμό του Θεού και στην καλοπροαίρετη διάθεση πολλών χριστιανών και νοημόνων ανθρώπων που αντιστέκονται και διαισθάνονται τι συμβαίνει πίσω από όλα αυτά...»

Γι΄ αὐτὸ καὶ βλέπουμε μὲ τί δικτατορικὸ τρόπο προσπαθοῦν γιὰ τὸ ἐμβόλιο. Μὲ… τί πλύση ἐγκεφάλου ἀπὸ τα μέσα και το διαδίκτυο. Ξέρουμε ὅτι χρυσοπληρώνουν τοὺς δημοσιογράφους, τὰ κανάλια κλπ. Δὲν μᾶς φαίνεται αὐτὸς ὁ (δικτατορικὸς) ὁ τρόπος, τρόπος ποὺ κόπτονται σήμερα γιὰ τὴν Δημοκρατία, κόπτονται σήμερα γιὰ τὰ δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου, κόπτονται σήμερα γιὰ τόσα πράγματα. 

Ὅλα αὐτὰ μᾶς προβληματίζουν. Βλέπω πίσω ἀπ΄ αὐτό, τοῦ διαβόλου τὴν ἐνέργεια. Πῶς μὲ τέτοιο τρόπο παγκοσμίως ἔχουν καταφέρει, τὰ σκοτεινὰ αὐτὰ κέντρα ποὺ ὑπάρχουν, μὲ τέτοια μεθοδικότητα… 

Και πάλι συγκινήθηκα σαν άκουσα τους λόγους του γέροντα, τότε που ήθελε να βοηθήσει τους νοήμονες... 

Πάλι συγκινήθηκα αλλά και φοβήθηκα, γιατί βαριά κουβέντα είπε ο γέροντας! 

για να θυμηθούμε πάλι: 

"Ὅλα αὐτὰ μᾶς προβληματίζουν. Βλέπω πίσω ἀπ΄ αὐτό, τοῦ διαβόλου τὴν ἐνέργεια."

Μάλιστα γέροντα, πίσω από το κυβερνητικό αφήγημα Μητσοτάκη, έβλεπες του διαβόλου την ενέργεια. 

Ο Και ο νοών νοείτω και ουαί τω ανοήτω! 

Ευχαριστίες από καρδιάς στον άγιο γέροντα, βάλσαμο τα λόγια του αρκεί να μην τα ξεχνάμε.. 

Για όσους επιθυμούν, στους παρακάτω συνδέσμους θα θυμηθούν περισσότερα.👇 

Γέρων Φιλόθεος Καρακαλληνός: «Βλέπουμε μὲ τί δικτατορικὸ τρόπο προσπαθοῦν νὰ ἐπιβάλουν τὸ ἐμβόλιο. Ἔχουν ἀπώτερο σκοπό, θέλουν νὰ ἐπιτύχουν τὸ μελλοντικὸ σφράγισμα».

Και εδώ👇

Και όπως λέει ο αγαπητός παππούλης μας Αρσένιος

"Να βάλουμε λίγο το μυαλό να δουλέψει"

Καλή συνέχεια στον αγώνα τον καλό, προχωράμε γερά με αγάπη, προσευχούλα, ανδρεία, υπομονή επιείκεια και εμπιστοσύνη τυφλή στον Πανάγαθο Θεό μας!!

Τι πρέπει να έχουμε κατά νου και να κάνουμε στην τρέχουσα πολιτική κατάσταση;

Ερώτηση: Τι πρέπει να έχουμε κατά νου και να κάνουμε στην τρέχουσα πολιτική κατάσταση; 

- Γέροντας Ζαχαρίας του Έσσεξ: Δεν γνωρίζουμε τα πάντα για τις συγκρούσεις αυτού του κόσμου, ούτε είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε. Απλά προσευχόμαστε με συμπονετική καρδιά για την ειρήνη του κόσμου και για όλους. 

Δεν παίρνουμε πλευρά, επειδή κάθε πλευρά θα είναι υπεύθυνη για εγκλήματα, και δεν θέλουμε να συμμεριστούμε αυτά τα εγκλήματα και να καταδικαστούμε. 

Εάν προσευχόμαστε για εκείνους που είναι περισσότερο λάθος παρά σωστοί, λοιπόν, εκτελούμε την εντολή να αγαπάμε ακόμα και τους εχθρούς. 

Και αν προσευχόμαστε για εκείνους που έχουν περισσότερο δίκιο παρά άδικο, καλά κάνουμε. 

Επομένως, δεν μπορούμε να κάνουμε λάθος εάν προσευχόμαστε ο Θεός να σώσει όλους και να χαρίσει ειρήνη στον κόσμο. Ειδικά για εμάς, ιερείς και μοναχούς, είναι πολύ σημαντικό να μην είμαστε καθόλου πολιτικοί, γιατί προσφέρουμε τη θυσία μας στον Θεό, τη Θεία Λειτουργία, για όλο τον κόσμο· και αν είμαστε υπέρ μερικών και εναντίον άλλων, ακυρώνεται η θυσία μας. 

Νομίζω ότι όταν υπάρχει πόλεμος, το καλύτερο δεν είναι να είσαι επικριτικός, αλλά να έχεις συμπόνια και να προσεύχεσαι ώστε ο Κύριος να γλυτώσει όλα τα βάσανα. Εάν η Λειτουργία μου πρόκειται να έχει κάποια αξία, κανείς δεν θα πρέπει να λείπει από την καρδιά μου όταν στέκομαι μπροστά στο θυσιαστήριο του Θεού και Του λέω:

«Τους δικούς Σου, προσφέρουμε σε Εσένα, σε όλους και για όλους».

ΠΗΓΗ:ΕΔΩ  

Αν σε ώρα δύσκολη υπομείνει κανείς τον πλησίον, αυτό είναι ίσο με το καμίνι των τριών Παίδων.

11.Ερ.: Έχω επιθυμία να μαρτυρήσω για τον Θεό. 

Απ.: Αν σε ώρα δύσκολη υπομείνει κανείς τον πλησίον, αυτό είναι ίσο με το καμίνι των τριών Παίδων. 

 

Αποφθέγματα των Πατέρων.

ΚΑ΄. 

Διάλογος Αγίων Γερόντων με ερωτήσεις και αποκρίσεις. 

Το Μέγα Γεροντικόν, Τόμος Δ΄. εκδ. Ιερό Ησυχαστήριο «Το Γενέσιον της Θεοτόκου». 

Άγιον Όρος - Προς ευλαβείς γονείς.

Άγιον Όρος 

Προς ευλαβείς γονείς. 

Σεβαστοί γονείς χαίρετε! 

Βλέπουμε αυτές τις μέρες τον άδικο πόλεμο και τις συκοφαντίες που δέχεται ο αγαπητός δάσκαλος- σίγουρα όσοι τον γνωρίζουμε δεν θα αμφιβάλλουμε για το ήθος του ότι και να ακούσουμε- ξέρουμε ότι ο Νατσιός ουδέποτε είχε φιλοδοξίες για αρχηγός κόμματος και μετά από πολύ προσευχή δέχτηκε από υπακοή να ασχοληθεί με την πολιτική για την αγάπη Του Χριστού και της πληγωμένης πατρίδος. 

Θα παρακαλούσαμε όλους εσάς, που με τη Χάρη Του βλέπετε καθαρά ποιο είναι το συμφέρον του τόπου να βοηθήσετε με όλες σας τις δυνάμεις τους αφελείς γονείς , τους κυριευμένους από το κοσμικό φρόνιμα, τους παγιδευμένους στην τηλεπαγίδα της λασπολογίας... 

Υπάρχουν καλοπροαίρετοι γονείς που ειλικρινά ανησυχούν για το μέλλον των παιδιών τους, αλλά οι καημένοι δεν έτυχαν εκκλησιαστικής παιδείας και δυστυχώς δεν μπορούν να διακρίνουν ότι ο Πανάγαθος Θεός μας λυπήθηκε και έδωσε ευκαιρία στον τόπο, δεν καταλαβαίνουν ότι ο πόλεμος δεν είναι πολιτικός αλλά είναι πνευματικός, έχουμε να κάνουμε με τις αρχές και εξουσίες του αιώνα του απατεώνα και όλοι τώρα πρέπει να βάλουμε πλάτη για το πνευματικό καλο πρωτίστως και για τα υπόλοιπα η Αγάπη Του θα δώσει μετά τα καλύτερα... 

Ας βοηθήσουμε τον γείτονα να κατανοήσει, να ξυπνήσει από το λήθαργο, να πάρει θάρρος να ψάξει την αλήθεια... μεγάλος ο μισθός εν ουρανοίς υπάρχει, όταν αδερφό βοηθήσουμε να βγει από την πλάνη. 

Ναι... υπάρχουν πολλοί καλοπροαίρετοι και ευλογημένοι άνθρωποι δίπλα μας που έχουν άγνοια, πέφτουν εύκολα θύματα της αισχρής παραπληροφόρησης των βοθροκάναλων. 

Δεν μπορούν να διακρίνουν, ότι ακριβοπληρωμένοι δημοσιογράφοι δεν έχουν Χάρη Χριστού, έχουν ξεπουλήσει την συνείδηση τους και τυφλά υπακούνε στα αφεντικά τους. 

Δεν βλέπετε με τι τέχνη στρέφουν την προσοχή μας εκεί που θέλουν; 

Δεν βλέπετε πόσο ύπουλα προσπαθούν να χαλάσουν τον λογισμό σας; αυτοί δεν θέλουν ήθη χρηστά και ευλογημένα. Αν ήθελαν θα είχαν το Νατσιό πρωταγωνιστή στις εκπομπές τους εδώ και χρόνια για το καλό της πατρίδας, δεν θα τον γνώριζαν τώρα.. 

Τόν ταλαίπωρο μαϊντανοτατσόπουλο πρώτο στασίδι στην TV να χύνει δηλητήριο στις ανυποψίαστες ψυχούλες... είδατε ποτέ τη Στεφανίδου να καλέσει ευλαβείς ιερείς να τοποθετηθούν σε κάτι; 

Τόσους μορφωμένους και αξιόλογους ιερείς έχουμε, μόνο να τους χλευάζουν ξέρουν; έστω και δύο φορές το χρόνο να τους καλέσουν στο στούντιο, π.χ τον π.Αναστάσιο Γκοτσόπουλο, τον π. Θεόδωρο Ζήση, τον π. Αντώνιο Στυλιανάκη, τον π. Γεώργιο Σχοινά και άλλους πολλούς ανδρείους ιερείς έχουμε που ξέρουν να τιμούν το ράσο τους, γιατί φοράνε παντελόνια κάτω από αυτό. 

Δηλαδή μόνο καριερίστες ρασοφόρους θα βλέπουμε; σύμμαχους αντίχριστων κυβερνήσεων; και λέμε αντίχριστων, γιατί τα νομοσχέδια που φέρνουν είναι αντίθετα με το ευαγγέλιο Του Χριστού μας!!! 

Ποτέ δεν είδαμε (ο Θεός να τον κάνει Σεβασμιότατο γιατί σεβασμός δεν του αξίζει) τον Σεβασμιωτατο Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως να ελέγξει κυβερνώντες για αθλιότητες και προδοσίες τους; μήπως δεν είναι αυτό το χρέος των Επισκόπων;

Μήπως δεν πρέπει να προστατέψουν το αγαθιάρικο ποίμνιο από τα θηρία; 

Τώρα που του σφύριξαν τα αφεντικά του βγήκε να μιλήσει, για ποιόν δουλεύει άραγε ο Αλεξανδρουπόλεως; Γιατί θέλει να χαλάσει το λογισμό μας, μήπως βλέπει κάτι άσχημο στην προσπάθεια του κόμματος ΝΙΚΗ; γιατί το χτυπά τόσο ύπουλα; 

Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά για τους καριερίστες ρασοφόρους ,αλλά δεν ωφελεί... όποιος ξέρει, ξέρει! Από Οικουμενιστές πάντως μην περιμένουμε καλό... 

Δόξα τω Θεώ υπάρχουν λίγοι και καλοί! Την ευχή του Κυθήρων Σεραφείμ να έχουμε! 

Εμείς εδώ στο Άγιον Όρος δεν ασχολούμαστε με την πολιτική, ούτε ψηφίζουμε. 

Πρώτη φορά στηρίξαμε την ευλογημένη προσπάθεια του κόμματος ΚΟΙΝΩΝΙΑ πριν χρόνια και τώρα στήν ευλογημένη προσπάθεια του κινήματος ΝΙΚΗ κι αυτό για να βοηθήσουμε τους αδελφούς εν τώ κόσμω να δουν καθαρά. Έχουμε την αίσθηση ότι οι γονείς συνήθισαν στα πρότυπα που προβάλλουν τα μέσα κοινωνικής εξαθλίωσης, και δυστυχώς δεν αντιδρούν, σαν να φοβόνται να μιλήσουν... 

Δεν βλέπουν ότι σε λίγα χρόνια όλες τις διαστροφές θα τις παρουσιάζουν ως κάτι φυσιολογικό; 

Όλοι μας πάνω κάτω, έχουμε τις αμαρτίες της νεότητος... τουλάχιστον στην εποχή μας, είχαμε λίγο τσίπα επάνω μας, λίγο ντροπή, υπήρχαν κρατήματα , είχαμε λίγο σεβασμό, ακόμη και όσοι (όπως εγώ τότε) δεν γνωρίζαμε το θέλημά Του!! 

Τώρα φαίνεται να τα ισοπέδωσαν όλα και εμείς αποβλακωμένοι σαν να ντρεπόμαστε να ομολογήσουμε σθεναρά τον Λόγο Του μην τυχόν και μας πουν γραφικούς... 

Και να πού φτάσαμε τώρα; να δίνει η Αγαθότητα Του ευκαιρία για μετάνοια για εν Χριστώ επανεκκίνηση, (όχι σαν αυτή που διαφημίζει ο Αλεξανδρουπόλεως)... και εμείς σεβαστοί γονείς να μην την αρπάζουμε την ευκαιρία, να μην καταλαβαίνουμε ότι μόνο ο κύριος Νατσιός θα μας εκφράζει στη Βουλή. 

Μα τί πάθαμε; δεν θέλουμε να μείνει κάτι όρθιο για την επόμενη γενιά; δεν βλέπουμε ότι πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία σέ ανθρώπους έντιμους και σοβαρούς; 

Για να έχουμε τη συνείδηση ήσυχη, θα πρέπει να κάνουμε ταπεινά το ανθρώπινο, δηλαδή τήν προσευχούλα και τον διπλανό μας να τον σκουντίσουμε να ξυπνήσει.

Αυτό μπορούμε, αυτό και θα κάνουμε. 

Αν εμείς οι μοναχοί του Αγίου Όρους αυτή την στιγμή τσαλακωνόμαστε και δεν μας νοιάζει να εκτεθούμε προς χάριν της αλήθειας, πόσο μάλλον εσείς οι γονείς θα πρέπει. 

Τέλος να πούμε ότι 

στις μέρες μας αδερφοί, έχουμε την τεχνολογία για ταχυδρόμο, να στείλουμε από μακριά σε φίλους και εχθρούς, το μήνυμα της ευλογημένης ευκαιρίας, τα μεγάλα μέσα, κανάλια και εφημερίδες, όπως βλέπετε ανελέητα χτυπούν και λερώνουν κάθε αγαθό και θεάρεστο. 

Καλό και άγιο το κομποσχοινάκι ,αλλά τώρα μαζί με την προσευχή χρειάζεται και η ιεραποστολή. Ολοι με ανδρεία να βοηθήσουμε να ξυπνήσουν οι γείτονες. 

"Αδελφὸς ὑπὸ ἀδελφοῦ βοηθούμενος ὡς πόλις ὀχυρὰ καὶ ὑψηλή, ἰσχύει δὲ ὥσπερ τεθεμελιωμένον βασίλειον." 

Με τις πρεσβείες των Αγίων ο Πανάγαθος Θεός θα δώσει τα καλύτερα, αν όμως και εμείς πραγματικά το θέλουμε. 

Όλοι να ψάλλουμε κάτι στην Παναγία μας, κλαίει για τα χάλια μας... Αυτή ξέρει πώς θά μας παρηγορήσει. 

Πάντων προστατεύεις, Ἀγαθή, τῶν καταφευγόντων ἐν πίστει τῇ κραταιᾷ σου χειρί, ἄλλην γὰρ οὐκ ἔχομεν ἁμαρτωλοὶ πρὸς Θεόν, ἐν κινδύνοις καὶ θλίψεσιν, ἀεὶ μεσιτείαν, οἱ κατακαμπτόμενοι ὑπὸ πταισμάτων πολλῶν, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, ὅθεν σοι προσπίπτομεν, Ῥῦσαι πάσης περιστάσεως τοὺς δούλους Σου.

Ο π. ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΤΖΑΝΝΗΣ

Ο π. ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΤΖΑΝΝΗΣ 

῾Ο π. Τιμόθεος Τζαννῆς, πνευματικὸς καί δημιουργὸς τοῦ ῾Ησυχαστηρίου Μναζουσῶν «Οἱ ῞Αγιοι Θεόδωροι» στὸ ῾Ηράκλειο Κρήτης, ἀνεδείχθη ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, σκεῦος ἐκλογῆς. 

Εἶχε μιὰ μακρὰ πορεία ζωῆς, ποὺ τὴν ἐξεπλήρωσε μὲ συνέπεια. Στὰ ἑξήντα του χρόνια πέρασε ἀπὸ τὴ σταδιοδρομία τοῦ δικαστικοῦ κλάδου στὴν ἱερατικὴ σχολή, τὴ δημιουργία οἰκογενείας, τὴ χειροτονία του σὲ ἱερέα, τὴν ἀνάδειξί του σὲ δόκιμο ἱεροκήρυκα, καθοδηγὸ ψυχῶν καὶ σὲ ἐξομολόγο ὀνομαστό, ποὺ ἀνέπαυε πλῆθος πιστῶν. ᾽Ακολούθησε ἡ ἀσθένεια τῆς πρεσβυτέρας του. ᾽Εκάρη μοναχός. ᾽Εκοιμήθη. ῾Ο ἴδιος ἔγινε μεγαλόσχημος. Συνέχισε τὸν ἀγώνα του ὡς μοναχός. Τὸν βρῆκε ἡ μεγάλη ἀρρώστια, ποὺ τὸν κράτησε ἑπτὰ χρόνια στὸ κρεββάτι. Πέρασε πάνω ἀπὸ ἑκατὸ πνευμονικὰ οἰδήματα. Τοῦ ἀφαίρεσαν μὲ τριάντα τρεῖς παρακεντήσεις πάνω ἀπὸ ἑκατὸ κιλὰ ὑγρὸ ἀπὸ τὴν κοιλιακὴ χώρα. Σήκωσε ὅλο τὸν παρατεταμένο σταυρὸ τοῦ μαρτυρίου του μὲ καρτερία. ῎Εφθασε στὴν εὐχή. Τοῦ χαρίσθηκε ἡ βαθιὰ γαλήνη. ῎Εφθασε στὴν ἐλευθερία τοῦ Παραδείσου, ὅσο εἶναι δυνατὸ στὸν ἐν σαρκὶ ζῶντα ἄνθρωπο. «Μετέβη ἐκ τοῦ θανάτου» (τῆς προσκαίρου ζωῆς καί λογικῆς) στὴ ζωὴ τὴν ἀτελεύτητη καὶ ἄκτιστη τῶν μακαρίων παρά τῷ Θεῷ πνευμάτων. Ζοῦσε στὴ γῆ, καὶ ἀνέπνεε οὐρανό. Εἶχε γευθῆ τὴ χαρά, τὴν ἱσχυροτέρα τοῦ θανάτου. ᾽Αγαποῦσε μόνο, καὶ εὐγνωμονοῦσε τὸν Θεό. ∆ὲν ἤξερες ἂν ἦταν -στὸ τέλος- πιὸ πολὺ στὸν οὐρανὸ ἢ στὴ γῆ. Σοῦ μετέδιδε τὸν Παράδεισο καὶ τὴν ἀνείπωτη εὐφροσύνη καὶ παρηγοριὰ ποὺ δίδουν οἱ Ἅγιοι. 

Καὶ ὅταν ἔφθασε τὸν ῎Αφθαστον συνεργείᾳ τοῦ Πνεύματος καὶ βοηθείᾳ τῶν μεγάλων δοκιμασιῶν ποὺ τοῦ χαρίστηκαν, τότε τὸν πῆρε ὁ Θεὸς κοντά Του. 

Στὸ ἐξόδιό του ὁ σεβασμιώτατος ᾽Αρχιεπίσκοπος Κρήτης εἶπε ὅτι ἦταν ὑπόδειγμα ἐξομολόγου, ποὺ ἀνέπαυσε πλῆθος πιστῶν κάτω ἀπὸ τὸ πετραχήλι του. Καὶ ὁ πνευματικός του εἶπε ὅτι ἦταν τὸ ὑπόδειγμα τοῦ πιὸ εὐαίσθητου ἐξομολογουμένου. 

Πῶς, λοιπόν, νὰ μὴ τὸν ζηλεύης μὲ τὴν καλὴ ζήλεια; Πῶς νὰ μὴ τὸν μακαρίζης; Πῶς νὰ μὴν εὐγνωμονῆς τὸν Θεό, ποὺ στὶς μέρες μας χαρίζει στοὺς θνητοὺς τὴν αἰωνιότητα; ᾽Αναδεικνύει ἁγίους ποὺ μᾶς κρίνουν φιλάνθρωπα, μᾶς παρηγοροῦν ἀληθινά, μᾶς γεμίζουν ἐλπίδα καὶ φωτίζουν τὴ ζωή μας ἀνοίγοντας καὶ σὲ μᾶς δρόμους μετανοίας. 

∆ὲν χρειάζεται αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ σχόλια καὶ ἐπαίνους δικούς μας. Πρέπει μὲ δέος νὰ πλησιάζωμε τὴ μνήμη του καὶ τὸν τάφο του. ᾽Ισχύει καὶ ἐδῶ τὸ «ψαυέτω μηδαμῶς χεὶρ ἀμυήτων»[1]. ᾽Ακολουθώντας τὸν ἡρωϊκὸ τρόπο καὶ δρόμο τῆς μετανοίας ποὺ ὁ ἴδιος βάδισε, τὸν γνωρίζομε, ζοῦμε μαζί του, καταλαβαίνομε τὸ πλήρωμα τῆς χαρᾶς καὶ μακαριότητος τῆς καρδιᾶς του. Καὶ μ᾽ αὐτὸν τὸν τρόπο, διὰ Πνεύματος Ἁγίου, μιλᾶμε γι᾽ αὐτὸν πρὸς τοὺς ἄλλους, μεταφέροντας τὴν κρίσι ποὺ ἐξασκεῖται ἐπάνω μας ἀπὸ τοὺς συγχρόνους μας πιστούς, ποὺ ἅγιασαν μέσα στὶς ἴδιες δυσκολίες τῶν ἴδιων τόπων καὶ καιρῶν, ὅπου καὶ μεῖς διεξάγομε τὸν ἀγώνα μας. 

῞Οποιος δὲν ἔχει τήν ἀνεκτίμητη εὐλογία, τὴν ἄκτιστη χάρι τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς θέλει νὰ σκεπάση τὴ φτώχεια καὶ ἔνδειά του μὲ φανταστικὰ κατορθώματα. ῞Οποιος ἔχει αὐτὴ τὴ δωρεά, καταλαβαίνει τὸν λόγο τοῦ Κυρίου πρός τόν Παῦλο: «ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου»[2]. Καὶ ἡσυχάζει. 

῾Ο π. Τιμόθεος τιμήθηκε καὶ ἐπλούτισε μὲ τὴ χάρι τοῦ Πνεύματος. ῍Ας πολιτευώμεθα ἀξίως τῆς διαγωγῆς του, γιὰ νὰ κοινοποιοῦμε στοὺς κεκοπιακότες συνανθρώπους μας ζωογόνως τὴν εὐλογία καὶ τὴν παράκλησι ποὺ ἔχουμε ὅλοι ἀνάγκη, καὶ τὴν ὁποία μπορεῖ νὰ προσφέρη εἰς τὸ διηνεκὲς ὁ π. Τιμόθεος, ὡς ἠλεημένος παρὰ Θεοῦ, ὡς «σκεῦος εκλογῆς»[3] , ποὺ «τὸν δρόμον τετέλεκε, τὴν πίστιν τετήρηκε»[4] καὶ τὸν ἐστεφάνωσεν ὁ Κύριος ἀπὸ τὴν παρούσα ζωὴ μὲ τὸν ἀμάραντον στέφανον τῆς οὐρανίου ἀναπαύσεως καὶ ἐλευθερίας. 

[1]Εἱρμὸς τῆς θ΄ ᾠδῆς τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς τοῦ Εὐγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου. 

[2]Β΄ Κορ. 12, 9. 

[3]Πραξ. 9, 15. 

[4]Πρβλ. Β΄ Τιμ. 4,7.

ΤΙ ΕΛΕΓΕ Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ

ΤΙ ΕΛΕΓΕ Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ

Ρωτήσαμε κάποτε τη Γερόντισσα Γαλακτία: 

- Τί είναι το διορατικό χάρισμα; 

- Γερόντισσα Γαλακτία: Επικίνδυνο παιδί μου και να το κουβεντιάζομε ακόμη! Βλέπεις, με τα από μέσα (εσωτερικά) μάτια όσα σου παραχωρήσει ο Θεός! Εκείνα τα μάτια βλέπουν πολύ πιο δυνατά. Όμως, αυτός που έχει τέτοια χαρίσματα, χρειάζεται μεγάλη, μεγάλη, πολλή μεγάλη ταπείνωση για να μη βλάψει την ψυχή του! Θέλει το πράμα σιωπή, μετάνοια, ταπείνωση. Όλα τα σφραγίζει η σιωπή. Μιλάς μόνο με εντολή Θεού! Λίγο να ξεσύρει ο νους σου τα ’χασες όλα! 

Πρώτα πρέπει με το χάρισμα αυτό να βλέπεις τα μέσα σου και να κλαις! Να ζητάς έλεος! Να μη ζητάτε τέτοια χαρίσματα! Είναι μαρτύριο για όποιο τα έχει! Να ζητάτε ταπείνωση, να βλέπετε τις αμαρτίες σας και να τις διορθώνετε. Αυτό να ζητάτε. Αυτό θα μας σώσει. Όπου ακούτε, «Είδα τούτο, είδα τ’ άλλο» να φεύγετε μακριά! Εκεί χορεύει ο διάβολος και κάνει και φιγούρες… 

Πηγή: 

facebook: ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ ΠΟΜΠΙΑ Ν ΚΡΗΤΗΣ από Eva Tornesaki

Ὁ κόπος τοῦ Κέβιν

Ὁ κόπος τοῦ Κέβιν 

Ἐξαιτίας τῆς σκληρῆς του ἄσκησης ὁ Κέβιν συνήθιζε νὰ διανύει τὶς Τεσσαρακοστὲς περιορισμένος σὲ κλαδόπλεχτη καλύβα, ἔχοντας γιὰ κλίνη μιὰ πλακόπετρα. Τὸ πλούσιο δεῖπνο του ἦταν ἡ μουσικὴ τῶν ἀγγέλων. Κάποια Σαρακοστὴ ἕνα κοτσύφι ἦλθε ἀπὸ τὸ δάσος στὴν καλύβα, καὶ καθὼς ὁ Κέβιν εἶχε ἁπλωμένα τὰ χέρια σὲ στάση προσευχῆς, ἐκεῖνο χοροπήδησε πάνω στὴν παλάμη τοῦ ὁσίου. Ὁ Κέβιν κράτησε τὸ χέρι του στὴν ἴδια στάση, μέχρι τὸ κοτσύφι νὰ φτιάξει τὴ φωλιά του. Καὶ δὲν μετακινήθηκε καθ' ὅλη τὴ διάρκεια τῆς ἐκκόλαψης. Ἄγγελος ἐπισκέφθηκε τότε τὸν Κέβιν καὶ τοῦ εἶπε νὰ διακόψει τὸν ἀσκητικὸ κανόνα, στὸν ὁποῖον εἶχε ὑποβάλει τὸν ἑαυτό του, καὶ νὰ ἐπιστρέψει στοὺς ἀνθρώπους. 

Καὶ ὁ Κέβιν εἶπε: 

«Δὲν εἶναι καὶ σπουδαῖο πρᾶγμα νὰ ὑπομένω αὐτὸν τὸν κόπο, νὰ ἔχω ἁπλωμένα τὰ χέρια μου γιὰ χάρη τοῦ ἐπουρανίου βασιλέως, ἀφοῦ ἐπάνω στὸν ἐπώδυνο σταυρὸ ὁ Ἰησοῦς ὑπέμεινε ὅλους τοὺς πόνους γιὰ χάρη τῶν τέκνων τοῦ Ἀδάμ.»

 

  

 ΚΕΛΤΙΚΟ ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟ

Ἀρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου

Καθηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Φανερωμένης Νάξου

Έως πότε θα είμαστε έτσι;

 Έως πότε θα είμαστε έτσι;

21. Ο αββάς Παύλος ο κοσμήτης* και ο Τιμόθεος ο αδελφός του, έμειναν μαζί στη Σκήτη και πολλές φορές μάλωναν μεταξύ τους. 

Είπε λοιπόν ο αββάς Παύλος: «Έως πότε θα είμαστε έτσι;». 

Και του λέει ο αββάς Τιμόθεος: «Κάνε αγάπη και όταν σου επιτίθεμαι να με υπομένεις και όταν κι εσύ μου επιτίθεσαι, θα υπομένω κι εγώ εσένα». 

Και κάνοντας έτσι είχαν ανάπαυση τις υπόλοιπες ημέρες της ζωής τους.

*κοσμητής. αυτός που είχε το διακόνημα, να ευτρεπίζει τον χώρο της μονής.

Αποφθέγματα των Πατέρων.

Ις΄. Περί ανεξικακίας. § 1-46.

πηγή-εδώ

Το Μέγα Γεροντικόν, Τόμος Δ΄. εκδ. Ιερό Ησυχαστήριο «Το Γενέσιον της Θεοτόκου». 

 

Εμείς δεν θέλουμε οι άλλοι, να είναι πρώτα αυτό που θα πρέπει να γίνουμε.

 

 Εμείς δεν θέλουμε οι άλλοι, να  είναι πρώτα αυτό που θα πρέπει να γίνουμε.

 Απόσπασμα από την Ράδιοπαράγκα 1994 σε μορφή mp3 - εδώ

π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος

Και ένα τελευταίο τηλεφώνημα από μία ακροάτρια μας από την Τήνο.  Μας λέει πως, είναι ωραία αυτά τα οποία λέμε, όμως οι συνάνθρωποι μας λέει, δεν είναι σαν το Χριστό, ούτε σαν τους αγίους. Όταν οι άλλοι βλασφημούν  μπορείς εσύ  να συνταυτιστείς  με αυτούς. Και πόση υπομονή μπορείς να δείξεις;

Μα εμείς δεν θέλουμε οι άλλοι, να  είναι πρώτα αυτό που θα πρέπει να γίνουμε.

Εμείς βάζουμε την αρχή στη ζωή μας, να γίνουμε όπως ο Χριστός και πριν από λίγο  τα έλεγα.

Δεν θα συνταυτιστούμε με αυτούς.

Αλλά χωρίς αυτούς δεν μπορούμε να ζήσουμε και η πορεία των πόλεων μας και η ζωή τους εξαρτάται από αυτό το πράγμα.

Λοιπόν, πριν  να ζητήσετε οι  άλλοι να γίνουν σαν το Χριστό,  να γίνεται εσείς!

Εξάλλου, είσαστε στην Τήνο και το νησί είναι πολύ ευλογημένο και παρακάλεσε την Παναγία να  σας βοηθήσει πολύ γι' αυτό. 

Ευχαριστώ πάντως για το τηλέφωνο από την Τήνο.