Σταυρώσου ἐπάνω εἰς τὸν σταυρὸ τῆς προσευχῆς

 

Σταυρώσου ἐπάνω εἰς τὸν σταυρὸ τῆς προσευχῆς.

182. Ἐὰν ἔχεις αἰσθανθεῖ ὅτι ὁ νοῦς σου ἑνώθηκε μὲ τὴν καρδιά σου καὶ δὲν εἶσαι πλέον διχασμένος ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἀλλὰ ἀποτελεῖς κάτι ἑνιαῖο και ἀμέριστο ,ἡ δὲ χάρις τοῦ Χριστοῦ ἐσκίρτησε ἐντός σου, τότε φύλαξε τὸ δῶρο τοῦτο τοῦ Θεοῦ μὲ πολὺ ἐπιμέλεια. 

Ἂς γίνει τὸ κυριότερο σοῦ ἔργο ἡ προσευχὴ καὶ ἡ μελέτη τῶν θείων βιβλίων. 

Οἱ ὑπόλοιπες ἐργασίες ἂς ἔχουν δευτερεύουσα θέση. 

Ὁ δὲ ἱερὸς κόσμος τῆς ψυχῆς σου (τὰ καλὰ νοήματα), ως σκίρτημα τοῦ Ἁγ.Πνεύματος, εἶναι λεπτὸς καὶ γιὰ αὐτὸ ἀποχωρεῖ ἀπ' τὴν ψυχὴ ἡ ὁποία συμπεριφέρεται ἀπερισκέπτως, καὶ ἀπροσέκτως ἐνώπιον τοῦ διαταράσσει τὴν εἰρήνη, διασπᾶ τὴν ἀφοσίωση, μὲ τὶς ὑποχωρήσεις πρὸς τὴν ἁμαρτία κ ἐπιτρέπει σὲ αὐτὴν τὴν ἀμέλεια. 

Ταυτοχρόνως μὲ τὴν ἀποχώρηση τοῦ εὐλογημένου αὐτοῦ κόσμου ἀποχωρεῖ ἀπ' τὴν ἀναξία αὐτὴ ψυχὴ καὶ ἡ εὐλογημένη προσευχή, ἡ φρουρὸς αὐτῆς καὶ τότε ὁρμοῦν σὲ αὐτὴ ὡς θηρία τὰ πάθη γιὰ νὰ ξεσχίσουν τὸ αὐτόμολον θῦμα, τὸ ἐγκαταλελειμμένο ἀπὸ τοῦ Θεοῦ. Ἐξ αἰτίας τῆς λαιμαργίας, ἰδίως τῆς μέθης, ὁ ἅγιος αὐτὸς κόσμος τῆς ψυχῆς θὰ παύσει νὰ λειτουργεῖ ἐντός σου. 

Ἐπιπλέον καὶ ἐξ αἰτίας τῆς ὀργῆς καὶ τοῦ θυμοῦ γιὰ ἀρκετὸ χρόνο θὰ ἀποχωρήσει ὁ κόσμος αὐτός. Ἂν ἐπιτρέψεις στὸν ἑαυτό σου κάποια αὐθάδεια θὰ διακοπεῖ ἡ λειτουργία του πρὸς καιρό. Ἂν ἀγαπήσεις κάτι γήινο ἢ ἐργόχειρο, ἢ ἰδιαιτέρως προτιμήσεις ἐμπαθῶς κάποιον ἄνθρωπο, ὁ ἀγιος αὐτὸς κόσμος γιὰ τὸν ὁποῖον κάνουμε λόγο ὁπωσδήποτε θὰ ἀποχωρήσει. Ἂν σκεφτεῖς μέσῳ τῆς φαντασίας καὶ λογισμὸ πορνείας, ὁ κόσμος αὐτὸς θὰ σὲ ἐγκαταλείψει ἐπὶ πολύ, παρὰ πολὺ καιρό, γιατί δὲν ἀνέχεται ἁμαρτωλὴ δυσοσμία. Θὰ ζητήσεις τὸν γλυκὺ καὶ ὡραῖο αὐτὸ κόσμο καὶ δὲν θὰ τὸν βρεῖς εὔκολα. Θὰ θρηνήσεις γιὰ τὴν ἀπώλεια του γιὰ νὰ πληροφορηθεῖς τὴν τιμὴ ποὺ ὄφειλες νὰ ἀποδώσεις στὴν δωρεὰ τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τὴν φύλαγες μὲ τὴν ἁρμόζουσα ἐπιμέλεια. 

Γιὰ ὅλα αὐτὰ ὅμως δὲν πρέπει νὰ ἀπελπίζεσαι ἀλλὰ μὲ περισσότερο πόνο νὰ λὲς ὅπως ὁ Δαυΐδ: «ἐλέησον μὲ ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου» καὶ πάλι «ἀπόδος μοὶ τὴν ἀγαλλίαση τοῦ σωτηρίου σου καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξον με».  

Κάνοντας ἔτσι δὲν θὰ καθυστερήσει σὲ σένα ἡ Γλυκεῖα Τοῦ ἐπίσκεψη καὶ ἡ παρηγοριά. Ἀπόστρεψον λοιπόν τον νοῦ σου καὶ τὴν καρδιά σου ἀπὸ κάθε τί ποὺ σὲ ὁδηγεῖ πρὸς τὰ κάτω, πρὸς τὶς διασκεδάσεις καὶ πρὸς τὴν ἁμαρτία. Σταυρώσου ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ τῶν εὐαγγελικῶν ἐντολῶν καὶ διαρκῶς νὰ τηρεῖς τὸν ἑαυτό σου προσηλωμένο σὲ αὐτές. Γενναίως καὶ ἀγρύπνως ἀπέκρουε κάθε λογισμὸ ἁμαρτωλὸ καὶ ἐπιθυμία αἰσχρά. Μερίμνησε γιὰ τὴν ἐντός σου ἀναζωογόνηση ὅλων τῶν εὐαγγελικῶν ἐντολῶν καὶ μὲ θέρμη ἐκτέλεσε αὐτές. 

Κατὰ τὴν προσευχή σου, σταυρώσου. Σταυρώσου ἐπάνω εἰς τὸν σταυρὸ τῆς προσευχῆς, ἀπομάκρυνε ἀπὸ ἐσένα κατὰ τὴν ὥρα αὐτῆς ὅλες τὶς ἐνθυμήσεις ἀκόμη καὶ τὶς πιὸ σοβαρὲς οἱ ὁποῖες περιφέρονται ἐκείνη τὴν ὥρα γιὰ νὰ σοῦ διασπάσουν τὴν προσοχή. 

Μὴν θεολογεῖς κατὰ τὴν ὥρα αὐτή, μὴν παρασύρεσαι μὲ περιέργεια σὲ ἐκθαμβωτικὲς σκέψεις οὔτε παλιὲς οὔτε νέες, ὅταν αὐτὲς (οἱ σκέψεις) ἀρχίζουν ξαφνικὰ νὰ παρουσιάζονται καὶ νὰ αὐξάνονται μέσα σου. Ἡ ἱερὰ σιωπὴ ἐπιβάλλεται στὸν νοῦ κατὰ τὴν προσευχὴ μὲ μόνη την αἴσθηση τοῦ μεγαλείου τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία τότε σὲ ἀναβιβάζει καὶ σὲ πληροφορεῖ περὶ Θεοῦ, μὲ ὑψηλότερο καὶ ἰσχυρότερο ἀπὸ κάθε ἄλλο λογισμό. 

Οἱ πατέρες εἶπαν:«ἐὰν προσεύχεσαι ἀληθινά, τότε εἶσαι θεολόγος». 

Ἡ νοερὰ ἄθλησις 

Συλλογὴ διδασκαλιῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ πεπειραμένων ἀσκητῶν περὶ τῆς προσευχῆς τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.