Περί των βαθμών της αγάπης του Θεού.

 

Περί των βαθμών της αγάπης του Θεού.

Θέλω να είπω ολίγους λόγους, όσον φωτίση εμέ η χάρις του Θεού, περί των βαθμών της αγάπης του Θεού.

Όταν ο άνθρωπος φοβήται να λυπήση τον Θεόν δια τινος αμαρτήματος, τούτο είναι ο πρώτος βαθμός. Εκείνος, όστις έχει τον νουν καθαρόν από των λογισμών, έφθασε τον δεύτερον βαθμόν αγάπης, μείζονος της πρώτης. Ο τρίτος, έτι ανώτερος, είναι, όταν έχη τις την χάριν αισθητώς εν τη ψυχή. Όστις δε έχει την χάριν του Αγίου Πνεύματος και εν τη ψυχή και εν τω σώματι, έχει την τελείαν αγάπην. Και εάν τις φυλάξη την χάριν αυτήν, εκείνου τα λείψανα θα αγιασθούν, όπως των αγίων μαρτύρων ή των προφητών ή των οσίων και των άλλων μεγάλων αγίων.

Όστις διαμένει εν τω μέτρω τούτω, ούτος δεν δελεάζεται εκ της αγάπης της νεάνιδος, εκ της οποίας θέλγεται όλος ο κόσμος, επειδή η γλυκύτης της θείας αγάπης αρπάζει τον νουν από παντός γηΐνου. Η χάρις του Αγίου Πνεύματος έλκει την ψυχήν, ίνα αγαπά τον Κύριον δι’ όλου του είναι του ανθρώπου, και εν τούτω τω πληρώματι της θείας αγάπης η ψυχή γίνεται εκτός κόσμου, καίτοι ζη επί της γης.

Δια την υπεροψίαν όμως του νοός ημών δεν δυνάμεθα να διαμένωμεν ακλόνητοι εν τη χάριτι ταύτη, και απομακρύνεται αύτη από της ψυχής. Τότε αγωνιά η ψυχή και αναζητεί πάλιν αυτήν και θρηνεί και οδύρεται και επικαλείται τον Κύριον:

«Θεέ Ελεήμον, Συ βλέπεις πόσον περίλυπος είναι η ψυχή μου και πόσον Σε ποθεί».

Επί γης δεν υπάρχει άνθρωπος τοσούτον πράος και αξιαγάπητος, όσον είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Εν Αυτώ η χαρά και η ευφροσύνη ημών. Ας αγαπήσωμεν Αυτόν, και Αυτός θα εισαγάγη ημάς εις την Βασιλείαν, όπου θα βλέπωμεν την δόξαν Αυτού.

Θ’ ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ 

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ

Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ

Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή

Τιμίου Προδρόμου

Έσσεξ Αγγλίας