Ο δρόμος της θεραπευτικής μας είναι όπως πάντοτε τριαδολογικός: σοφία, αγάπη και ταυτόχρονα σταυρός. - π.Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος

Λόγος 

στην Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

Πρὸς Κορινθίους Α’ 

Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα 1:18-24

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του π. Κωνσταντίνου Στρατηγοπούλου, στα πλαίσια της ερμηνείας που έγινε στο κήρυγμα της Κυριακης 14 Σεπτεμβρίου του 2008  

Το ηχητικό απόσπασμα από την ομιλία : εδώ 

Η σημερινή εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού έχει μεν αφετηρία της ιστορική ένα γεγονός που συνέβη πριν από δεκαπέντε περίπου αιώνες και ήταν σπουδαίο γεγονός, αλλά η Εκκλησία δεν στέκεται στην ανάμνηση απλώς του ιστορικού γεγονότος, η Εκκλησία και θεολογεί – και θεολογεί όχι αφηρημένα, θεολογεί   πρακτικά και θεραπευτικά. Προβάλλεται λοιπόν αυτό το γεγονός ως γεγονός κεντρικό της πορείας της πνευματικής του λαού του Θεού. Και σε αυτό θα πάμε να σταθούμε, αξιοποιώντας κατ' εξοχήν το κείμενο του Αποστόλου Παύλου που ακούσαμε πριν από λίγο. 

Να το πω με απλά λόγια. Ο Θεός μέσα στην απέραντη αγάπη Του μας έδωσε και σοφία και μάλιστα πλεονάζουσα σοφία. Τόση σοφία που επιτρέπει να φτάνουμε και σε Εκείνον, να ομοιάζουμε σε Εκείνον. Αυτή την αγάπη του Θεού, που ήταν δεμένη με τη σοφία που μας έδωσε, εμείς την αποκόψαμε από την πηγή της και θελήσαμε να γίνουμε σοφοί χωρίς Αυτόν. Αυτή η αποκοπή είναι τραγωδία για τον άνθρωπο και αυτό είναι μια αρρώστια. Να γίνεσαι  σοφός, χωρίς την πηγή της σοφίας και χωρίς να καταλαβαίνεις τον Δωρεοδότη, αυτό είναι τραγωδία. Και ο Θεός, μέσα στην απέραντη αγάπη Του, αντί να δώσει μια άλλη απάντηση, θα έλεγα τιμωρίας – που δεν το έκανε – πάει  παρακάτω την αγάπη και τη σοφία Του. 

Προσέξτε το συνδυασμό των λέξεων: η αγάπη συνδυάζεται πάντοτε με τη σοφία. Πάει παρακάτω την αγάπη και τη σοφία Του. Αφού δεν καταλάβαμε ότι σε Αυτόν θα στραφούμε για να είμαστε πραγματικά σοφοί και να καταλαβαίνουμε και τα πράγματα του κόσμου, αν το θέλουμε και μέσα στην επιστημονική τους διάσταση, ο Θεός λοιπόν,  αντί να τιμωρήσει, πήγε παρακάτω τη σοφία Του και την αγάπη Του ταυτόχρονα. Αυτό το παρακάτω για τα μάτια του κόσμου λέγεται «μωρία». Είναι μια υπερβολή πια, μια υπέρβαση. Αγαπάς, αγαπάς, αγαπάς, αγαπάς, ο άλλος κάνει τα αντίθετα, και δεν γίνεται τίποτα. Και αγαπάς περισσότερο! Και τότε στην έννοια της σοφίας και της αγάπης Του ο Θεός έβαλε τον σταυρό. Αλλά έβαλε το δικό Του σταυρό! Όχι το δικό μας σταυρό. Άρα στην έννοια της σοφίας και της αγάπης Του έρχεται να προσθέσει τον σταυρό Του. Και αυτό είναι μια τρέλα, είναι μια μωρία. Γι' αυτό το κείμενο το αποστολικό το είπε «μωρία». Και το σχήμα πια ολοκληρώνεται: Αγάπη, σοφία και σταυρός. 

Και αυτό το σχήμα δένεται πάνω στον άνθρωπο, και όποιος δεν το βιώνει αρχίζει να καταλαβαίνει τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «Ποῦ σοφός; Ποῦ γραμματεύς;» Πού μελετητής σε αυτόν τον κόσμο; Ποιος μπορεί να πει που είναι σοφός, ποιος είναι αυτός ο οποίος αναλύει τα πράγματα και τα ξέρει γραμματειακά; Ποιος είναι ο συζητητής που αναλύει τα θέματα; Η απάντηση δίνεται, αλλά δεν έχει αυτή την τριπλή σύνδεση της αγάπης, της σοφίας και του σταυρού πια μαζί. Και τότε ο Θεός, αφού δεν τον κατάλαβαν μες στη Σοφία Του, ήρθε να Τον καταλάβουν μέσα στη «μωρία» – έτσι το λέει ο Απόστολος Παύλος – σε αυτή τη μωρία, σε αυτή την υπέρβαση της αγάπης και την υπέρβαση της σοφίας! Πού λοιπόν σοφός; πού γραμματεύς; Και «ἐμώρανεν ὁ Θεός» τους σοφούς, οι σοφοί εμωράνθησαν γιατί αποσύνδεσαν το σχήμα· ούτε αγάπη, ούτε σταυρός, απλώς σοφία.

Και έρχεται πια η Εκκλησία, αξιοποιώντας αυτό το βαθύ θεολογικό και θεραπευτικό σχήμα, να μιλήσει – σήμερα και πάντα για μας – μέσα από το γεγονός μεν που συνέβη πριν από 15 αιώνες, αλλά να μιλήσει σε εμάς πια! Και να μας θυμίσει: Θέλετε να έχετε σοφία; Πρώτα θα καταλάβετε τη σοφία του Θεού. Θέλετε να έχετε σοφία; Αυτό συνδυάζεται με την αγάπη. Θέλετε να έχετε σοφία και αγάπη; Αυτό συνδυάζεται με τον σταυρό. Το σχήμα πια είναι τριπλό, τρι-σύνθετο και άρρηκτο. Όποιος το αποσυνδέσει και το βιώσει αποσυνδεδεμένο, βιώνει μια τραγωδία στη ζωή του. Και θα τολμούσα να πω, η κάθε τραγωδία σε όλα τα επίπεδα που ζούμε, τα προσωπικά μας, τα κοινωνικά, τα επιστημονικά, βιώνεται  λόγω της αποσυνδέσεως αυτού του βαθέως σταυρικού σχήματος της «μωρίας». Και τότε γινόμαστε γελοίοι για τα μάτια του κόσμου· και ο Χριστός εθέλησε να «μωρανθεί» ο Ίδιος, να μωρανθεί η σοφία του κόσμου. Και τότε γινόμαστε «σκύβαλα» για τον κόσμο αλλά ζούμε αυτό το τριπλό, σύνθετο αξίωμα το θεραπευτικό της αγάπης του Θεού!

Γι’ αυτό αυτή η Γιορτή σήμερα έχει πολύ μεγάλη σημασία για μας· υπενθυμίζει και ανοίγει και πάλι το δρόμο της θεραπευτικής μας! Και αυτός ο δρόμος της θεραπευτικής μας είναι όπως πάντοτε τριαδολογικός: σοφία, αγάπη και ταυτόχρονα σταυρός.

  

Φιλολογική επιμέλεια κειμένου

Ελένη Κονδύλη

※  

Περισσότερες ομιλίες του πατρός Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα :  www.floga.gr