μικρό ωρολόγιο: ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ ΗΧΟΣ πλ. ἆ’. ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΣΠΕΡΑΣ. ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ.

Παρασκευή 10 Μαρτίου 2023

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ ΗΧΟΣ πλ. ἆ’. ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΣΠΕΡΑΣ. ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ.

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ
ΗΧΟΣ πλ. ἆ’

ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΣΠΕΡΑΣ.

ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ.

ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ.

ᾨδή ἆ’.

Ἦχος πλ. ἆ’. Τῷ Σωτῆρι Θεῷ.
Φωτοδόχε λαμπάς, τήν ταπεινήν μου ψυχήν, ἐσκοτισμένην πλημμελήμασιν, ὡς ἀγαθή τῷ φωτί σου νῦν καταλάμπρυνον· ᾠδήν χαριστήριον ὅπως βοήσω σοί.

Χαῖρε θρόνε Θεοῦ, δεδοξασμένῃ Ἀγνή· χαῖρε παλάτιον εὐρύχωρον, χαῖρε σκέπη τῶν πίστει ἐκζητούντων σε, τό ἄνθος τῆς πίστεως· χαῖρε πανθαύμαστε.

Χαῖρε στάμνε χρυσῇ, τό θεῖον Μάννα φρικτῶς, ἐν σῇ κοιλίᾳ ἡ χωρήσασα,, τόν Φωτοδότην Παρθένε καί λυτρωτήν Ἰησοῦν, τόν πάντα ἑδράσαντα θείῳ βουλήματι.

Χαῖρε Μήτηρ Θεοῦ· χαῖρε Παρθένε Ἁγνή· χαῖρε τό ἄνθος τό τῆς πίστεως· χαῖρε ἀνύμφευτε Κόρη καί Ἀπειρόγαμε, ἡ φῶς ἀνατείλασα πᾶσι τοῖς πέρασι.

ᾨδή γ’. Δυνάμει τοῦ Σταυροῦ σου.
Χαῖρε βασιλευόντων στερρόν, καί θεῖον ὄντως τροπαιούχημα· χαῖρε ἀκήρατε Δέσποινα, Παναγίᾳ Μητροπάρθενε.

Χαῖρε στρατευομένων στερρόν, καί θεῖον θάρσος καί κραταίωμα· χαῖρε τό κλέος τῶν πόθω, καί πίστει ἀδιστάκτων ὑμνούντων σε.

Ἡ πάντιμος ᾿Αγγέλων χαρά, εὐλογημένῃ χαῖρε Πάναγνε· χαῖρε τῆς πίστεως ἔγερσις· καί τῆς πλάνης ἡ καθαίρεσις.

Ἡ πάμφωτος Ὑψίστου σκηνή, Παρθένε χαῖρε ὑπερένδοξε· ἀνάκτων τό καύχημα· και Μαρτύρων τό ἐνίσχυμα.

ᾨδή δ΄, Εἰσακήκοα τήν
Χαῖρε πάγχρυσον παλάτιον, τοῦ βασιλέως καί Θεοῦ· χαῖρε Πάναγνε σφραγίς τῶν Προφητῶν· χαῖρε τίμιον, πάντων ᾿Ιερέων ἀγλάϊσμα.

Χαῖρε σκεῦος καθαρώτατον, τοῦ τῶν ἁπάντων Ποιητοῦ· χαῖρε τοῖχος ἀσφαλές τῶν εὐσεβῶν· χαῖρε ἄσειστον, πάντων τῶν βροτῶν περιτείχισμα.

Χαῖρε κλῖμαξ ἡ ἀνάγουσα, τούς ἀπό γῆς πρός οὐρανῶν· χαῖρε πάντων θλιβομένων ἡ χαρᾷ· χαῖρε κράτιστον, τῶν ἁμαρτανόντων προσφύγιον.

Χαῖρε βάτε ἀκατάφλεκτε, ἥνπερ τεθέαται Μώσης· χαῖρε ῥάβδος ἡ βλαστήσασα, ἡμῖν, ἄνθος τίμιον, Κόρη τόν τήν γῆν ὡραΐσαντα.

ᾨδή ε΄. Ὀρθρίζοντες βοῷμεν.
Χαῖρε τό χαρᾶς δοχεῖον Πανάχραντε, ἀνωλέθρου χαῖρε ἡ φωτίσασα, τῷ τοκετῷ σου τά σύμπαντα.

Τό ὅρος τό κατάσκιον Πάναγνε, χαῖρε μόνη, ὅπερ ἐν Πνεύματι, Προφήτης πάλαι τεθέαται.

Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα πάντιμον, χαῖρε μόνῃ Παναγίᾳ Δέσποινα, καί τῶν βροτῶν ἐγκαλλώπισμα,

Ὁσίων στολισμός ὡραιότατος καί Μαρτύρων κράτος καί ἑδραίωμα· χαῖρε πανθαύμαστε Δέσποινα.

ᾨδή ς’. Ἐκύκλωσε με.
Χαῖρε Ἀδάμ ἡ ἔγερσις· καί Εὐάς τοῦ θρήνου ἀναίρεσις, Μαρίᾳ Πανάμωμε, παγκόσμιον καύχημα· τό κῦδος χαῖρε, τῶν ἀληθῶς τιμώντων σε.

Χαῖρε πιστῶν τό στήριγμα, καί θείων Ἀποστόλων τό κήρυγμα, Μαρία Πανύμνητε, ἁγνείας κειμήλιον· ἡ πάντων χαῖρε καταφυγῇ τῶν δούλων σου.

Χαῖρε παρθένων καύχημα, Παρθένε φαιδρόν καί πανθαύμαστον· Μητέρων ἀγλάϊσμα, ὡραῖον καί πάντιμον· πιπτόντων χαῖρε ἐτοιμοτάτῃ ἔγερσις.

Χαῖρε ἡ θεῖα, εἴσοδος, τῶν πίστει εἰδότων Πανάσπιλε, Θεοῦ σε λοχεύτριαν· πενήτων προμήθεια· καί δυστυχούντων ἐλπίς ἡ ἀκαταίσχυντος.

Κάθισμα.

Τόν συνάναρχον.
Χαῖρε πάγχρυσε στάμνε ἔνδον κατέχουσα, τό οὐράνιον Μάννα, Ἀγίᾳ τράπεζα· χαῖρε ἡ φέρουσα ζωῆς ἄρτον Πανάμωμε· χαῖρε λυχνίᾳ φωτεινῇ· χαῖρε παλάτιον σεπτόν· Χαῖρε ὁ πύρινος θρόνος, Χριστοῦ τοῦ Παμβασιλέως· χαῖρε ἡ σκέπη τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

ᾨδή ζ’. Ό ἐν καμίνω πυρός.
Χαῖρε νεφέλη φωτός· Χαῖρε τοῖς μέλπουσι προστάτις· εὐλογητός ὁ Θεός ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν.

Χαῖρε χρυσή κιβωτέ· χαῖρε κράτος τῶν βοώντων· εὐλογητός ὁ Θεός ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν.

Χαῖρε χαρά τῶν τῶν πιστῶς ἀναβοώντων Θεοτόκε· εὐλογητός ὁ Θεός ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν.

Χαῖρε βροτῶν ἡ ἐλπίς, καί σωτηρίᾳ τῶν βοώντων· εὐλογητός ὁ Θεός ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν.

ᾨδή ἡ’. Τόν ἐκ Πατρός πρό αἰώνων.
Ἱερωτάταις φωναῖς σε, οἵ πιστοί καταγέραίρομεν, σύν τῷ Ἀγγέλω Παρθένε, εὐχαρίστως ἀνακράζοντες· χαῖρε θείᾳ σκέπη, τῶν σέ ὑμνολογούντων εἰς πάντας τούς αἰῶνας.

Ὡς ὑπέρ νοῦν σου τό θαῦμα, τῆς λοχείας Θεονύμφευτε· Θεόν γάρ τίκτεις. ἀσπόρως, τόν κατέχοντα, τά πάντα χειρί· διά τοῦτο πάντες βοῷμεν σοί τό χαῖρε, εἰς πάντας τούς αἰῶνας.

Ἀπό πασῶν συμφορῶν με, ἐξελοῦ καί περιστάσεων· καί ἀπό πάσης ἀνάγκης, καί ἐχθρῶν τῶν πολεμούντων με· ἵνα σε δοξάζω τήν Κεχαριτωμένην εἰς πάντας τούς αἰῶνας.

Νέον ὡς βρέφος τεκοῦσα, ἐπ᾽ ἐσχατῶν τόν πρό πάντων Θεόν, καταγηράσαντα ἤδη, τοῖς πολλοῖς με ἀτοπήμασι, νεοποίησόν με, τόν σόν ὑπερυψοῦντα, τόκον εἰς τούς αἰῶνας.

Ὁ Εἱρμός.
Τόν ἐκ Πατρός πρό αἰώνων, γεννηθέντα, υἱόν χαί Θεόν, καί ἐπ᾿ ἐσχάτων τῶν χρονῶν, σαρκωθέντα, ἐκ Παρθένου, ἱερεῖς ὑμνεῖτε· λαός ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τούς αἰῶνας.

ᾨδή θ’. Σέ τήν ὑπέρ νοῦν.
Ναός καθαρός, καί θρόνος ἔμψυχος Θεοῦ, σύ ὑπάρχεις Πανάσπιλε· διό εὐχαρίστως σοι, χαριστήριον αἶνον ἀναπέμπομεν.

Ηὔγασας ἡμῖν, Ἀγνή τό ἀνέσπερον φῶς, τοῖς ἐν σκότει καϑεύδουσι, τίς πλάνης ἀνύμφευτε· χαῖρε ὅθεν σοι πάντες ἀναμέλπομεν.

Σύ μου κοπετούς καί πόνους καί δάκρυα, ἐναπόσβεσον Δέσποινα· χαρᾶς δέ μοῦ πλήρωσον, τήν ἀθλίαν καρδίαν Θεονύμφευτε.

Θρῆνον καί ὀργήν, λιμόν τέ καί θάνατον, καί φθοράν ἐξαπόστειλον, Μαρίᾳ, Παντάνασα, τοῖς βεβήλοις ἐχθροῖς μου καί ἀλάστορσιν.

Προσόμοια.

Χαίροις ἀσκητικῶν.
Χαῖρε Παρθενομῆτορ Ἀγνή· δικαιοτέρᾳ, ἡ τοῦ Ἀβελ ὑπάρχουσα· τοῦ Σήθ τε, εὐσεβεστέρᾳ· εὔελπις μᾶλλον ᾿Ενώς· τοῦ ᾿Ενώχ δέ πλέον ἡ εὐάρεστος· τό γένος ἡ σώσασα, ὑπέ Νῶε τόν δίκαιον· ἡ πιστοτέρᾳ, Ἀβραάμ καί ὑπήκοος, μᾶλλον πέλουσα, Ἰσαᾶκ· καί ὅρασιν πλέον Θεοῦ ἡ φθάσασα, ‘Ἰσραήλ καί νικήσασα, τόν Ἰωσήφ σαρκός κάλλει, ἡ πραοτέρᾳ, Μώσεως τε· Θεοῦ χαῖρε Μήτηρ, τοῦ παρέχοντος τῷ κόσμω τό μέγα ἔλεος.

Χαίροις ἀνδρειοτέρᾳ Σαμψών· γενναιοτέρᾳ Ἰησοῦ στρατηγήσαντος· Δαβίδ τε, βασιλίς μᾶλλον· καί τοῦ σοφοῦ Σολομῶν, σοφωτέρα ὄντως χρηματίζουσα· προφήταξ ἡ ἅπαντας, Θεοπτίᾳ νικήσασα· Καί Ἀποστόλους, ἐν τῷ θείῳ κηρύγματι· Καί. τούς Μάρτυρας, ἐν τῇ βάσει τῆς πίστεως· πάντων Ὁσίων τάγματα, ἐν πόνοις ἀσκήσεως, ὑπερτεροῦσα ἡ πάντων, Ἱεραρχῶν ἄλλον ἔνθεος· Θεοῦ χαῖρε Μήτηρ, τοῦ παρέχοντος τῷ κόσμῳ, τό μέγα, ἔλεος.

Χαίροις τῶν παλαιῶν γυναικῶν, δικαιοτέρᾳ, ἀσυγκρίτως ὑπάρξασα· τῆς Σάρρας ἡ πιστοτέρᾳ· ὡραιοτέρᾳ Ραχήλ, τῆς Ρεββέκας μᾶλλον ἡ φιλότεκνος· τῆς Λείας τό γόνιμον, ἡ νικήσασα Πάναγνε· ὠδικωτέρα, Μαριάμ, χριματίσασα· πλέον φρόνιμος, Ἀβιγαίας ἡ πέλουσα· Ἰουδήθ ὑπεράρασα, ἀνδρίᾳ Δεβόῤῥαν τε, μᾶλλον φιλόθεος· Ἄννης, ἡ τῆς Ολδᾶς θειοτέρᾳ τε Χριστοῦ χαῖρε Μῆτερ, τοῦ παρέχοντος τῷ κόσμῳ τό μέγα, ἔλεος.

Πόνους τῆς ταπεινῆς μου ψυχῆς· καί ἀνιάτους ἀλγηδόνας τοῦ σώματος Παρθένε εὐλογημένῃ, πρός χαρμονήν ἀληθῆ, καί τελείαν ῥῶσιν μεταποίησον· φωνήν ἐκ χειλέων μου, δεαμένη Πανάμωμε καί εὐμενῶς μου; ἐπιθεῖσα τοῖς τραύμασι, θεῖα φάρμακα, ταῖς. ἄγρὐπνοις πρεσβείαις σου· αὖγασον εὐρωστίας μοι, τό φέγγος Θεόνυμφε· σύ γάρ ἐλπίδα μου καί σκέπη, καί κραταιόν καταφύγιον· καί σοῦ τῆς ταχείας, ἐπισκέψεως Μαρίᾳ, Ἄχραντε δέομαι.