Οἱ ἀγίες Μάρθα καὶ Μαρία, ἀδελφὲς τοῦ Λαζάρου

Οἱ ἀγίες Μάρθα καὶ Μαρία, ἀδελφὲς τοῦ Λαζάρου

Καββαδίας Δημήτριος

Ἱερομόναχος

Ἡ Ἁγία Μάρθα, ἡ μεγαλυτέρα ἀδελφὴ τοῦ Ἁγίου Λαζάρου, ἦταν οἰκοδέσποινα ἀπὸ τὴ Βηθανία, ποὺ μὲ περισσὴ φροντίδα φιλοξενοῦσε τὸν Κύριο καὶ τοὺς μαθητὲς Του, ὅταν ἐπεσκέπτοντο τὴν πόλη της.

Ὁ Χριστός μας τὴν ἐπετίμησε γιὰ τὶς καθημερινὲς μέριμνες ποὺ τὴν ἀπασχολοῦσαν (Λούκ.ι’,41-42). Κατηρτισμένη πνευματικὰ λίγο ἀργότερα, ἀνέπτυξε μὲ τὸν Κύριο ἕναν πολὺ ὡραῖο διάλογο περὶ ζωῆς καὶ θανάτου ὀλίγον πρὸ τῆς ἀναστάσεως τοῦ πρὸ τεσσάρων ἡμερῶν κεκοιμημένου ἀδελφοῦ της, στὸν ὁποῖο διὰ τῶν λόγων Του «ἐγὼ εἰμὶ ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή. Ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ κὰν ἀποθάνη, ζήσεται∙ καὶ πᾶς ὁ ζὼν καὶ πιστεύων εἰς ἐμέ, οὐ μὴ ἀποθάνη εἰς τὸν αἰῶνα» (Ἰω.ια’, 20-27) τῆς ἀπεκάλυψε τὴν θεϊκὴ Του ταυτότητα, τὴν κυριαρχία Του ἐπὶ τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου καὶ ἑδραίωσε τὴν πίστη της στὴν ἀνάσταση καὶ τὴν αἰώνιο ζωή.

Μετὰ τὸν Λιθοβολισμὸ τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος καὶ Ἀρχιδιακόνου Στεφάνου, ἡ Ἁγία Μάρθα συνελήφθη μαζὶ μὲ ἄλλους Χριστιανοὺς καὶ ἐξορίστηκε μὲ πλοῖο, τὸ ὁποῖο προσάραξε στὴν Προβηγκία, πόλη τῆς Νοτίου Γαλλίας. Ἐκεῖ, ὅπως καὶ στὴν πόλη Ἀβινιόν, ἡ Ἁγία εὐαγγελίστηκε τὸν Χριστιανισμό. Τὸ ἴδιο ἔπραξε καὶ στὴν πόλη Ταρασκὸν, ἀφοῦ πρῶτα ἐφόνευσε μὲ ἁγιασμὸ ἕναν δράκοντα ποὺ λυμαινόταν τὴν πόλη.

Γεμάτη πίστη στὸν ἀναστημένο Χριστὸ καὶ μεστὴ ἀπὸ πνευματικὲς ἐμπειρίες, λίγο ἀργότερα δημιούργησε ἕναν κοινοβιακὸ παρθενῶνα, τοῦ ὁποίου ἡγήθηκε. Ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ στὴν ἰδία πόλη, ὅπου καὶ τιμάται ὡς προστάτις μέχρι σήμερα. Σώζεται ἀκόμη ὁ τάφος της. Ἀπὸ τὰ μυροβόλα λείψανά της, ἡ τιμία κάρα της καὶ ἡ δεξιά της χεῖρα, λιτανεύονται κατὰ τὶς ἑορτὲς τοῦ ναοῦ.

Ἡ Ἁγία Μαρία ὑπῆρξε ἡ μικρότερη ἀδελφὴ τῆς Ἁγίας Μάρθας καὶ τοῦ Ἁγίου Λαζάρου. Ἔτρεφε μεγάλο σεβασμὸ καὶ ἔδειχνε εὐλάβεια στὸν Χριστό μας. Καθόταν παρὰ τοὺς πόδας Του καὶ ἄκουγε προσεκτικὰ τὴν διδασκαλία Του, ἔχοντας διαλέξει τὴν «ἀγαθὴ μερίδα» (Λούκ. ἰ’, 38-42).

Ἕξι μόλις ἥμερες πρὸ τοῦ Πάσχα, σὲ δεῖπνο ποὺ παρετέθη στὴ Βηθανία, ἡ Μαρία, γεμάτη εὐγνωμοσύνη γιὰ τὴν ἀνάσταση τοῦ νεκροῦ πολυαγαπημένου ἀδελφοῦ της, μύρωσε τὰ πόδια καὶ τὴν ἄχραντο κορυφὴ τοῦ Χριστοῦ μας μὲ πολύτιμο μύρο (Ἰω. ἰβ’, 1-8).

Ἐξορίστηκε μαζὶ μὲ τὴν ἀδελφὴ τῆς Μάρθα καὶ τοὺς λοιποὺς Χριστιανοὺς στὴ Γαλλία, ὅπου καὶ εὐαγγελίστηκε τὸ Χριστιανισμὸ στὶς πόλεις Αἴκς καὶ Μασσαλία. Ἀργότερα, ἀποσύρθηκε στὴν ἐρημικὴ περιοχὴ Saint Baume (= Ἅγιον Ὅρος) τῆς Προβηγκίας, ὅπου ἀσκήτεψε ἀρκετὰ χρόνια σὲ ἕνα σπήλαιο διάγοντας ἐνάρετο βίο καὶ τρεφομένη διὰ χειρὸς Ἀγγέλου.

Ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ καὶ ἐτάφη ἀπὸ τὸν Ἅγιο Μαξιμίνο, πρῶτο Ἐπίσκοπο τῆς πόλεως Αἴκς.

Σήμερα σώζεται ἡ σαρκοφάγος της στὴν πόλη «Ἅγιος Μαξιμίνος», μέσα στὴν ὁποία μετεφέρθησαν, ἀφοῦ ἀνεκομίσθησαν, τὰ ὀστά της.

Ἡ σαρκοφάγος τυγχάνει νὰ εἶναι κατεσκευασμένη ἀπὸ ἀλάβαστρο, εἰς ἀνάμνησιν τοῦ ἀλαβάστρινου δοχείου, μέσα στὸ ὁποῖο εὑρίσκετο τὸ μύρο, μὲ τὸ ὁποῖο μύρωσε τὸν Κύριο. Ἐπίσης, σώζεται σὲ ἰδιαίτερα κομψὴ λειψανοθήκη ἢ εὐωδιάζουσα καὶ θαυματουργοῦσα ἁγία κᾶρα της. Ἐπίσης, στὸν Καθεδρικὸ ναὸ τῆς πόλεως Βεζελαὶ σώζονται καὶ προσκυνοῦνται ἄφθαρτα τὰ μαλλιά της, μὲ τὰ ὁποῖα σκούπισε τὰ πόδια τοῦ Κυρίου, ὅταν τὸν μύρωσε (Ἰω. ἰβ’, 3).

Ἡ μνήμη τους τιμᾶται στὶς 4 Ἰουνίου.