"ΠΟΛΛΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ…ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΜΕ ΑΛΜΑΤΑ…."

"ΠΟΛΛΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ…ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΜΕ ΑΛΜΑΤΑ…."

"ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΝΟΔΙΚΗ ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ"

Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα ερμηνείας στο  5ο Κεφ. του Κατά  Ιωάννη Ευαγγελίου, του μακαριστού πατρός Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου που έγινε στις  22 Μαρτίου του 2001

Εδώ σε αυτό το χωρίο "ότι ἐταράσσετο τὸ ὕδωρ", κρύβετε το σπέρμα και κάτι παραπάνω της θεολογίας του αγιασμού που έχει η Εκκλησία μας. Που αγιάζει τα ύδατα. Όλα αυτά που είπα πριν από λίγο αλλά και αυτό το γεγονός. Ότι εδώ γίνεται κάτι ζωντανό, ότι "ἐταράσσετο τὸ ὕδωρ". Άγγελος Κυρίου τί σημαίνει που κατεβαίνει;  Ενέργεια του Θεού, είναι. Δεν είναι ένα γεγονός έτσι, που συμβαίνει  για το τίποτα. Είναι μια ενέργεια του Θεού. Ο Άγγελος ενεργεί τα του Θεού. Ο άγγελος ευαγγελίζεται και λειτουργεί διακονική πορεία προς τον άνθρωπο. Έτσι λοιπόν έχουμε έναν οιονεί αγιασμό ένα ξεκίνημα της ιδέας του αγιασμού. Γι' αυτό, αυτό το χωρίο αναγιγνώσκετε  στον αγιασμό που κάνουμε κάθε μήνα . Ακριβώς αυτό το χωρίο. Βλέπετε, πως, αν ο λαός του Θεού παρακολουθεί τα χωρία θα αρχίσει να θεολογεί. 

Θα πει:  

- Γιατί την ώρα του αγιασμού βάζει η Εκκλησία αυτό το χωρίο να διαβάζω; 

Τι θα πει; 

Άρα αυτό το χωρίο, σημαίνει, που είναι δεμένο με τον αγιασμό. Να από που ξεκινάει (η ακολουθία) ο αγιασμός. 

Να… στην Καινή Διαθήκη ο αγιασμός, να... η κολυμπήθρα. Αυτό να το κάνετε. Γι' αυτό αναγινώσκει   η Εκκλησία τα κείμενα. Για να - όπως είπα και άλλες φορές και την προηγούμενη -  για να μπορεί ο λαός να θεολογεί. Να έχετε τέτοιες συνδέσεις. 

Αυτή είναι η προσφορά της Εκκλησίας. Δηλαδή μπορείτε να διαβάσετε ότι θέλετε όταν πάτε σπίτι σας και ξέρω που έχετε και λίγο χρόνο και δεν έχετε πολύ καιρό να διαβάσετε,  αλλά κι αν ακόμα είχατε, η Εκκλησία προσφέρει μία πολύ βαθιά θεολογία διά των ακολουθιών της, όπου ο λαός αγιάζεται. 

Μπαίνεις στο χώρο της προσευχής, στο χώρο της καθάρσεως, γιατί είναι μία ακολουθία, στο χώρο της συνάξεως, το κοινωνικό στοιχείο και η θεολογία και μάλιστα με πολύ απλούς και πολύ καθαρούς όρους, αλλά μία πολύ βαθιά θεολογία με τα μέτρα και τις δυνατότητες που έχει ο καθένας από το πρόσωπο του λαού, ό,τι μπορεί και όσο μπορεί ο καθένας. 

Μπορεί έστω στοιχειωδώς να αρχίσει να εισέρχεται στα λεπτά, λεπτά νοήματα των ακολουθιών και βέβαια η τριβή με τις ακολουθίες σιγά-σιγά τον κάνει να αποκτήσει μία εμπειρία. Αποκτά μία εμπειρία σιγά-σιγά, μπαίνει σε μία άνοδο ο λαός του Θεού, ακούει τις ακολουθίες,  αρχίζει να κάνεις συνδέσεις και σιγά-σιγά βγαίνει μία άρρητος θεολογία, η οποία βγαίνει μέσα από την καρδιά του λαού που μπόρεσε να μετέχει στις ακολουθίες. 

Πέρα λοιπόν από το χώρο του κοινωνικού μαζέματος που είναι ουσιαστικό για την προσευχή μας, πέρα από το χώρο του ότι πρέπει να γίνει προσευχή,  το δοξολογικό στοιχείο και η αναγωγή στο Θεό μας, ο λαός να λειτουργήσει τις ακολουθίες, έτσι με έναν απλό τρόπο, όχι με αγωνιώδη αναζήτηση να τα μάθει όλα μαζί. 

Μετέχει και ξέρετε, επειδή υπάρχει η Χάρις του Θεού, την ώρα που τα ακούς, αν θέλεις να τα ακούς, αν θέλεις να τα ακούς, αν λοιπόν θέλεις να τα ακούσεις, έρχεται η Χάρις του Θεού και υποβοηθεί με έναν μυστικό τρόπο τη συμμετοχή σας στις ακολουθίες. Όπου αρχίζουν με τον καιρό σιγά-σιγά με έναν απλό βηματισμό και αποκαλύπτονται τα γεγονότα και κάνετε μία τέτοια όχι απλώς βαθιά γνώση, μετέχετε στα γεγονότα και αποκτάτε μία ζωντανή θεολογία και αρχίζετε να σέβεστε τα πράγματα. Τα πάντα, όλα αποκτούν σεβαστικό τύπο. 

Βλέπετε  και μόνο που θα καταλάβεις αυτό ακόμα και το νερό, το απλό νερό που τρέχει από τη βρύση, αποκτάει ένα νόημα για σας, μπαίνετε στον Ισραήλ που δεν είχε νερό, μπαίνετε στο ζών ύδωρ, αυτό είναι  μία σύνδεση με τη λειτουργία της Εκκλησίας μας. 

Έτσι θα δεθείτε, δεν  είναι απλώς διανοητικές ενέργειες είναι μία βιωματική σύνδεση. Βλέπετε πολλοί διανοητές μπορεί να διάβασαν τέτοια πράγματα, αλλά αν δεν δέθηκαν με τη ζωντανή λειτουργική παράδοση με αυτό το ζών ύδωρ, (όπως είπαμε και στην Σαμαρείτιδα) της Εκκλησίας δεν μπορούν αυτά να τα  κατανοήσουν. 

Και εκεί πια, υποβοηθείται η άνοδος μας. Για άνοδο δεν ομιλούσα πριν από λίγο; Γιατί είπα την άνοδο και την ερμήνευσα με  το πέρασμα από την αγωνία στη μέριμνα και στη μη  μέριμνα. Και θα πουν μερικοί μα πώς, πώς, τι άλλο μπορείς να προσθέσεις εδώ; Νά, νά, ένα ακόμα στοιχείο το οποίο προσθέτει αναγωγικά στην άνοδο μας. 

Η προσευχή πια με ένα τέτοιο ήθος, οδηγεί  βαθμιαία, ζυμωτικά στο αναγωγικό στοιχείο το λαό. 

Πολλοί θέλουν να έχουν προσευχή, να έχουν πνευματικές αναζητήσεις προς τα παραπέρα. Δεν γίνονται αυτά με άλματα. Όπως η Εκκλησία ποτέ δεν βιάστηκε να δογματίσει ένα γεγονός και γινότανε για δεκαετίες και χρόνια οι δογματικές ζυμώσεις, έτσι και ο λαός του Θεού επιθυμώντας να ανέβει, ξέροντας ότι θα υποστεί μία ζυμωτική διεργασία  πάνω σε αυτά τα πράγματα, δεν μπορεί να είναι μία άμεση έκφραση, ούτε μία έκφραση βαρεμάρας - δεν γίνεται τίποτα, θα ζυμωθεί ο λαός με αυτά τα πράγματα και θα αποκτήσει μία βιωματική θεολογία. 

Όχι ένα βιωματικό  συναισθηματισμό για τα πράγματα. Ότι πάω σε μία ακολουθία και αισθάνομαι καλά ή δεν αισθάνομαι καλά, τι νιώθω τι δεν νιώθω. 

Λειτουργιέται  βιωματικά. 

Η  θεολογία δεν είναι συναίσθημα. Είναι κάτι το οποίο δένεται με τη ζωή μας, γίνεται ζωή μας, γινόμαστε λόγος Θεού. Λέμε εξ ημών τα του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι γινόμαστε "βιωματική θεολογία". Δεν είναι ένα  πράγμα εγκεφαλικό. 

Βλέπετε, ο συναισθηματισμός είναι ένα πράγμα το οποίο σε αφήνει πάντα στάσιμο. Θέλεις πάντα να αισθάνεσαι κάτι. Ο εγκεφαλισμός σε αφήνει πάντα στάσιμο, γιατί όλα θέλεις να τα αναλύσεις με το μυαλό. Αυτός ο τρόπος, αυτή η άνοδος λειτουργιέται έτσι. 

Και βλέπετε, είναι και οι ακολουθίες. Έχει γράψει ένα κείμενο ανοδικής πορείας ο Άγιος Νείλος το οποίο αναφέρεται στην προσευχή  μεν, αλλά δηλώνει την άνοδο μας. Ανεβαίνουμε εις ύψη νοητά με έναν τέτοιο βηματισμό. 

Ακόμα και η επομένη Κυριακή του Αγίου Ιωάννη Σιναΐτη, της Κλίμακος αυτό δηλώνει, αυτήν την ΑΝΟΔΟ μέσα από όλα τα μεγέθη της Εκκλησίας μας, που δηλώνουνε πάνω στον άνθρωπο τη ζύμωση  αυτή που τον ανεβάζουν. 

Έτσι θα γίνει [η] άνοδος. Όλοι το θέλουν το ψάχνουν, δεν γίνεται απότομα. Βλέπεις ένα άλλο θρησκευτικό σύστημα, θα κάνει ένα απότομο άλμα, θα σε πετάξει ξαφνικά σε ένα είδος που το λένε διαλογισμό. Ξέρω γω, να κάνεις μία απότομη άνοδο. Δεν γίνεται αυτό το πράγμα, είσαι άνθρωπος, έχεις σαρκικά, θα αρχίσει η αποταγή, θα αρχίσει η κάθαρση. 

Να λοιπόν, το ύδωρ εδώ, σαν γεγονός και σαν πρόκληση, κινήσεως, για  ένα θαύμα το οποίο θα λειτουργηθεί. 

Όχι θαύμα πια  εξωτερικής μόνο  θεραπείας, (αλλά) βαθιάς θεραπείας.