24. Παραβολὲς τοῦ Χριστοῦ κι αἰνίγματαἘμπρός, κοίταξε λόγων σκοτεινῶν αἰνίγματα.Τὸ σπίτι ποὺ στὴν κούφιαν ἄμμο ὀρθώθηκε.Τὸ σπόρο ἰσόμερα στὴ γῆ σπαρμένο ποὺ σοδειάσανε ἄνισα.Τὸ σπόρο ποὺ στὸν καλὸ κακὸς ἀνακατώθη.Τοῦ σιναπιοῦ τὸ σπέρμα δέντρο ὁλάκερο, τὴ ζύμηκρυμμένη μὲς στ’ ἀλεύρι, τὸ χωράφι ἀγορασμένογιὰ κάποιο θησαυρὸ καὶ τὸ μαργαριτάρι τὸ πολύτιμο,ποὺ ὅλα τὰ πάντα ὅσα εἶχε δίνοντάς τα ὁ ἔμπορος τ’ ἀγόρασε.Τὸ δίχτυ ποὺ μὲ ψαριοῦ κάθε εἶδος βγῆκε ἀπὸ τὴ θάλασσσα.Τὸ πλανημένο πρόβατο στοὺς ὤμους κρατημένο.Τὸ σκληρὸ ἀφέντη δίπλα στὸ σκληρὸ στὰ χρέη του δοῦλο.Τοὺς τελευταίους ποὺ ἔχουν τὸ ἴδιο μὲ τοὺς πρώτους μεροκάματο.Τοὺς γιοὺς ποὺ στέλνονται στ’ ἀμπέλι ἀνόμοιοι ὁλότελαμὲ τοὺς ἐργάτες ποὺ στὸ θάνατο ἔσπρωξαν τὸν κληρονόμο.Τοὺς αὐτοσχέδιους καλεσμένους τοῦ γαμπροῦ ποὺ τὴ λαμπρὴ γιορτὴ γεμίσαν.Ἔπειτα τίς ἀκοίμητες παρθένες στὶς λαμπάδες τους.Τὸν κύριο ποὺ στοὺς δούλους του ὄχι ἴσα τάλαντα μοιράζει.Κι ἀπέναντι στὰ πρόβατα νὰ στέκονται τὰ ἐρίφια.
ΚΔ΄. Τοῦ αὐτοῦ παραβολαὶ καὶ αἰνίγματα.Εἰ δ’ ἄγε, καὶ σκοτίων αἰνίγματα δέρκεο μύθων·Οἶκον ἐπὶ ψάμμου κείμενον ἀδρανέος,Καὶ σπόρον, ὡς ἐπὶ γαῖαν ὁμοίϊος, ἦλθεν ἄνισος·Καὶ σπόρον, ᾧ καλῷ σπέρματα ἐχθρὰ μίγη·Καὶ δένδρον, ὀλίγον νάπυος σπόρον· εἶτ’ ἐν ἀλεύρῳΖύμην κρυπτομένην· ὤνιον ἀγρὸν ἔτιΘησαυροῖο χάριν· καὶ μαργαρίτην πολύτιμον,Ἔμπορος ὃν πάντων ἐπρίατο κτεάνων·Καὶ νεπόδων ἕλκουσαν ἅπαν γένος ἐξ ἁλὸς ἄρκυν·Αἰρόμενόν τ’ ὤμοις πλαζόμενον πρόβατον·Καὶ πικρῷ θεράποντι χρέους πέρι, πικρὸν ἄνακταΚαὶ πρώτοις πυμάτους μισθὸν ἔχοντας ἴσον·Πεμπομένους θ’ υἱῆας ἐς ἄμπελον οὐδὲν ὁμοίους,Καὶ τοὺς κληρονόμον ὠσαμένους θανάτῳ·Καὶ σχεδίους νυμφῶνι φίλην πλήσαντας ἑορτήν·Ἔνθεν ἀκοιμήτους ἐν δαΐδεσσι κόραςΚαὶ κύριον δούλοισι νέμοντ’ οὐκ ἶσα τάλαντα·Ἔμπαλιν αὖ προβάτοις ἱσταμένους ἐρίφους.
Αποδόσεις του Ιγνάτιου Σακαλή
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΑΖΙΑΝΖΗΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου