Ο όσιος Μαύρος, μαθητής τού αγίου Βενεδίκτου

Ο όσιος Μαύρος, μαθητής τού αγίου Βενεδίκτου 

15 Ιανουαρίου 

Γεννημένος το 512 στη Ρώμη, ο άγιος Μαύρος ανήκε σε πλούσια και επιφανή οικογένεια της συγκλήτου. Σε ηλικία δώδεκα ετών τον εμπιστεύθηκαν στη φροντίδα του αγίου Βενεδίκτου, που οργάνωνε τότε την κοινοβιακή ζωή των μαθητών του στο Σουμπιάκο [14 Μαρτίου]. Το αγόρι πρόκοψε γρήγορα σε όλες τις αρετές τής μοναστικής ζωής, τόσο που ο Δάσκαλος μπορούσε να τον προτείνει ως παράδειγμα εγκράτειας, σιωπής και προσήλωσης στην προσευχή, και τον έκανε τον πιστό του συνεργάτη. 

Μια μέρα, καθώς ο μακάριος Βενέδικτος είχε στείλει έναν άλλο από τους νέους μαθητές του, τον Πλακίδα, να φέρει νερό από τη λίμνη, του αποκαλύφθηκε ότι το παιδί καθώς πήγαινε να πιάσει τον κουβά του που γλίστρησε, έπεσε κι αυτό μέσα και κινδύνευε να πνιγεί. Έστειλε και τον Μαύρο που με την ευλογία του Πατρός, τρέχει ως την λίμνη, φθάνει στο μέρος όπου το ρεύμα είχε παρασύρει τον Πλακίδα, τον πιάνει από τα μαλλιά και τον βγάζει στην όχθη. Γυρνώντας διαπίστωσε κατάπληκτος ότι είχε βαδίσει επί των υδάτων όπως σε στερεή γη. 

Όταν το είπε στον Βενέδικτο, ο άγιος απέδωσε αυτό το κατόρθωμα στην υπακοή του μαθητή του, αλλά ο Μαύρος διαμαρτυρήθηκε, λέγοντας ότι αυτός δεν είχε καμία σχέση με αυτό που συντελέσθηκε ασυνείδητα και πως με τη χάρη του Θεού ο έπαινος έπρεπε να αποδοθεί στην ευλογία του Πατρός. Ο νεαρός Πλακίδας παρενέβη σ’ αυτήν την άγια φιλονικία λέγοντας: «Τη στιγμή που βγήκα από το νερό, είδα πάνω από το κεφάλι μου το πανωφόρι του αββά, και είχα την εντύπωση ότι αυτός με τραβούσε από το νερό.» 

Μετά από αυτά, ο Μαύρος ακολούθησε τον άγιο Βενέδικτο στο όρος Κασσέν, συνεργάσθηκε στην ίδρυση του ενδόξου μοναστηριού του και ανέλαβε τη διοίκηση. Επικαλούμενος τη βοήθεια των προσευχών του Γέροντα, γιάτρευε τις αρρώστιες τόσο καλά που όλοι τον θεωρούσαν κληρονόμο των χαρισμάτων του αγίου Βενεδίκτου και άξιο διάδοχο του. 

Περί τα τέλη του 542 όμως, δύο απεσταλμένοι του επισκόπου του Μανς ήλθαν να ζητήσουν από τον μακάριο γέροντα να στείλει μερικούς μοναχούς στη Γαλατία, για να ιδρύσουν μοναστήρι. Ο Βενέδικτος φωτισμένος από θεία αποκάλυψη, συναίνεσε τότε να αποχωριστεί τον πιστό του μαθητή. Έδωσε στον Μαύρο ένα αντίγραφο του Κανόνα του και τον έστειλε εφοδιασμένο με την ευλογία του, να διαδώσει στη Γαλατία την ουράνια βιοτή που είχε εγκαταστήσει στο κοινόβιό του. 

Ο Μαύρος και οι συνοδοί του, ύστερα από πολλές περιπέτειες έλαβαν, χάρη στην προστασία του βασιλιά τής Αυστρασίας (του ανατ. τμήματος της Γαλλίας), μια έκταση στο Γκλανφέϊγ, κοντά στον ποταμό Λίγηρα, όπου οικοδόμησαν ένα μοναστήρι (552) που απέβη γρήγορα κέντρο πλατιάς εξάπλωσης των πνευματικών τέκνων τού αγίου Βενεδίκτου σε όλη τη χώρα. 

Σε διάρκεια τριάντα οκτώ ετών ηγουμενίας κοσμημένης με πλήθος θαυμάτων, ο άγιος Μαύρος αποσύρθηκε μοναχικά για να ετοιμάσει την εκδημία του προς τον Κύριο. Εκοιμήθη εν ειρήνη, στις 15 Ιανουαρίου 584, τη στιγμή που η χολέρα κατέβαλε μεγάλο αριθμό των μαθητών του.

 

※

«Νέος Συναξαριστής

της Ορθοδόξου Εκκλησίας».

Τόμ. 5ος (Ιανουάριος),

Εκδόσεις «Ίνδικτος».

※