Πώς διακρίνουμε εάν ένας άνθρωπος ζει κάτω από τη Χάρη;

Κεφάλαιο 34 

ΠΗΓΉ: Ελληνική Πατρολογία 

Πώς διακρίνουμε εάν ένας άνθρωπος ζει κάτω από τη Χάρη; 

Αυτός λοιπόν που προσπαθεί να ακολουθήσει την τελειότητα της διδασκαλίας του Ευαγγελίου, παραμένει κάτω από τη Χάρη και η εξουσία της αμαρτίας δεν τον βαραίνει πια. Το να είναι κάποιος κάτω από τη Χάρη σημαίνει να εκπληρώνει αυτό που διδάσκει η Χάρη. Όταν όμως αρνούμαστε να κάνουμε ζωή την πληρότητα των Ευαγγελικών εντολών, μάταια καυχόμαστε ότι είμαστε βαπτισμένοι ή μοναχοί. Να είμαστε βέβαιοι ότι τότε δεν κατευθυνόμαστε από τη Χάρη, αλλά ότι είμαστε δεμένοι ακόμα με τα δεσμά του Νόμου και ότι λυγίζουμε κάτω από το βάρος της αμαρτίας. 

Ο Κύριος όμως, ο Οποίος τιμά με τη χάρη της υιοθεσίας, όλους εκείνους που δέχονται τον λόγο Του, δεν γκρεμίζει αλλά οικοδομεί, δεν καταργεί, αλλά συμπληρώνει τον Μωσαϊκό Νόμο. Αλλά πολλοί δεν το γνωρίζουν αυτό. Αυτοί δεν προσαρμόζουν τη ζωή τους με τις άγιες εντολές του Χριστού και συνεχίζουν να ρίχνονται σε ασύστολη ελευθερία. Αυτοί ισχυρίζονται ότι οι εντολές του Χριστού είναι δύσκολες και ανεφάρμοστες. 

Αλλά και οι εντολές του Μωυσή, οι οποίες είναι για αρχάριους και πνευματικά νήπιους, είναι κατά τη γνώμη τους απαρχαιωμένες. Γι’ αυτό τις περιφρονούν και αφήνονται να σύρονται από μια εφάμαρτη ελευθερία λέγοντας: «Αμαρτήσαμε γιατί τώρα δεν είμαστε κάτω από το Νόμο, αλλά κάτω από τη Χάρη» (Ρωμ. 6, 15). 

Αν όμως δεν βρίσκεται κανείς κάτω από τη Χάρη, επειδή δεν μπόρεσε να ανέβει στις υψηλές κορυφές της Διδασκαλίας του Κυρίου, αλλ’ ούτε πάλι και κάτω από το Νόμο, αφού αρνείται τις τόσο εύκολες εντολές Του, τότε θα υφίσταται δύο φορές την τυραννία της αμαρτίας. Είναι σαν να πιστεύει κανείς ότι δέχθηκε τη Χάρη του Χριστού για να αποξενωθεί από αυτόν, πέφτοντας με την κακώς εννοούμενη ελευθερία σ’ εκείνη την άβυσσο, για την οποία ο απόστολος Πέτρος λέει: «Να ζείτε σαν άνθρωποι ελεύθεροι και όχι να χρησιμοποιείτε την ελευθερία σαν κάλυμμα κακών πράξεων» (Α΄ Πέτρ. 2, 16). 

Ο απόστολος Παύλος επίσης λέει: «Σεις, όμως, αδελφοί, κληθήκατε από τον Κύριο για να είσθε ελεύθεροι από κάθε δουλεία» – που σημαίνει ότι κληθήκατε στην απελευθέρωση από την τυραννία της αμαρτίας – μόνο προσέξτε», λέει, «να μην παίρνετε την ελευθερία σαν πρόφαση για σαρκικές απολαύσεις» (Γαλ. 5, 13). Και μ’ αυτό είναι σαν να τους λέει: Μη νομίζετε ότι, με το να ξεφύγουμε από τις εντολές του Νόμου, έχουμε ταυτόχρονα και την ελευθερία για να αμαρτάνουμε. 

Η αληθινή ελευθερία βρίσκεται μόνο εκεί που είναι ο Κύριος, καθώς και ο απόστολος Παύλος λέει: «Το Πνεύμα είναι ο Κύριος. Και όπου υπάρχει το Άγιο Πνεύμα, εκεί υπάρχει και ελευθερία» (Β΄ Κορ. 3, 17). 

Δεν ξέρω αν κατόρθωσα να διασφαλίσω τη σκέψη του αγίου Απόστολου, όπως θα μπορούσαν να την ερμηνεύσουν σε βάθος όσοι έχουν εμπειρία αυτών που ο Απόστολος εννοεί. Το μόνο πράγμα που ξέρω πολύ καλά είναι ότι αυτή αποκαλύπτεται πιο καθαρά, ακόμα και χωρίς την εξήγηση κάποιου δασκάλου, σ’ αυτούς που έχουν κάνει το Ευαγγέλιο ζωή τους. Δηλαδή σε όσους έχουν υποτάξει με την άσκηση των Θείων εντολών τον νόμο της αμαρτίας. Αυτοί δεν θα έχουν ανάγκη πλέον να ταλαιπωρούνται, προσπαθώντας να κατανοήσουν διανοητικά με συζήτηση και ανθρώπινους λογισμούς, αυτό που θα έχουν ήδη γευθεί με την προσωπική τους εμπειρία.

Α΄ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΒΒΑ ΘΕΩΝΑ

ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΑΡΙΟΥ

Αββά Κασσιανού.

 Συνομιλίες με τους Πατέρες της ερήμου.

 Τόμος Β΄.

εκδ. Ετοιμασία. 

Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, Καρέας 2006.