Ο «υποχρεωτικός» νέος

Αββάς Ισαάκ ο Θηβαίος 

Ο «υποχρεωτικός» νέος

Ο αββάς Ισαάκ ο Θηβαίος εργαζόταν κάνοντας μια μεγάλη κουνουπιέρα. Κατάλαβε όμως ότι κάπου έκανε λάθος και σκεπτόταν πως να το διορθώσει. Πέρασε έτσι μια ολόκληρη μέρα και δεν ήξερε τι να κάνει. Καθώς αναρωτιόταν, μπαίνει από το παράθυρο ένας νεαρός και του λέει:

- Έκανες λάθος, δώσε μου το εργόχειρο σου να το διορθώσω.

-Φύγε συ από δω κι ας μείνει όπως είναι, του απαντά ο αββάς.

-Ναι, αλλά θα ζημιωθείς έχοντας το κακοφτιαγμένο.

-Εσένα, τι σε μέλλει; 

-Σε λυπάμαι, γιατί πάει χαμένος ο κόπος σου. Εξ άλλου είσαι δικός μου.

-Πώς το λες αυτό;

-Επειδή κοινώνησες τρεις φορές, ενώ μνησικακείς εναντίον του γείτονα σου.

-Ψέματα λες. 

-Δεν λέω ψέματα. Δεν εχθρεύεσαι τον γείτονά σου για λίγες φακές; Εγώ είμαι ο αρμόδιος για την μνησικακία. Γι’ αυτό είσαι δικός μου.

Μόλις το άκουσε αυτό ο αββάς Ισαάκ, άφησε το κελλί του, πήγε στον γείτονα του και του έβαλε μετάνοια. Όταν επέστρεψε είδε ότι ο δαίμονας του κατέστρεψε και το εργόχειρο του και το ψαθί, όπου έκανε τις μετάνοιες του. Τον είχε εξαγριώσει η μεταμέλεια του αββά.

Λειμωνάριον

Ιωάννη Μόσχου. 

μετ. Θεολόγου μοναχού, εκδ. Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα, Άγιο Όρος, 1983 

Χαρίσματα και χαρισματούχοι. 

Ανθολογία χαρισματικών εκδηλώσεων. 

Τόμος πρώτος. 

Εκδόσεις Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής, εκδ. Δ΄ 1990