Άγιος Στέφανος ΣΤ΄ Μιλούτιν Βασιλιάς της Σερβίας
Γιος τού Ούρεση Α' και της αγίας βασιλίσσης Ελένης, ό Μιλούτιν ανήλθε στον θρόνο όταν παραιτήθηκε ο πρωτότοκος αδελφός του Δραγούτιν για να καρεί μοναχός. Κήρυξε τον πόλεμο κατά τού αυτοκράτορος τού Βυζαντίου Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου (1259-1282), ο οποίος είχε αποδεχθεί την εκκλησιαστική και πολιτική ένωση με τη Ρώμη και υποχρέωνε τούς λαούς των Βαλκανίων καθώς και τούς Αγιορείτες μοναχούς να πράξουν το ίδιο. Η εκστρατεία του στέφθηκε από επιτυχία διότι απαύστως προσευχόταν και εναπέθετε την ελπίδα του στον Θεό μόνον. Όταν ανήλθε στον θρόνο, υποσχέθηκε να ανεγείρει τόσες εκκλησίες όσα και τα χρόνια πού θα διαρκούσε η βασιλεία του. Βασίλευσε επί σαράντα δύο χρόνια και έκτισε σαράντα δύο εκκλησίες, όχι μόνον στην πατρίδα του (Γκρατσάνιτσα, Στουντένιτσα, Στάρο Ναγκορίτσινο) αλλά επίσης στην Κωνσταντινούπολη, στη Θεσσαλονίκη, στη Σόφια, στα Ιεροσόλυμα, στο Όρος Σινά και στο Αγιον Ορος. Δίπλα σε κάποιες από τις εκκλησίες αυτές, στη Θεσσαλονίκη και στην Κωνσταντινούπολη, ίδρυσε πτωχοκομεία. Παρ’ ότι πλούσιος και πανίσχυρος, ο βασιλεύς Μιλούτιν ζούσε ταπεινά και οικογενειακά. Συχνά περιερχόταν την πόλη κατά τη νύκτα, ενδεδυμένος πτωχικά ενδύματα και συνοδευόμενος από δύο ή τρεις υπηρέτες μόνον, για να πληροφορηθεί ιδίοις ώσί και όμμασι πώς περνούσαν οι υπήκοοί του και τι ανάγκες είχαν ώστε αμέσως να τούς συνδράμει. Κοιμήθηκε εν Κυρίω στις 29 Οκτωβρίου 1321. Το λείψανό του έμεινε άφθορο, και πολύ γρήγορα άρχισε να επιτελεί θαύματα. Βρίσκεται κατατεθειμένο στη Σόφια, μέχρι τις ημέρες μας.
«Νέος Συναξαριστής
της Ορθοδόξου Εκκλησίας»·
Τόμ. 2ος (Οκτώβριος),
Εκδόσεις «Ίνδικτος»·
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου