Άγιος Chad (Τσάντ) Επίσκοπος της Mercia (Lichfield).

Άγιος Chad (Τσάντ) Επίσκοπος της Mercia (Lichfield). 

 2 Μαρτίου 

Ο Άγιος Chad του Lichfield και της Mercia (+672) επίσης γνωστός σαν Caedda (Σαέντα) ήταν Ιεραπόστολος, Επίσκοπος, Θεραπευτής, και Θαυματουργός ο οποίος διέδωσε την Ορθόδοξη πίστη στις Βρετανικές Νήσους. Η μνήμη του τιμάται στις 2 Μαρτίου. 

Ο απλός μοναχός 

Όλα όσα γνωρίζουμε για αυτόν τον μεγάλο ιεράρχη προέρχονται από τα γραπτά του Αγίου Βεδέα του Σεβάσμιου (τιμάται 27 Μαϊου) στο έργο του «Εκκλησιαστική Ιστορία», γραμμένο το 731. 

Ο Άγιος Chad, ήταν ο νεότερος από τέσσερα αδέρφια, γεννημένος σε μια ταπεινή οικογένεια της Northumbria κοντά στις αρχές του 7ου αιώνα. Οι αδερφοί του, Άγιος Cedd (τιμάται 7 ιανουαρίου), Άγιος Cynebil (τιμάται 2 Μαρτίου) και ο Δίκαιος Caelin όλοι έγιναν μοναχοί. Μια οικογένεια αγίων, αυτοί οι τέσσερις άντρες έλαβαν την μόρφωση τους από τον μεγάλο Άγιο Ιεράρχη και μοναχό, Aidan (Άϊνταν) του Lindisfarne (τιμάται 31 Αυγούστου). Ο Άγιος Aidan ήταν μια σπουδαία πηγή πνευματικότητας για αυτούς τους τέσσερις άντρες, και οι τέσσερις έγιναν ιερείς της αγίας Εκκλησίας. Στάλθηκαν στην Ιρλανδία υπό τον μεγάλο σοφό Άγιο Egbert (Έγκμπερτ) (τιμάται 24 Απριλίου), στο μοναστήρι του Rathmelsige (στο Melfont), για να διευρύνουν τις γνώσεις τους και να εκπαιδευτούν στην μοναστική ζωή. 

Ο Άγιος Chad εργάστηκε ακούραστα με τον αδερφό του Άγιο Cedd (ο οποίος έγινε επίσκοπος του Λονδίνου), ίδρυσαν το μοναστήρι του Laestingaeu, σήμερα Lastingham στο Yorkshire. Μετά την κοίμηση του αδερφού του Αγίου Cedd το 664, ο Άγιος Chad τον διαδέχτηκε σαν ηγούμενος. 

Ο ταπεινός Επίσκοπος 

Ο Άγιος Wilfrid (Γουίλφριντ) (τιμάται 10 Οκτωβρίου) επιλέχτηκε να γίνει επίσκοπος του Lindisfarne μετά την κοίμηση του επισκόπου Αγίου Tudi (τιμάται 11 Μαϊου). Ταξίδεψε στο Gaul (σημερινή Γαλλία) για να χειροτονηθεί και απουσίασε τόσο ώστε ο βασιλιάς Oswiu (βασιλιάς της Northumbria) απαίτησε να του φέρουν έναν επίσκοπο. Μαθαίνοντας για την ιεραποστολική δράση και την ταπεινοφροσύνη του Αγίου Chad, κάλεσε για την εκλογή του έναν επίσκοπο του York, μέρος στο οποίο είχε μεταφερθεί η επισκοπή του Lindisfarne.

Ο Άγιος Chad χειροτονήθηκε από τον επίσκοπο Wini του Worcester και από δυο σχισματικούς Βρετανούς επισκόπους στην επισκοπή του York.

Ο Άγιος Chad δίσταζε να γίνει επίσκοπος, δεν το ήθελε, όμως ήταν απόλυτα υπάκουος. Σαν επίσκοπος του York, ήταν πολύ αγαπητός στο ποίμνιο του, ταξίδευε σε μεγάλες αποστάσεις με τα πόδια για να φροντίσει «τα μικρά του πρόβατα». Όταν ο Άγιος Wilfrid επέτρεψε στο York και έμαθε πως η επισκοπή του δόθηκε αλλού, δεν έφερε καμία αντίρρηση και αποσύρθηκε σε ένα μοναστήρι ζώντας ειρηνικά.

Ο Άγιος Chad, ένας Κέλτης επίσκοπος, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να ενώσει την εκκλησία το 664 με το να δεχτεί και να προτείνει στους άλλους επισκόπους την υιοθέτηση του Ορθόδοξου ημερολογίου της Νίκαιας.

Το έτος 668, ο Άγιος Θεόδωρος της Ταρσού έγινε αρχιεπίσκοπος του Canterbury (τιμάται 19 Σεπτεμβρίου) και αμέσως άρχισε να αναλαμβάνει δράση προκειμένου να γίνουν μεταρρυθμίσεις στις εκκλησίες της Αγγλίας και της Ιρλανδίας. Εκείνον τον καιρό, η εκκλησία στις Βρετανικές Νήσους δεν ακολουθούσε σε κάποια σημεία την τάξη η οποία καθιερώθηκε από τις Οικουμενικές Συνόδους. Ο Άγιος Θεόδωρος της Ταρσού στάλθηκε από τον πάπα της Ρώμης προκειμένου να αποκαταστήσει την τάξη στις Βρετανικές και Ιρλανδικές εκκλησίες. Ο Άγιος Θεόδωρος ήταν ένας σοφός επίσκοπος και ένας πολύ πνευματικός μοναχός.

Καθώς ταξίδευε προς το York ξαφνιάστηκε μαθαίνοντας πως ο Άγιος Wilfrid δεν ήταν πλέον επίσκοπος του York. Η χειροτονία του Αγίου Chad ήταν αντικανονική εξαιτίας τριών γεγονότων τα οποία επεσήμανε ο Άγιος Θεόδωρος:

1.Οι Βρετανοί επίσκοποι αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν το Ιουλιανό εκκλησιαστικό ημερολόγιο το οποίο καθιερώθηκε από την Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας (το οποίο η Ρώμη και τα τέσσερα Ανατολικά Πατριαρχεία τήρησαν).

2. Οι επίσκοποι δεν βρίσκονταν σε κοινωνία με την υπόλοιπη εκκλησία.

3. Μια τελετή χειροτονίας ακατάλληλα προετοιμασμένη.

Ο Άγιος Θεόδωρος αποφάσισε πως για το καλό της εκκλησιαστικής τάξης, ο Άγιος Chad πρέπει να εγκαταλείψει την επισκοπή του York και να την παραδώσει στον νόμιμα εκλεγμένο επίσκοπο, τον Άγιο Wilfrid. Ο Άγιος Chad με ιδιαίτερη ταπεινοφροσύνη απάντησε: «Εάν αποφασίσατε πως δεν έχω λάβει τον τίτλο του επισκόπου ορθά, με προθυμία θα τον εγκαταλείψω, καθώς δεν θεώρησα ποτέ τον εαυτό μου άξιο για αυτή τη θέση, μα κάνοντας υπακοή, και γνωρίζοντας πως είμαι ανάξιος συναίνεσα στο να αναλάβω αυτή τη θέση». Βλέποντας σε αυτόν έναν αληθινό επίσκοπο, έναν άντρα τόσης ταπεινοφροσύνης και αγγελικού χαρακτήρα, ο Άγιος Θεόδωρος παρακάλεσε τον Άγιο Chad να συνεχίσει στην επισκοπική του θέση. Ο Άγιος Θεόδωρος προσέφερε ότι έλειπε από την χειροτονία του Αγίου Chad και ολοκλήρωσε την διαδικασία σύμφωνα με τους τρόπους της Ορθόδοξης Ρωμαϊκής εκκλησίας. Τελικά ο Άγιος Wilfrid παρέμεινε επίσκοπος του York και ο Άγιος Chad επέστρεψε στο μοναστήρι του στο Lastingham. 

Ο Ιεραπόστολος 

Το 669, ο βασιλιάς Wulfere (Γούλφερε) απαίτησε έναν επίσκοπο για τους ανθρώπους του στην Mercia. Ο Άγιος Chad κλήθηκε από τον Άγιο Θεόδωρο της Ταρσού προκειμένου να γίνει επίσκοπος της Mercia. Η Mercia ήταν μια γη με βαθιές παγανιστικές ρίζες και το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων εκεί ακολουθούσε τον παγανισμό. Ο Άγιος Chad θεώρησε πως εκεί θα προσέφερε πραγματικό έργο, φέρνοντας τους ανθρώπους της Mercia κοντά στον Χριστό. Σύντομα ανακάλυψε πως ένας μεγάλος διωγμός είχε συμβεί στις πεδιάδες του Lichfield (=αγρός των πτωμάτων), βαθιά μέσα στη γη της Mercia. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Διοκλητιανός εξολόθρευσε χίλιους Χριστιανούς στις πεδιάδες του Lichfield το 303, είναι γνωστοί σαν οι Μάρτυρες του Lichfield. Ο Άγιος Chad θεωρώντας πως αυτός ο τόπος είναι αγιασμένος μετακίνησε την επισκοπή της Mercia από το Repton στο Lichfield, όπου χτίστηκε ο νέος καθεδρικός ναός του και το μοναστήρι του. Ο Άγιος Chad θεωρείτε σαν ο πρώτος επίσκοπος του Lichfield. 

Σαν επίσκοπος του Lichfield, ο Άγιος Chad επιτέλεσε το ιεραποστολικό και ποιμαντικό του έργο με ζήλο. Το βασίλειο της Mercia ήταν τεράστιο, και ο Άγιος Chad ταξίδευε τις περισσότερες φορές περπατώντας. Σε συμφωνία με την Κελτική παράδοση, με την οποία είχε ανατραφεί, επέμενε να κάνει όλα του τα ταξίδια με τα πόδια ακολουθώντας το παράδειγμα των αποστόλων. Παρόλα αυτά, ο Άγιος Θεόδωρος επέμενε στο ότι ο Άγιος Chad θα έπρεπε να χρησιμοποιεί ένα άλογο για τα μακρινά ταξίδια. Ο Άγιος Chad, δεν είχε την πρόθεση να κάνει οτιδήποτε θα τον τοποθετούσε πάνω από τον κοινό άνθρωπο και αρνήθηκε όμως ο Άγιος Θεόδωρος όπως μας πληροφορεί ο Άγιος Βεδέας «σήκωσε τον Άγιο Chad ο ίδιος και τον έβαλε επάνω στο άλογο». 

Ο θαυματουργός 

Τα ανδραγαθήματα του έγιναν γνωστά σε όλη την Mercia. Έγινε γνωστό πως ο Άγιος Chad αποσυρόταν κατά διαστήματα στον πάτο ενός μικρού πηγαδιού όπου μπορούσε να προσευχηθεί χωρίς να τον αποσπούν. Οι άνθρωποι λέγανε πως όταν ο Άγιος Chad βρισκόταν στο πηγάδι του, «ένα φως σαν αυτό του ηλίου, έλαμπε από τον πάτο του πηγαδιού». Πολλοί είδαν τον Άγιο Chad μέσα στο Άκτιστο Φως. Οι ταπεινές προσευχές του εύκολα θεράπευαν αρρώστους και δαιμονισμένους. Ένας ευλογημένος άνθρωπος της προσευχής, ήταν μια πηγή συγχώρεσης ακόμη και προς εκείνους που ήθελαν να τον καταστρέψουν. 

Ο βασιλιάς Wulfere ήταν παγανιστής, μα και καλός πολιτικός. Χρησιμοποιούσε τον Χριστιανισμό για να διευθετεί τα θέματα του, όμως κρυφά σιχαινόταν την αληθινή πίστη. Μια ημέρα, οι γιοι του Wulfere, οι πρίγκιπες Άγιοι Wulfade και Ruffin κυνηγούσαν ένα ελάφι κοντά στο κελί του Αγίου. Πλησίασαν τον Άγιο και τον ρώτησαν για εκείνον που αποκαλούν Ιησού. Τόσο ενθουσιασμένοι ήταν από τα λόγια του Αγίου που και οι δύο ζήτησαν να βαπτιστούν άμεσα στην Αγία Εκκλησία του Χριστού. Ο Wulfere, εξοργίστηκε τόσο πολλοί με αυτό που έκαναν οι γιοι του που τους σκότωσε με τα ίδια του τα χέρια. Έπειτα, γεμάτος τύψεις ο βασιλιάς υπέφερε σωματικά και ψυχικά από την απώλεια των παιδιών του. Η βασίλισσα τον συμβούλεψε να ζητήσει συγχώρεση από τον Άγιο και να εξομολογηθεί. Καθώς πλησίαζε το κελί του Αγίου είδε το Άκτιστο Φως. Ο βασιλιάς έπεσε στο χώμα μπροστά στον Άγιο και τον ικέτευσε να τον συγχωρέσει και να τον φέρει στην αληθινή Ορθόδοξη πίστη. Σαν πράξη μετάνοιας για την δολοφονία των γιων του ο Άγιος του είπε να χτίζει εκκλησίες και μοναστήρια στο όνομα του Ιησού Χριστού. Έτσι έκανε και μέχρι το τέλος της επιγείου ζωής του Αγίου ο βασιλιάς Wulfere παρέμεινε ένας ταπεινός υπηρέτης του Αγίου ερημίτη. 

Ο Owini, ένας δόκιμος μοναχός υπό τον Άγιο Chad, εργαζόταν μόνος του στα χωράφια κοντά στην κατοικία του Chad. Ξαφνικά άκουσε ψαλμωδίες που έρχονταν από τον ουρανό προς το μέρος όπου προσευχόταν ο Άγιος. Η αγγελική ψαλμωδία ακουγόταν για μισή ώρα πριν να χαθεί. 

Έπειτα ο Άγιος Chad κάλεσε τους μοναχούς του και αφού τους παρότρυνε να ζουν σαν καλοί Χριστιανοί και να συνεχίσουν να κρατούν τους κανόνες της μοναστικής πειθαρχίας, ανακοίνωσε πως σύντομα θα πέθαινε. Όταν οι άλλοι πατέρες απομακρύνθηκαν, ο Owini επέστρεψε στον Άγιο Chad και ικέτευσε να μάθει τι ήταν αυτή η ψαλμωδία που ακούστηκε. Ο Άγιος Chad του είπε πως τον επισκέφτηκαν Άγγελοι που τον καλούσαν στον ουρανό και πως οι άγγελοι θα επέστρεφαν μετά από εφτά μέρες για να τον πάρουν στον ουρανό. Έπειτα έδωσε εντολή στον νέο μοναχό να μην το πει αυτό σε κανέναν παρά μόνο μετά τον θάνατο του. 

Ο ¨Αγιος Chad σύντομα αρρώστησε (πιθανόν από την πανούκλα) και την έβδομη ημέρα (2 Μαρτίου του 672), «η αγία του ψυχή απελευθερώθηκε από το σώμα του και μεταφέρθηκε από τους Αγγέλους στην χαρά του ουρανού». 

Ο Άγιος Chad ήταν επίσκοπος του Lichfield και της Mercia για τρία χρόνια. Ο Άγιος Βεδέας ο Σεβάσμιος μας λέει πως τον ονόμασαν άγιο αμέσως μετά το θάνατο του. Θαύματα και θεραπείες κάθε ασθένειας συνέβαιναν στον τόπο της κοιμήσεως του, στην λειψανοθήκη του, στο πηγάδι του και οπουδήποτε ταξίδευαν τα άγια λείψανα του. 

Σύντομος Βίος 

Ο Άγιος Chad (Τσαντ) ήταν αδελφός του Αγίου Cedd (Σεντ) (τιμάται7 Ιανουαρίου), Επισκόπου Λονδίνου. Σπούδασε στη μονή Λίντισφερν, υπό την καθοδήγηση του Αγίου Αϊδανού. Κλήθηκε από τον αδελφό του να τον βοηθήσει στην ίδρυση της μονής Λάστινγκχαμ, κοντά στα όρη της Γιορκσάιρ. Μετά την εκλογή του Αγίου Σεντ ως Επισκόπου Λονδίνου ανέλαβε ο ίδιος την ηγουμενία της μονής. Ο βασιλεύς Άλσφριντ τον κάλεσε να αναλάβει την επισκοπική θέση του βασιλείου του και η χειροτονία έγινε από ένα μόνο Επίσκοπο. Ο Αρχιεπίσκοπος Καντουαρίας Θεόδωρος δεν ανεγνώρισε την εκλογή και διέταξε να εγκατασταθεί εκεί ο κανονικός Επίσκοπος της περιοχής. Επειδή όμως εντυπωσιάσθηκε από την ταπείνωση και την αγιότητα του βίου του Αγίου Τσαντ, τον εγκατέστησε ως Επίσκοπο της τοπικής Εκκλησίας της Μερσία.

Ο Άγιος Τσαντ κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη, το έτος 673 μ.Χ. κατά την διάρκεια μεγάλης επιδημίας. Ενταφιάσθηκε στο ναό της Παναγίας του Λίτσφιλντ και επί του τάφου του έγιναν πολλά θαύματα.