μικρό ωρολόγιο: ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ ΗΧΟΣ Γ΄ ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΣΠΕΡΑΣ.

Παρασκευή 12 Απριλίου 2024

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ ΗΧΟΣ Γ΄ ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΣΠΕΡΑΣ.

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ

ΗΧΟΣ Γ΄

ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΣΠΕΡΑΣ.
ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ.
ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ.
ᾨδὴ α΄. Ἦχος γ΄. Ὁ τά ὕδατα πάλαι.
Χαῖρε θρόνε Κυρίου· Χαῖρε Παρθένε, ἡ λύσασα, τήν ἀχλύν τῆς ἀπάτης, καί πρός φῶς ἄδυτον πάντας ἑλκύσασα· Χαῖρε ἀπειρόγαμε· Χαῖρε Θεόγραφε τόμε· τῶν πιστῶν τό στήριγμα χαῖρε Πανύμνητε.
Χαῖρερε στάμνε, τό μάννα, φέρουσα, ἔνδον, τούς πάντας καταγλυκαίνουσα πίστει, ἀληθῇ Δέσποινα ὁμολογοῦντες σε· χαῖρε πάσης κτίσεως, τόν κυβερνήτην τεκοῦσα· χαῖρε αὐγάσασα τῷ Κόσμῳ Πάναγνε.
Πολυέραστον κάλλος, Πάνσεμνε χαῖρε, ἡ πάντας τῷ ὑπέρ φύσιν σου τόκῳ, ἐν βυθοῦ σώσασα τῆς ἀπιστίας Ἁγνῇ, καί πρός πίστιν ἔνθεον χειραγωγήσασα, μόνη· χαῖρε Παντευλόγητε χαῖρε Θεόνυμφε.
Φωτοδόχε Παρθένε, χαῖρε ἡ μόνη τεκοῦσα, τήν σωτηρίαν τοῦ κόσμου, ἡ ἐλπίς ἅπασα τῶν δυστυχούντων Ἁγνῇ· χαῖρε ζωοπάροχε· χαῖρε σεμνῇ Παναγίᾳ· χαῖρε τό ἀείζωον ῥεῖθρον πηγάσασα.
ᾨδὴ γ΄. Ὁ ἐκ μή ὄντων.
Ἡ Θεία κλῖμαξ ἥν εἶδεν ὁ Ἴακωβ, θνητούς ἡ ἀνάγουσα, πρός οὐράνιον εἴσοδον· χαῖρε Πανακήρατε· καί δυστυχούντων ἐλπίς χαρᾷ καί σκέπη.
Ἡ φλογοφόρος λαβίς ἡ τόν νοητόν, ἄνθρακα κατέχουσα, χαῖρε Μῆτερ ἀνύμφευτε, πυρί τόν καθαίροντα, τήν ἁμαρτίαν Ἁγνῇ παντός τοῦ κόσμου.
Ἡ ῥάβδος χαῖρε τό ἄνθος τό ζωηρόν, Παρθένε καί ἄφθορον παραδόξως βλαστήσασα· χαῖρε Παναμώμητε· χαῖρε φαιδρόν ἐνδιαίτημα Κυρίου.
Στάμνον τοῦ μάννα, τοῦ νοητοῦ σε Ἁγνῇ, γινώσκοντες, κράζομεν, ἀσιγήτως τό χαῖρε σοι, Παναγίᾳ, Δέσποινα· χαῖρε πιστῶν ἀσφαλής φρουρά καί σχιέπη.
ᾨδὴ δ΄. Ἔθου πρός ἡμᾶς.
Χαῖρε νοητῇ, χελιδών ὄντως ἡδυλάλος, παύσασα, χειμῶνα νοητόν, καί πρός τό ἔαρ μεταρρυθμίσασα, πάντας τούς ἐν πίστει σε, καθαρωτάτη Κόρη μεγαλύνοντας.
Χαῖρε μυστική, ζῳοτρόφε τράπεζα Δέσποινα, ἄρτον τόν οὐράνιον Χριστόν ἐν μέσῳ ταύτης φέρουσα Ἄμωμε· ἐξ οὗ οἱ μετέχοντες, ζωῆς ἀρρήτου καί χαρᾶς πληρούμεθα.
Χαῖρε θησαυρέ, Παρθενίας ὄντως καί καύχημα· χαῖρε ἡ τήν πέτραν τῆς ζωῆς, ἐν τῇ
γαστρί σου μόνη χωρήσασα· χαίροις ὑπερθαύμαστε· χαῖρε πεσόντων ἀσφαλής ἀνόρθωσις.
Χαῖρε πιστῶν, ἀκλινές καί θεῖον ὀχύρωμα· χαῖρε τῶν ἀπίστων δυσμενῶν, καί πονηρῶν ἐχθρῶν ἀμυντήριον· χαίροις Ὑπερθαύμαστε, εὐλογημένῃ χαῖρε πάντων Δέσποινα.
Χαίροις φωτός ἀνεσπέρου χωρίον· χαῖρε Ἁγνή νοσούντων θεραπείᾳ, καί ἄχος ἀύλον· χαῖρε θεῖον τέμενος, τοῦ Δεσπότου πανσεβάσμιε.
Χαῖρε σκηνῇ πλατυτέρᾳ νεφέλης· τό χρυσαυγές δοχεῖον τοῦ Ὑψίστου· χαῖρε Πανύμνητε· χαῖρε μῦρον τίμιον, καί θυμίαμα, πανεύοσμον.
Χαῖρε πιστῶν ἀκλινέστατον τεῖχος· ἡ κραταιᾷ τοῦ κόσμου προστασίᾳ· χαῖρε πανάσπηλε· χαῖρε πάντων στήριγμα, τῶν ὑμνούντων σε Θεόνυμφε.
Τό φωτεινόν τοῦ Δεσπότου δοχεῖον· χαῖρε σεμνῇ Ἀδάμ τοῦ πεπτωκότος, μόνη ἀνόρθωσις, καί τῆς Εὔας λύτρωσις, τῶν δακρύων χαῖρε Πάνσεμνε.
ᾨδὴ ς΄. Ἄβυσσος ἐσχάτη.
Χαῖρε σοι προθύμως τοῦ Γαβριήλ, πᾶς ὁ λαός σου γεγηθότες κραυγάζομεν · Θεοτόκε Δέσποινα· χαῖρε Ἁγνῇ πολύφωτε, ἡ τόν ἥλιον τοῖς πιστοῖς ἀνατείλασα.
Χαῖρε σοι βοῶμεν περιχαρῶς, τῇ Παναμώμῳ καί Μητρί τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· χαῖρε βάτε ἄφλεκτε, καί χώρα, ἀγεώργητε, τόν οὐράνιον ἡ βλαστήσασα, ἄσταχυν.
Χαῖρε σοι τῇ βασιλίδι πιστοί, ὁμονοοῦντες ἀσυγχύτως κραυγάζομεν· χαῖρε κλῖμαξ ἔμψυχε, τούς βροτούς ἀνάγουσα, πρός οὐράνιον καί ἀκήρατον εὔκλειαν.
Ἅπαντες τό χαῖρε χαρμονικῶς, σοί τῇ τεκούσῃ τήν ἀείζωον δύναμιν, ἐκβοῷμεν Ἄχραντε· χαῖρε παστάς ὁλόφωτε· χαῖρε κράτιστον οἰκουμένης ὀχύρωμα.
Κάθισμα. Τήν ὡραιότητα.
Χαῖρε εὐρύχωρον, Θεοῦ παλάτιον χαῖρε πολύφωτον Χριστοῦ ἀνάκτορον χαῖρε χρυσόπλοκε παστάς, καί κλίνη πορφυρόστρωτε· θάλαμε πυρίμορφε· οὐρανέ ὑψηλότατε· ἔμψυχε Παράδεισε· λογικόν ἐνδιαίτημα· περίδοξε τοῦ Δεσπότου θρόνε, χαῖρε Μαρία, Θεοτόκε.
ᾨδὴ ζ΄. Σέ τόν ἐν πυρί.
Χαῖρε φωτοφόρον οἴκημα, Μαρίᾳ Πανακήρατε· χαῖρε σκήνωμα, τοῦ Κτίστου καθαρώτατον· χαῖρε τεῖχος καί σκέπη, τῶν πιστῶς μελῳδούντων· εὐλογητός ὁ Θεός ὁ τῶν Πατέρων.
Χαῖρε σωτηρίας πρόξενε, βροτῶν καί καταφύγιον· ὡραιότης Ἐκκλησιῶν καί εὐπρέπεια. Χαῖρε νῖκος Ἀνάκτων, μελῳδούντων καί θάρσος· εὐλογητός ὁ Θεός ὁ τῶν Πατέρων.
Χαῖρε τῶν Παρθένων καύχημα· μητέρων ἐγκαλλώπισμα· χαῖρε πλοῦτε πενομένων ἀνεξάντλητε, χαῖρε κράτος καί δόξα, τῶν πιστῶς ἐκβοώντων· εὐλογητός ὁ Θεός ὁ τῶν Πατέρων.
Χαῖρε Θεοτόκε Πάνσεμνε, βροτῶν τό καταφύγιον· χαῖρε τόπε ἁγιάσματος, καί σκήνωμα τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου, ὅν ὑμνοῦντες βοῷμεν· εὐλογητός ὁ Θεός ὁ τῶν Πατέρων.
ᾨδὴ ἡ’. Ἀστέκτῳ πυρί.
Ἶνα σοι πιστοί εὐχαρίστως, χαῖρε ἐκβοήσωμεν Παρθένε, ῥῦσαι πάσης, ἁμαρτίας ἡμᾶς καί ζάλες, πάσης περιστάσεως καί ἀνάγκης· πάσης συμφορᾶς καί θλίψεως, καί τῆς τῶν βαρβάρων δεινῆς ἐπικρατείας.
Ὡς τῶν οὐρανῶν Πλατυτέραν, καί τῶν Χερουβείμ, ἐνδοξοτέραν Θεοτόκε, γνόντες σε πάντες σοί προσφωνοῦμεν· χαῖρε Μητροπάρθενε· χαῖρε πάντων βροτῶν ἡ ἀνάκλησις, καί πανωλεθρίᾳ, καί κατάπτωσις δαιμόνων.
Ἀπείρων με θλίψεων ῥῦσαι, τῶν ἐπερχομένων συνεχῶς μοι τῷ ἀθλίῳ, συμφορῶν τε καί πάσης βλάβης, πάσης κατακρίσεως, πάσης νόσου, πάσης ἀπειλῇς καί μάστιγος· ἵνα σε δοξάζω εἰς πάντας τούς αἰῶνας.
Ναόν τόν τοῦ σώματος οἴμοι! ἔχρανα. ὁ ἄθλιος ἀφρόνως, τῷ βορβόρῳ ἐπιμένων τῆς ἁμαρτίας· κάθαρόν με δέομαι, ῥυπτικῷ δοῦ ῥείθρῳ, Πανάμωμε Δέσποινα, καί χαράν πρός θεία εἰσάγαγε καί δόξαν.
Ὁ Εἱρμός.
Ἀστέκτῳ πυρί ἑνωθέντες, οἱ θεοσεβείας προεστῶτες νεανίαι, τῇ φλογί δέ μή λωβηθέντες θεῖον ὕμνον ἔμελπον· εὐλογεῖτε.
ᾨδὴ θ΄. Καινόν τό θαῦμα.
Ναόν φρονοῦντες, σέ χωρητικόν, καί γιγνώσκοντες, τοῦ τῶν ἁπάντων Κτίστου καί Θεοῦ Παναγίᾳ Δέσποινα, τό χαῖρε σοι πόθῳ, ἀναβοῶμεν πάντες οἱ δοῦλοί σου· σοφίας Θεοῦ χαῖρε δοχεῖον· χαῖρε πιστῶν πρός Θεόν, σωτηρίᾳ ἀκαταίσχυντε.
Ἡ θεία σκέπη, χαῖρε τῶν βροτῶν· τῶν ταγμάτων τε τῶν οὐρανίων χαῖρε· χαρά Ἀποστόλων καύχημα· μαρτύρων ἡ δόξα· τῶν ἀθλοφόρων χαῖρε θάρσος ἄρρηκτον, ἁπάντων Ὁσίων καί δικαίων, χαῖρε φαιδρόν τε καί περιβόητον ἐγκαλλώπισμα.
Σύ μου τήν φλόγα σβέσον τῶν δεινῶν· σύ κατεύνασον τόν σάλον Ἁγνή καί τήν λύτην Πράϋνον· τά δάκρυα παῦσον· τάς συμφοράς ἀπέλασον μακράν ἀπ᾽ ἐμοῦ· χαράν δέ μοι δίδου τῷ σῷ δούλῳ· ὅπως ἀπαύστως ὡς εὐεργέτην μου μεγαλύνω σε.
Θεοκυήτωρ, πάντων τῶν εἰς σέ, προστρεχόντων σκέπη καί ἀντίληψις κραταιά, τάς αἱτῆσεις πρόσδεξαι, νυνί τῶν σῶν δούλων, μιαιφόνων λύτρωσαι χειρῶν ἀγαθῇ, ὡς ἄμαχον ἔχουσα τό κράτος· ὅπως ἀπαύστως, ἐν ὑμνῳδίαις σε μεγαλύνωμεν.
Προσόμοια. Ὁ τῷ πάθει σου Χριστέ.
Χαῖρε ὄχημα λαμπρόν, τοῦ Δεσπότου τῆς κτίσεως· Χαῖρε θερμόν βροτῶν ἱλαστήριον· Χαῖρε Ἀπειρόγαμε· Χαῖρε ἡ Θεόν τοῖς ἀνθρώποις ἑνώσασα Ἄχραντε.
Χαῖρε ξένου καί φρικτοῦ, μυστηρίου φανέρωσις· Χαῖρε δί ἧς ἠνοίχθη Παράδεισος· χαῖρε θεία τράπεζα· Χαῖρε τό φθαρτόν παραδόξως Ἁγνῇ ἀφθαρτίσασα.
Χαῖρε κόσμου θησαυρέ· αἱ πενήτων προμήθεια· Χαῖρε τῶν δυστυχούντων τό στήριγμα· Χαῖρε ἀνόρθωσις, πεπτωκότων· Χαῖρε ἀσθενούντων ἀκέστωρ καί ἴαμα.
Τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν, ἐννοῶν μου τό πέλαγος, ἐπί τήν σήν Ἄχραντε βοήθειαν προστρέχων ὁ δύστηνος· σῶσον με Ἁγνῇ καί τῶν χαλεπῶν ῥῦσαι κολάσεων.