Ἅγιος Οὐΐλλιμπρορντ

Ἅγιος Οὐΐλλιμπρορντ, πρῶτος Ἐπίσκοπος Οὐτρέχτης καὶ Ἀπόστολος τῆς Ὁλλανδίας.  

7 Νοεμβρίου.

῞Ενα ὅραμα ὑπερκοσμίου φωτὸς ἀνήγγειλε στὴν μητέρα τοῦ Οὐΐλλιμπρορντ τὴν γέννησί του, περὶ τὸ 638 στὸ Βασίλειο τῆς Νορθουμβρίας, στὸ βόρειο τμῆμα τῆς Ἀγγλίας. 

Σὲ ἡλικία ἑπτὰ ἐτῶν τὸν ἐμπιστεύθηκαν στὴν καθοδήγησι τοῦ Ἁγίου Οὐΐλφριντ [24 Ἀπριλίου] στὴν Μονὴ τοῦ Ρίππον. Ἐκάρη Μοναχός, χειροτονήθηκε κατόπιν Πρεσβύτερος καὶ διακρίθηκε γιὰ τὶς πνευματικές του ἱκανότητες καὶ γιὰ τὸν ζῆλο του στὴν ἄσκησι. 

Σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν, μετέβη στὴν Ἰρλανδία, τὴν Νῆσο τῶν Ἁγίων, ὡδηγημένος ἀπὸ τὴν φήμη τοῦ Ἁγίου Ἔγκμπερτ [24 Απριλίου, 729], ὅπου ἔζησε δώδεκα χρόνια μελετώντας τὶς Ἅγιες Γραφὲς καὶ προσευχόμενος. 

Φλογιζόμενος ἀπὸ τὴν ἐπιθυμία νὰ ὁδηγήση στὴν ἀληθινὴ Πίστι τοὺς ἀκόμη εἰδωλολατρικοὺς πληθυσμούς, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν στὴν φριζικὴ ἀκτὴ (Κάτω Χῶρες) καὶ στὶς χῶρες τῶν ἐκβολῶν τοῦ Ρήνου, ὁ Ἅγιος Ἔγκμπερτ ἐπωφελήθηκε ἀπὸ τὴν κατάληψι τῶν περιοχῶν αὐτῶν ἀπὸ τοὺς Φράγκους καὶ ἔστειλε ἐκεῖ σὲ ἱεραποστολὴ τὸν Οὐΐλλιμπρορντ καὶ ἄλλους δώδεκα Μοναχοὺς (690). 

Ἀφοῦ ἔλαβε τὶς εὐλογίες τοῦ Πάπα τῆς Ρώμης Σεργίου Α' [8 Σεπτεμβρίου], ὁ φλογερὸς Ἱεραπόστολος διέδωσε τὸ Φῶς τοῦ Εὐαγγελίου στὴν Ὁλλανδία καὶ Ζηλανδία, μὲ τὴν βοήθεια πλήθους θαυμάτων, τὰ ὁποῖα φανέρωναν στοὺς ἄγριους αὐτοὺς λαούς, ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἦταν μαζί του. 

Ὅταν ἔγινε Ἐπίσκοπος, μετὰ ἀπὸ ἕνα δεύτερο ταξίδι στὴν Ρώμη (695), ἐγκαταστάθηκε στὴν Οὐτρέχτη καὶ συνέχισε τὶς ἱεραποστολικές του περιοδεῖες βορειότερα. 

Παρὰ τὶς ἐπικρατοῦσες μαγικὲς ἱεροτελεστίες καὶ τὴν ἐπιμονὴ τοῦ Δούκα Ράντμποντ στὴν λατρεία τῶν εἰδώλων, ὁ Οὐΐλλιμπρορντ ἀξιώθηκε νὰ μεταστρέψη ἕναν μεγάλο ἀριθμὸ ὑπηκόων του, προτοῦ νὰ φθάση στὴν Δανία, ὅπου ἐβασίλευε ὁ σκληρὸς Ὄνγκεντ. 

Ἐκεῖ ὅμως βρῆκε τὶς καρδιὲς σκληρότερες ἀπὸ τὴν πέτρα καὶ δὲν κατάφερε νὰ ἀποσπάση ἀπὸ τὸν παγανισμὸ παρὰ μόνο τριάντα παιδιά, τὰ ὁποῖα ἐβάπτισε καὶ τὰ ἐλαβε μαζί του στὸν δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς. Διερχόμενος ἀπὸ τὰ νησιὰ Φοζιτλάνδη καὶ Βάλχερεν, ἐπολέμησε μὲ θάρρος τὴν εἰδωλολατρία, ἐπισύροντας τὴν ὀργὴ τοῦ ἡγεμόνος καὶ τὸ μῖσος τῶν ἱερέων τῶν εἰδώλων. 

Ἀφοῦ ἐκπλήρωσε τὸ ἔργο, τὸ ὁποῖο τοῦ ἀνέθεσε ὁ Θεός, ὁ Ἅγιος Οὐΐλλιμπρορντ ἀναπαύθηκε εἰς βαθὺ γῆρας τὸ 739 καὶ ἐνταφιάσθηκε στὴν Μονὴ Ἔστερνακ (Ἐπισκοπὴ τῶν Τρεβήρων), τὴν ὁποία εἶχε ἱδρύσει καὶ καθοδηγήσει μέχρι τέλους τῆς ζωῆς του. Τὸ ἱερὸ Λείψανό του ἀνέδωσε τότε μία οὐράνια εὐωδία.