μικρό ωρολόγιο: Η προσευχή μας εφοδιάζει με μια πείρα πνευματικής ελευθερίας που αγνοούν πολλοί άνθρωποι...

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2022

Η προσευχή μας εφοδιάζει με μια πείρα πνευματικής ελευθερίας που αγνοούν πολλοί άνθρωποι...

Η προσευχή μας εφοδιάζει με μια πείρα πνευματικής ελευθερίας που αγνοούν πολλοί άνθρωποι. Το πρώτο σημείο απελευθερώσεως είναι μια αποτροπή στο να θέσει κανείς τη βούληση του στη διάθεση των άλλων. Το δεύτερο, μια εσωτερική απελευθέρωση από τα δεσμά των άλλων στον εαυτό του. Η κυριότητα πάνω στην επιθυμία μας να εξουσιάζουμε τους άλλους είναι ένα πολύ ενδιαφέρον στάδιο, που αμέσως ακολουθείται από την τάση να λυπόμαστε όταν μειώνουμε τον αδελφό μας. Ο άνθρωπος είναι δημιουργημένος κατά την εικόνα του Θεού, ο οποίος είναι ταπεινός αλλά συγχρόνως και ελεύθερος. Επομένως είναι κανονικό και φυσικό ότι θα γίνει «καθ’ ομοίωσιν» του Δημιουργού του και θα παραιτηθεί από την άσκηση ελέγχου πάνω στους άλλους, ενώ ο ίδιος είναι ελεύθερος και ανεξάρτητος με τη δύναμη της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος μέσα του. Εκείνοι που κατέχονται από δυνατή επιθυμία για να αποκτήσουν δύναμη, αμαυρώνουν την εικόνα του Θεού μέσα τους. Το φως της αληθινής ζωής τους εγκαταλείπει αφήνοντας ένα τρομερό κενό, μια απελπιστική ανία. Η ζωή χάνει κάθε νόημα. Όταν το Άγιο Πνεύμα με την ευγενική παρουσία του στις ψυχές μας μάς κάνει ικανούς να κυριαρχήσουμε στα πάθη μας, σκεφτόμαστε ότι το να περιφρονούμε τους άλλους είναι αντίθετο με το πνεύμα της αγάπης. Και αν δεν είμαι σπλαχνικός, οτιδήποτε άλλο, ακόμα και χαρίσματα προφητείας, κατανοήσεως όλων των μυστηρίων ή θαυματουργίας, τίποτα δεν με ωφελεί (Α’ Κορ. 13,1-3).

Η πνευματική ελευθερία είναι η ύψιστη χάρη. Χωρίς αυτή δεν υπάρχει σωτηρία. Σωτηρία που μας αποκαλύφτηκε σαν θέωση του ανθρώπου, σαν εξομοίωση του ανθρώπου με τη θεία μορφή του Όντος.

Είναι σημαντικό ότι ο άνθρωπος με τη δική του ελεύθερη θέληση καθορίζει τον εαυτό του σ’ όλη την αιωνιότητα. Ο μόνος αληθινός οδηγός στον αγώνα της εκπληρώσεως αυτής της ανεκλάλητης υψηλής κλήσεως είναι οι εντολές του Χριστού. Όλη η κτίση στενάζει, γιατί υποτάχθηκε στη ματαιότητα και περιμένει τη λύτρωση που θα ‘ρθει με την διακήρυξη «της δόξης των τέκνων του Θεού» (Ρωμ. 8,19-23). Είναι λυπηρό να βλέπει κανείς ότι σπάνια γίνεται αντιληπτό σε τί αναφέρεται η γνήσια, θεϊκή, βασιλική ελευθερία «των υιών του Θεού».