Πώς επίλυσε τη διαμάχη για την μεγάλη λίμνη - Άγιος Γρηγόριος Νεοκαισαρείας,

 

Άγιος Γρηγόριος Νεοκαισαρείας 

ο θαυματουργός

Πώς επίλυσε τη διαμάχη για την μεγάλη λίμνη 

17 Νοεμβρίου 

(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Δύο αδέλφια μοίρασαν την περιουσία του πατέρα τους ο οποίος μεταξύ άλλων είχε και μία λίμνη. 

Την λίμνη αυτή που ήταν πολύ μεγάλη και πλούσια ήθελαν να την αποκτήσουν και τα δύο αδέλφια και δεν συμφωνούσαν να την μοιράσουν. Για τον λόγο αυτό φιλονικούσαν αρκετό καιρό. 

Για την επίλυση της διαφοράς τους κάλεσαν τον άγιο Γρηγόριο Νεοκαισαρείας τον θαυματουργό ο οποίος πήγε επί τόπου. 

Εκεί τους παρακάλεσε να μην φιλονικούν και να εχθρεύονται μεταξύ τους και να αγαπά ο ένας τον άλλο με αδελφική ειρήνη που είναι προτιμότερη του πρόσκαιρου κέρδους το οποίο προκαλεί αιώνιο τιμωρία. 

Αυτά τους είπε ο άγιος για να υπάρξει διαλλαγή και ειρήνη μεταξύ τους, αλλά αυτοί δεν συμμορφώνονταν γιατί ήταν ανήμεροι και άτακτοι. Και γι’ αυτό ετοιμάστηκαν να πολεμήσουν ο ένας τον άλλο. 

Όταν ετοίμασαν τους άντρες και τα όπλα τους για να αρχίσει η μάχη, πήγε ο άγιος την προηγούμενη νύκτα στη λίμνη και αγρύπνησε εκεί προσευχόμενος, ζητώντας από τον Θεό να αποξηρανθεί, για να σταματήσει το σκάνδαλο ανάμεσα στα δύο αδέλφια. 

Και πράγματι μέχρι το πρωί η λίμνη είχε αποξηρανθεί και όλο το μέρος εκείνο έμεινε χωρίς νερό, αφού μήτε στους λάκκους είχε μείνει μια ρανίδα ύδατος. 

Ο τόπος ήταν άνυδρος και η μεγάλη λίμνη η οποία μέχρι να προσευχηθεί ο άγιος πελάγιζε είχε πλέον ξεραθεί. 

Μετά από αυτό ο άγιος επέστρεψε στο κελλί του και τα αδέλφια σταμάτησαν την διαμάχη και πλέον δεν δημιούργησαν κανένα άλλο σκάνδαλο μεταξύ τους. 

Ο άγιος Γρηγόριος με το τερατούργημα αυτό τέλεσε θαμαστότερο θαύμα από τον Μωυσή ο οποίος διαχώρισε τα νερά του ποταμού Νείλου και πέρασε ανάμεσά τους ο λαός του Ισραήλ και στη συνέχεια έσμιξαν τα ύδατα. Το ίδιο πιο θαυμαστό ήταν και από σταμάτημα των νερών του Ιορδάνη ποταμού από τον Ιησού του Ναυή που, όμως, συνέχισε την ροή όταν πέρασαν όλοι και η Κιβωτός. 

Η αποξηρανθείσα λίμνη η οποία ήταν τόσο μεγάλη σαν θάλασσα που κυμάτιζε, έγινε γη καρποφόρος και εύκαρπος την οποίαν έσπερναν και απέδιδε πλούσια γεννήματα και πλέον δεν ξανάγινε ποτέ λίμνη. 

Διασκευή από τον «Μεγάλο Συναξαριστή της Εκκλησίας», μήνας Νοέμβριος, τόμος 11ος.