Πώς πρέπει να ανακρίνουμε τους λογισμούς και πως μπορούμε να αποφύγουμε την αιχμαλωσία μας σ’ αυτούς;

86

Ερώτηση του ίδιου προς τον ίδιο, το μεγάλο Γέροντα: 

Πώς πρέπει να ανακρίνουμε τους λογισμούς και πως μπορούμε να αποφύγουμε την αιχμαλωσία μας σ’ αυτούς; 

Απόκριση 

Ανάκριση λογισμού είναι· όταν ο λογισμός σου γίνεται συνειδητός να παρατηρήσεις τι γεννά μέσα στην ψυχή σου. Σου δίνω ένα παράδειγμα: Ας υποθέσουμε ότι κάποιος σ’ έχει βρίσει, ή σ’ έχει προσβάλει και σε βασανίζει ο λογισμός να τον βάλεις στη θέση του. Πες τότε στο λογισμό σου: «Αν του μιλήσω, θα τον ταράξω και θα οργισθεί εναντίον μου. Είναι καλύτερα να το υπομείνω και τότε θα περάσει το κακό».

Εάν όμως δεν πρόκειται για λογισμό εναντίον κάποιου ανθρώπου, αλλά για έναν κακό λογισμό που αναφέρεται στην ψυχή μας, τότε πρέπει να ερευνήσουμε το λογισμό αυτό και να πούμε; «Πού καταλήγει ένας τέτοιος κακός λογισμός»; Και τότε θα μας πληροφορήσει ο λόγος του Θεού και θα μας πει: «Ασφαλώς ένας τέτοιος λογισμός οδηγεί στη γέεννα του πυρός». Και μ’ αυτή την πληροφορία ο κακός λογισμός θα σ’ αφήσει ήσυχο. 

Όλους τους λογισμούς μπορείς να τους αντιμετωπίζεις κατά τον ίδιο τρόπο. Δηλαδή μόλις έρχεται ο λογισμός, ανάκρινε τον και βγάλτον από την ψυχή σου, εφόσον είναι κακός. Για να μην αιχμαλωτισθεί κανείς στον εμπαθή λογισμό χρειάζεται έντονη και διαρκής επαγρύπνηση ώστε, όπως λένε οι Πατέρες, όταν ο λογισμός έλκει το πνεύμα σου στην πορνεία να τον στρέψεις στην αγνότητα, όταν σε έλκει στη λαιμαργία, να τον φέρεις προς την εγκράτεια, όταν σε σπρώχνει στο μίσος, να τον στρέψεις στην αγάπη. Φυσικά αυτό ισχύει και για κάθε άλλο εμπαθή λογισμό. 

Μη λυπάσαι, διότι θα λάβεις το θείο Έλεος, σύμφωνα με τις υποσχέσεις που σου δόθηκαν. Άλλωστε είναι παρήγορη η πραγματικότητα που αποκαλύπτεται στους λόγους: «Εάν τε ζῶμεν, ἐν Κυρίῳ ζῶμεν, ἐάν τε ἀποθνήσκωμεν, ἐν Κυρίῳ ἀποθνήσκομεν» (Ρωμ. 14, 8). 

Βαρσανουφίου και Ιωάννου. 

Κείμενα διακριτικά και ησυχαστικά. 

(Ερωταποκρίσεις). 

Εκδόσεις Ετοιμασία, 

Ιεράς Μονής Προδρόμου, Καρέας.