μικρό ωρολόγιο: Γιὰ ποιὸ λόγο ὁ Ματθαῖος τοποθετεῖ τὴν ἀνάσταση ἀργὰ τὴ νύχτα τοῦ Σαββάτου, ὁ Μάρκος πάλι πολύ πρωί, ὅταν εἶχε ἀνατείλει ὁ ἥλιος, ὁ Λουκᾶς τὰ βαθειὰ χαράματα , καὶ ὁ Ἰωάννης ἐνῶ ἀκόμα ἦταν σκοτάδι;

Τετάρτη 23 Απριλίου 2025

Γιὰ ποιὸ λόγο ὁ Ματθαῖος τοποθετεῖ τὴν ἀνάσταση ἀργὰ τὴ νύχτα τοῦ Σαββάτου, ὁ Μάρκος πάλι πολύ πρωί, ὅταν εἶχε ἀνατείλει ὁ ἥλιος, ὁ Λουκᾶς τὰ βαθειὰ χαράματα , καὶ ὁ Ἰωάννης ἐνῶ ἀκόμα ἦταν σκοτάδι;

᾿Απορία 50η.

Γιὰ ποιὸ λόγο ὁ Ματθαῖος τοποθετεῖ τὴν ἀνάσταση ἀργὰ τὴ νύχτα τοῦ Σαββάτου, ὁ Μάρκος πάλι πολύ πρωί, ὅταν εἶχε ἀνατείλει ὁ ἥλιος, ὁ Λουκᾶς τὰ βαθειὰ χαράματα , καὶ ὁ Ἰωάννης ἐνῶ ἀκόμα ἦταν σκοτάδι;

Καὶ γιατί ὁ Ἰωάννης ἀναφέρει ὅτι πῆγε στὸ μνημεῖο τοῦ Κυρίου μία γυναίκα, ὁ Λουκᾶς καὶ ὁ Μάρκος τρεῖς, καὶ ὁ Ματθαῖος δύο γυναῖκες;

Μάλιστα ἀκόμα καὶ τὰ ὀνόματά τους τὰ ἀναφέρουν διαφορετικά.

Ὁ Λουκᾶς ἀναφέροντας τρεῖς, λέγει ὅτι ἡ μία ἀπὸ αὐτὲς λεγόταν Ἰωάννα, ὁ Μάρκος ἐπίσης ἀναφέροντας τρεῖς, λέγει ὅτι ἡ μία ἀπὸ αὐτὲς λεγόταν Σαλώμη.

Εξήγηση.

Στὴν ἁγία Γραφή βρίσκουμε νὰ ὑπάρχουν πολλὲς συνωνυμίες, πρᾶγμα ποὺ συμβαίνει καὶ ἐδῶ.

Ἔτσι καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς Θεοτόκου ὀνομαζόταν μὲ τὸ ἴδιο ὄνομα, ἀλλὰ καὶ Μαρία τοῦ Ἰακώβου.

Ἐπίσης καὶ Μαγδαληνὲς συνέβαινε νὰ ὑπάρχουν ὄχι μόνο μία καὶ δύο, ἀλλὰ τρεῖς, ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἡ μία καθαρίστηκε ἀπὸ ἑπτὰ δαιμόνια .

Μαζὶ μὲ αὐτὴν καὶ οἱ ὑπόλοιπες, μαζὶ μὲ τὴν Ἰωάννα καὶ τὴ Σαλώμη, οἱ ὁποῖες εὐεργετήθηκαν μὲ πολλούς τρόπους ἀπὸ τὸν Σωτήρα, σὲ διαφορετι- κοὺς χρόνους ἔτρεξαν στὸ μνῆμα τοῦ Κυρίου, καὶ μαζὶ μ᾿ αὐτὲς εὔλο- γα πῆγαν καὶ ἡ Μαρία τοῦ Ἰακώβου, ποὺ ἦταν γιὸς τοῦ ᾿Αλφαίου, ἀλλὰ καὶ ἄλλη μία ποὺ λεγόταν Μαρία, καὶ ἦταν μητέρα τοῦ Ἰακώβου, τοῦ γιοῦ τοῦ Ζεβεδαίου.

Ἐδῶ λοιπὸν πρέπει νὰ ἐξετάσουμε προσεκτικὰ τὴν διαίρεση τῶν ἐμφανίσεων.

Γιατὶ καμμιὰ ἀντίφαση δὲν ἀναφέρεται στὸν Ματθαῖο, ποὺ λέγει ὅτι μία Μαρία ἀπὸ τὶς Μαγδα- ληνές, μαζὶ μὲ μιὰ ἄλλη Μαρία, ἀργὰ τὸ Σάββατο, παραμένοντας μέχρι τὰ μεσάνυχτα, πῆγαν μέσα στὸ μνημεῖο, τὸ ὁποῖο ἦταν διπλό, σύμφωνα μὲ τὸν τύπο τοῦ σπηλαίου τοῦ ᾿Αβραάμ, καὶ ὅταν μπῆκαν στὸνπ προθάλαμό του εἶδαν τὸν ἄγγελο, ὁ ὁποῖος τὴν ὥρα ἐκείνη εἶχε ἀποκυλίσει τὴν πέτρα, καὶ εἶχε ἤδη ἀναστηθεῖ ἀπὸ τὸ μνῆμα ὁ Χριστός.

Γι' αὐτὸ ἔχει γραφεῖ· «Νά, ἔγινε σεισμός μεγάλος», δηλαδή ταυτόχρονα μὲ τὴν παρουσία τοῦ ἀγγέλου, καὶ ἄκουσαν ἀπὸ αὐτὸν αὐτὰ ποὺ ἄ- κουσαν.

Ἐνῶ λοιπὸν πήγαιναν νὰ τὰ ἀναγγείλουν στοὺς μαθητές, εἶδαν τὸν Κύριο, προσκύνησαν τὰ πόδια του, καὶ ἔτρεξαν γρήγορα στοὺς μαθητές.

Ἐν τῶ μεταξὺ οἱ φύλακες ἀνήγγειλαν τὸ γεγονὸς στὴν πόλη.

Ἐπειδὴ ὅμως ὁ Ἰωάννης ἀναφέρει μόνο τὴ Μαγδαληνὴ Μαρία, πρέπει νὰ τὴν θεωρήσουμε, ὅπως εἶναι φυσικό, ἄλλη καὶ πιὸ ἀμύητη ἀπὸ τὴν προηγούμενη, ἡ ὁποία τρέχοντας, ὅταν ἔφθασε στὸ μνημεῖο καὶ βρῆκε τὴν πέτρα ἀποκυλισμένη, χωρὶς νὰ δεῖ τίποτε ἄλλο, πῆγε στὸν Πέτρο καὶ τὸν Ἰωάννη.

Ἐκεῖνοι τότε, ὅταν πῆγαν καὶ εἶδαν τὰ ἐντάφια σπάργανα νὰ εἶναι σκορπισμένα, ἔφυγαν γεμάτοι θαυμασμό.

Ἐν τῶ μεταξὺ στὴ Μαρία ποὺ ἔκλαιε στὸν προθάλαμο τοῦ σπηλαίου, καὶ κύτταζε μέσα, ἐμφανίσθηκαν οἱ ἄγγελοι καὶ τὴν ἔκαναν νὰ στρα- φεῖ πρὸς τὰ ἔξω, στὸν ἀναστημένο Χριστὸ ποὺ εἶχε ἐμφανισθεῖ σ αὐτούς, πρὸς τὴν ὁποία Μαρία ὁ Κύριος εἶπε· «Γιατί κλαῖς;» καὶ τὰ παρακάτω.

Ἔπειτα, ὅταν τὸν ἀναγνώρισε καὶ τὸν προσφώνησε «Δασκαλε», ὁ Χριστὸς ἀπάντησε καὶ εἶπε, «Μὴ μὲ πιάνεις» καὶ ὅλα ὅσα εἶπε σ' αὐτήν.

Καθόλου ἀπίθανο λοιπὸν μετὰ τὴν θέαση αὐτὴ ἡ Μαρία τρέχοντας πρὸς τοὺς ἀποστόλους νὰ συνάντησε τὶς γυναῖκες, ποὺ ἀναφέρονται ἀπὸ τὸν Λουκᾶ, νὰ τρέχουν πρὸς τὸ μνῆμα, τὴ Μαρία τοῦ Ἰακώβου καὶ τὴν Ἰωάννα, καὶ νὰ τὶς ὁδήγησε γιὰ νὰ δοῦν μαζὶ μ᾿ αὐτὴν τὴν ὀπτασία.

Ὅταν ὅμως ἔφθασαν μέσα στὸ μνῆμα καὶ δὲν εἶδαν κανέναν, ἀποροῦσαν ὅλες.

Ἡ Μαγδαληνὴ γιὰ τοὺς ἀγγέλους ποὺ προηγουμένως εἶδε, καὶ τώρα δὲν τοὺς ἔβλεπε, ἐνῶ οἱ ἄλλες δύο γιὰ τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου, ποὺ δὲν βρισκόταν ἐκεῖ.

Ἐμφανίσθηκαν ὅμως πάλι σὲ ὅλες οἱ ἄγγελοι, καὶ εἶπαν σ αὐτὲς αὐτὰ ποὺ διηγεῖται ὁ Λουκᾶς.

᾿Αφοῦ πῆγαν λοιπὸν οἱ τρεῖς μαζὶ καὶ μὲ τὶς ὑπόλοιπες γυναῖκες, ποὺ ἀναφέρονται ἐκ παραδρομῆς ἀπὸ τὸν Λουκᾶ, τὰ εἶπαν ὅλα στοὺς μαθητές.

Ἐκεῖνοι ὅμως, ἔχοντας ἀκούσει ἀπὸ τὸν Πέτρο καὶ τὸν Ἰωάννη, ὅτι πῆγαν στὸ μνῆμα καὶ δὲν εἶδαν κανέναν, θεώρησαν παραλήρημα τὰ ὅσα εἶπαν οἱ γυναῖκες.

Ὁ Πέτρος τότε, σὰν θερμόαιμος, πῆγε γιὰ δεύτερη φορὰ στὸ μνῆμα, καὶ ἀφοῦ εἶδε τὰ ἴδια ποὺ εἶχε δεῖ καὶ τὴν πρώτη φορά, ἔφυγε ἀπορώντας γιὰ τὸ γεγονός.

Μάρκος ὅμως ἀναφέρει καὶ ἄλλη Μαγδαληνή, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς δύο ποὺ ἀναφέρονται ἀπὸ τὸν Ματθαῖο, τὸν Λουκᾶ καὶ τὸν Ἰωάννη, μαζὶ μὲ τὴ Σαλώμη καὶ τὴν Μαρία τοῦ Ἰακώβου, ποὺ εἶναι ἄλλη ἀπὸ τὴν προηγούμενη, οἱ ὁποῖες, ὅπως εἶναι εὔλογο, πῆγαν τελευταῖες στὸ μνῆμα, καὶ εἶδαν τὴν ὀπτασία τοῦ ἑνὸς ἀγγέλου, ποὺ ἀναφέρει ὁ Ματθαῖος, καὶ ἐπειδὴ φοβήθηκαν πολύ, ἔφυγαν ἀπὸ τὸ μνῆμα, καὶ δὲν τόλμησαν νὰ ποῦν σὲ κανέναν τίποτε, προβλέποντας τὸν φόβο τῶν Ἰουδαίων, ἐπειδὴ ἤδη εἶχε ἀνατείλει ὁ ἥλιος.