Το σκοτάδι δεν κατανικά το φως του Χριστού!
«Θεωμένη η ψυχή του Κυρίου κατέβηκε στον άδη, για να λάμψει επίσης το φως και σ’ αυτούς που βρίσκονταν κάτω από τη γη στο σκοτάδι και στη σκιά του θανάτου, όπως για όσους διέμεναν στη γη ανέτειλε ο ήλιος της δικαιοσύνης• για να πραγματοποιηθούν τα ίδια και στον άδη, όπως στους κατοίκους της γης κήρυξε την ειρήνη, έδωσε την άφεση στους σκλάβους της αμαρτίας και το φως στους τυφλούς, και έγινε αίτιος αιώνιας σωτηρίας σε όσους πίστεψαν και έλεγχος απιστίας σε όσους απείθησαν• ‘ἵνα αὐτῷ κάμψῃ πᾶν γόνυ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων’, κι έτσι αφού ελευθέρωσε τους αιώνια δεμένους, πάλι ανεχώρησε από τους νεκρούς ανοίγοντας για μας τον δρόμο της αναστάσεως! (Αγ. Ιωάννου Δαμασκηνού, Περί της εν τω άδη καθόδου)
Στην εις άδου κάθοδο, πολύ σοφά ο αγιογράφος είδε τον Χριστό σύμφωνα με την ορθόδοξη χριστολογία και Τον τοποθέτησε, όχι μέσα σε ένα θρησκευτικό σκοτάδι αλλά σ’ ένα χρυσό περιβάλλον με λευκό ιμάτιο, για να δείξει ότι ‘ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων, καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν’!
Ο Χριστός όπως βλέπουμε στο ψηφιδωτό του οσίου Λουκά καταπατά το σκοτάδι του άδη, τουτέστιν τον θάνατο. Πιάνει από το χέρι τον Αδάμ και μαζί μ' εκείνον την σάρκα από την σάρκα του, την Εύα. Με άλλα λόγια ο Χριστός ανιστά ολόκληρη την ανθρώπινη φύση και την θεώνει κατά το μέτρο της δεκτικότητάς της. Οι δίκαιοι απέναντι, ήδη θεωμένοι, επιβεβαιώνουν την αναμενόμενη και προφητευμένη από τους ίδιους έλευση και σωτηρία του Μεσσία!
Ό,τι ωραιότερο έχει να δείξει η τέχνη της αγιογραφίας.
ΠΗΓΗ:ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου